دغدغه های ۱۶گانه جام شانزدهم(۲)؛
گروه دوم؛ نقشه ها برای فرار از گروه مرگ / از فتح دیوار چین تا مهار طوفان زرد
به نظر می‌رسد شانس ازبکها برای صعود به دور یک چهارم پایانی بیش از ۳ تیم دیگر باشد و شاید رقابت اصلی بین عربستان، چین و کره شمالی برای تعیین تیم دوم صعود کننده، تنور رقابت در این گروه را داغ کند.
شانزدهمین دوره رقابت‌های جام ملت‌های آسیا از فردا ۱۹ دی ماه با دیدار تیم‌های ملی استرالیا و کویت در ورزشگاه ملبورن رکتانگلار آغاز می‌شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در شانزدهمین دوره رقابت‌های جام ملت‌های آسیا ۱۶ تیم در ۴ گروه به رقابت با یکدیگر می‌پردازند. این گزارش به بررسی وضعیت تیم‌های گروه دوم شانزدهمین دوره رقابت‌های جام ملت‌های آسیا اختصاص دارد.
ازبکستان، عربستان، چین و کره شمالی، چهارتیم حاضر در گروه B به شمار می‌آیند. به نظر می‌رسد شانس ازبکها برای صعود به دور یک چهارم پایانی بیش از سه تیم دیگر باشد و شاید رقابت اصلی بین عربستان، چین و کره شمالی برای تعیین تیم دوم صعود کننده، تنور رقابت در این گروه را داغ کند. دیدار تیم‌های عربستان سعودی و چین در این گروه یادآور، مسابقه فینال جام ۱۹۸۴ است که با برتری ۲ بر صفر عربستان به پایان رسید.
آرزوهای بزرگ کاسیموف
شاید وقتی ازبکها در نیمه دوم آخرین بازی مقدماتی‌‌شان در گروه A انتخابی جام جهانی برزیل در آسیا ۵ بار دروازه قطر را فروریختند، انتظار نداشتند ایران با پیروزی بر کره جنوبی در سئول، رویای آنها را برای صعود مستقیم به جام جهانی بر باد دهد اما این اتفاق افتاد. کاسیموف پس از این ناکامی، تیمش را برای دیدار پلی‌آف مقابل بحرین، تیم سوم گروه B آ‌ماده کرد اما باز هم شانس از او و شاگردانش رو برگرداند و وقتی آنها در منامه با بحرین به تساوی یک بر یک رسیدند، این نتیجه در تاشکند هم تکرار شد. یاران جپاروف در ضیافت پنالتی‌ها با حساب ۸ بر ۹ مغلوب بحرین شدند تا رویای صعود به
جام جهانی برای شان به کابوس تبدیل شود.
ازبکستان که در دوره گذشته جام ملت‌های آسیا، حضور در جمع ۴ تیم پایانی را هم تجربه کرده، حالا می‌خواهد علاوه بر تکرار این افتخار، خاطره حذف در مقدماتی جام جهانی را هم به فراموشی بسپارد هرچند راه ازبکها برای حضور در نیمه نهایی بسیار دشوار است. شاگردان کاسیموف در صورتی که به عنوان یکی از تیم‌های اول یا دوم گروه خود راهی یکچهارم پایانی شوند، به احتمال فراوان باید مقابل یکی از تیم‌های استرالیا یا کره‌جنوبی به میدان بروند و این شاید بدترین قرعه برای یک تیم مدعی باشد.
ازبکها صعود مقتدرانه‌ای هم به جام ملت‌های ۲۰۱۵ نداشتند. آنها در گروه E انتخابی این رقابت‌ها، جایی که با امارات متحده عربی، هنک‌کنگ و ویتنام همگروه بودند، با دو پیروزی برابر ویتنام، یک برد و یک تساوی برابر هنگ‌کنگ و یک تساوی و یک شکست برابر امارات، پس از این امیرنشین حاشیه خلیج فارس به عنوان تیم دوم روانه استرالیا شدند. این نتایج نشان می‌دهد، ازبکها تیم گردن کلفت ۴ سال پیش و حتی تیم مقدماتی جام جهانی برزیل نیستند.
شاید بالارفتن سن بازیکنان کلیدی ازبکستان مانند ویکتور کارپنکو و سرور جپاروف دلیل اصلی این افت محسوس نماینده آسیای مرکزی باشد. کارپنکو با ۳۸ سال سن هنوز هم از بازیکنان مورد علاقه کاسیموف است و جپاروف ۳۴ ساله هم به نظر هنوز در خط میانی ازبکستان بازیکنی بدون جانشین است. به این دو بازیکن باید اولق بک باکایف، مهاجم ۳۶ ساله ازبکستان را هم اضافه کرد.
بدون شک یکی از نقاط قوت ازبکستان، سنگر این تیم است. جایی که با حضور ایگناتیوس نستروف خیال کاسیموف تا حدود زیادی راحت است. نستروف یکی از ارکان موفقیت ازبکها در جام پانزدهم بود و حالا با تجربه فراوان می‌تواند قفل محکمی بر دروازه ازبکستان بزند.
به احتمال زیاد ازبکستان با یک ترکیب آ‌شنا در خط دفاعی پا به جام ملت‌ها می‌گذارد. ویتالی دنیسوف، مدافع باتجربه و چپ پایی که سابقه بازی در لوکوموتیو مسکو را هم دارد به همراه آنزور اسماعیلوف و آرتیون فیلیپوسیان بازیکنان بلندزن بنیادکار، همچنین شوکت ملادژانوف، مدافع مستحکم الاهلی قطر گزینه‌های اصلی برای حضور در خط دفاعی به شمار می‌آیند. البته نباید در کنار این اسامی از اسلام توهتاجوف و جسور خاسانوف غافل شد.
اما قدرت اصلی ازبکستان درخط میانی‌اش نهفته است. جایی که اودیل احمدف، بازیکن سرشناس آنژی ماخاچ قلعه طراح حملات زهردار این تیم است. این هافبک خوش تکنیک چند سال پیش مورد توجه آرسن ونگر مربی آرسنال هم قرار گرفته بود. در کنار این بازیکن، اولگ زوتی‌اف، بازیکن خط میانی بنیادکار هم از هافبک‌های تراز اول ازبکستان به شمار می‌آید. تیمور کاپاتزه که فصل خوبی را در الشارجه امارات پشت سر گذاشته و سنجر تورسونف، بازیکن آلانیای روسیه هم ضریب اقتدار خط میانی ازبکستان را افزایش می‌دهند اما بدون شک بازی‌ساز اصلی ازبکها کسی نیست جز جاسور حسنوف. بازیکن العربی امارات که از محبوبیت خاصی بین هواداران این تیم برخودار است. در اکثر حملات منجر به گل ازبکستان ردپای این بازیکن خوشفکر دیده می‌شود.
هرچند بازی شماره ۱۶ ازبکها چندان به چشم نمی‌آید اما «روباه» ازبکستان به خوبی می‌داند چه زمانی، کجای زمین حاضر شود و چگونه عناصر هجومی تیمش را تغذیه کند. نقش عمده حسنوف اما بازی به عنوان مکمل کارپنکویی است که به نظر توان بازی ۹۰ دقیقه ای را ندارد. هافبک سرشناس بنیادکار که به پایان دوران بازیگری‌اش رسیده در صورتیکه جزو مردان نهایی کاسیموف باشد، بدون شک نیازمند حمایت حسنوف در میانه میدان است.
خط حمله ازبکها هم اقتدار سال‌های گذشته‌اش را حفظ کرده است. بهادر ناسیموف، مهاجم جوان ازبکها لقب اسلحه مرگبار کاسیموف را یدک می‌کشد. این گلزن تمام عیار، در فهرست خریدهای نیم فصل پرسپولیس و حمید درخشان هم قرار داشت. ناسیموف که سابقه بازی در روبین کازان روسیه را هم دارد، در ۸ بازی ملی برای تیم کشورش ۵ گل به ثمر رسانده و اگر اتفاق خاصی نیفتد، این گلزن تمام عیار مهاجم هدف ازبکستان در جام ملت‌هاست.
به احتمال زیاد الکساندر گنریخ، دیگر مهاجم سرشناس ازبکستان، زوج ناسیموف را تشکیل می‌دهد. این بازیکن با زدن ۶ گل در دوره‌های گذشته جام ملت‌های آسیا، بهترین گلزن ازبکستان در تاریخ این رقابت‌هاست. اولق بک باکایف، مهاجم کهنه‌کار ازبکستان هم به احتمال زیاد مهاجم جایگزین کاسیموف در استرالیا خواه بود. این مهاجم ۳۶ ساله زننده تک گل پیروزی بخش ازبکستان در دیدار برگشت برابر ایران در انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴ بود. ضمن اینکه فرهاد تاجی‌یف و وخید شودیف، مهاجمان بنیادکار و پاختاکور هم دیگر فورواردهای مطرح در اردوی ازبکستان به حساب می‌آیند.
پسران صحرا در پی جبران ناکامی
اواسط دهه ۸۰ تا ابتدای قرن بیست و یکم، آسیا تحت تاثیر قدرت‌نمایی فوتبال عربستان قرار داشت. نخستین حضور سعودی‌ها در جام ملت‌های آسیا با اولین قهرمانی شاهین‌های سبز در قاره کهن همراه بود. سال ۱۹۸۴ عربستان در مرحله گروهی با یک گل کویت، قدرت آن سال‌های قاره پهناور را شکست داد و بالاتر از کویتی‌های به عنوان تیم نخست گروه راهی دیدار نیمه پایانی شد. سعودی‌ها در این مرحله به مصاف تیم ایران رفتند و در حالی که تا لحظات پایانی با تک گل شاهرخ بیانی از تیم کشورمان عقب بودند، به لطف اشتباه شاهین بیانی، برادر گلزن ایران بازی را دقیقه ۸۸ به تساوی کشاندند و در ضربات پنالتی
با هدر رفتن توپ محمد پنجعلی، فینالیست شدند. عربستان در فینال هم با گل‌های شایع النفیسه و ماجد عبدالله چین را شکست دادند تا نخستین جام قهرمانی را به شبه جزیره ببرند.
عربستان ۴ سال بعد در قطر هم از عنوان قهرمانی‌اش دفاع کرد. آنها این بار در نیمه نهایی ایران را با تک گل ماجدعبدالله شکست دادند و فینال را هم به لطف ضیافت پنالتی‌ها از کره جنوبی بردند تا دومین حضورشان با دومین قهرمانی توام شود. نوار قهرمانی‌های پیاپی سعودی‌ها در هیروشیمای ۹۲ پاره شد. این تیم پس از صعود به دور نیمه نهایی در این مرحله با گل‌های سعید العویران و فهدالبیشی امارات متحده عربی را از پیش رو برداشت اما در دیدار پایانی با تک گل تاکاگی مغلوب میزبان شد تا جام در ژاپن باقی بماند. عربستان اما ۴ سال بعد در امارات سومین قهرمانی‌اش را کسب کرد. سعودی‌ها که آن سال در مرحله مقدماتی با ۳ گل مغلوب ایران شده بودند، در نیمه نهایی یک بار دیگر برابر تیم کشورمان قرار گرفتند و این بار در ضربات پنالتی ایران را شکست دادند، تا باز هم با میزبان برگزارکننده دیدار نهایی باشند. شاگردان نلو وینگادا در مسابقه فینال هم به لطف ضربات پنالتی امارات را شکست دادند تا به سومین و آخرین قهرمانی در قاره کهن دست بیابند.
از آن سال تاکنون دست عربستان از جام قهرمانی قاره پهناور کوتاه مانده، اما بدتر از آن نزول چشمگیر فوتبال شبه جزیره در سال‌های اخیر است. آنها پس از نایب قهرمانی در ۲۰۰۰ لبنان، در چهاردهمین دوره این رقابت‌ها با یک تساوی برابر ترکمنستان و دو شکست برابر عراق و ازبکستان در قعر گروه C جام ملت‌های ۲۰۰۴ چین جا خوش کردند. این ناکامی باعثشد عرب‌ها سرمایه‌گذاری بیشتری روی فوتبالشان انجام دهند و در دوره بعدی فینالسیت شوند اما سال ۲۰۰۷ هم عربستان در دیدار نهایی با تک گل یونس محمود مغلوب عراق شد تا به سومین نایب قهرمانی‌اش نائل شود.
جام ملت‌های ۲۰۱۱ هم به نوعی خاطرات چین را برای سعودی‌ها تکرار کرد. آنها در دوره پیشین با سه شکست برابر سوریه، اردن و ژاپن، یک گل زده و ۸ گل خورده و بدون امتیاز، بدترین نتیجه تاریخ فوتبال عربستان را گرفتند. کابوس عربستان با شکست تحقیرآمیز ۵ بر صفر برابر ژاپن تکمیل شد تا ثابت شود از تیم گردن کلفت سال‌های نه چندان دور آسیا، تنها سایه‌ای باقی مانده است.
عربستان از صعود به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل هم بازماند تا تیره‌روزی‌های پسران صحرا همچنان ادامه داشته باشد. مسئولان فوتبال شبه جزیره که می‌خواستند با صعود به جام جهانی، خاطرات تلخ حذف در قطر را فراموش کنند، فرانک ریکارد، مربی سرشناس هلندی را برای هدایت تیم‌شان برگزیدند اما او حتی نتوانست با عربستان به دور دوم انتخابی جام جهانی در آسیا راه پیدا کند. عربستان که برای صعود به دور دوم باید استرالیا را در کانبرا شکست می‌داد، با حساب ۴ بر ۲ بازی را به این تیم واگذار کرد تا سعودی‌ها برای نخستین بار از صعود به دور دوم مقدماتی جام جهانی بازبمانند.
شکست سنگین برابر استرالیا باعثشد عربستانی‌ها ریکارد را از سمت خود برکنار و خوان رامون لوپز کارو را جانشین وی کنند و این تغییر به نوعی فوتبال ملی عربستان را احیاء کرد. سرمربی اسپانیایی عربستان همراه این تیم در مرحله گروهی جام ملت‌ها، نتایج امیدوارکننده‌ای گرفت. عربستان در گروه C و جایی که تیم‌های عراق، چین و اندونزی هم حضور داشتند با ۵ پیروزی و یک تساوی، مقتدرانه به عنوان سرگروه راهی استرالیا شد تا کارشناسان فوتبال آسیاکه عربستان را در زمره تیم‌های درجه ۲ آسیا می‌دانستند، یک بار دیگر روی این تیم حساب ویژه‌ای بازکنند. کارو با عربستان به دیدار نهایی جام خلیج فارس هم راه پیدا کرد اما شکست یک بر صفر برابر قطر و از دست دادن جام خلیج فارس باعثپایان کار عربستانی‌ها با وی شد تا کاسمین اولاریو، سرمربی رومانیایی الاهلی امارات جانشین وی شود.
عربستان سعودی از معدود کشورهایی است که حتی یک لژیونر هم ندارد. قوانین فوتبال عربستان به بازیکنان این کشور اجازه حضور در تیم‌های خارجی را نمی‌دهد. الاهلی با ۷ بازیکن در تیم ملی، بیشترین ملی‌پوش را بین تیم‌های عربستانی دارد و پس از این تیم الهلال با ۵ بازیکن در رده دوم قرار دارد. دیگر بازیکنان تیم ملی عربستان هم در باشگاه‌های الشباب، النصر و الاتحاد توپ می‌زنند.
ولید عبدالله، دروازه‌بان الشباب، مرد شماره یک عربستان درجام ملت‌هاست. عبدالله الزوری و حسن فلاته در کنار برادران هوساوی(اساما و عمر) مردان خط دفاعی اولاریو را تشکیل می‌دهند. ضمن اینکه حسن فلاته، احمد اسیری، موتاز هوساوی، ماجد المراشدی و یاسر الشهرانی هم شانس حضور در خط دفاعی این تیم را دارند.
سعود کریری، هافبک ۳۴ ساله الهلال سرگروه عربستان است و بازوبند کاپیتانی شاهین‌های سبز در جام ملت‌ها به وی سپرده می‌شود. ابراهیم الغالب، یحیی الشهری و شایع الشراحیلی بازیکنان النصر، مصطفی البسّاس و تیسیر الجاسم از الاهلی و سلمان الفرج از الهلال دیگر مردان کمربند میانی عربستان را تشکیل می‌دهند.
چالش بزرگ اولاریو اما در خط حلمه است. جایی که با خداحافظی یاسر القحطانی، مهاجم صاحب‌نام فوتبال عربستان جای یک تمام کننده قهار خالی به نظر می‌رسد. نایف هزازی، ناصر الشمرانی و مختار فلاته که به ترتیب در الشباب، الهلال و التحاد توپ می‌زنند مثلثخط آتش عربستان به شمار می‌آیند اما به نظر می‌رسد فهد الموالد، مهاجم جوان الاتحاد و محمد السهلاوی، بازیکن نوک حمله النصر هم می‌توانند در مواقع حساس، گره‌گشای سبز و سفیدپوشان عربستان باشند.
پرین در نقش دیوید کاپرفیلد!
چینی‌ها با جمعیتی حدود یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون نفر، در بسیاری از رشته‌های ورزشی، پیشتاز رقابت‌های آسیایی و المپیک‌اند. آنها همواره رقابت سختی با ایالات متحده آمریکا برای کسب سکوی نخست جدول کلی توزیع مدال بزرگترین رویداد ورزشی جهان دارند. رشته‌هایی مانند ژیمناستیک، شنا، شیرجه، تنیس روی میز، بدمینتون، قایقرانی، تیراندازی و وزنه‌برداری سال‌هاست سایه سنگین اژدها را روی سر خود می‌بینند اما هرچه چین در این ورزش‌ها یکه‌تاز و کم رقیب است، فوتبال در این سرزمین پهناور کمتر حرفی برای گفتن داشته است.
البته فوتبال زنان چین، یکی از قدرت‌های آسیا و حتی جهان به حساب می‌آید اما تنها افتخار فوتبال مردان چین در جام ملت‌های آسیا، حضور تیم ملی این کشور در دیدار نهایی سیزدهمین دوره این رقابت‌هاست. البته چینی‌ها آن سال با استفاده از امتیاز میزبانی حضور در فینال را تجربه کردند. آنها در گروه A این رقابت‌ها با کسب ۷ امتیاز سرگروه شدند تا درمرحله یک چهارم با برتری قاطع ۳ بر صفر عراق را از پیش رو بردارد و حریف ایران در دیدار نیمه نهایی شود.
چین در دیدار ماقبل فینال پس از کسب تساوی یک بر یک برابر ایران، در ضربات پنالتی تیم ملی کشورمان را با حساب ۴ بر ۳ شکست داد تا یک پای فینال جام ۲۰۰۴ لقب بگیرد. میزبان اما در دیدار پایانی حریف ژاپن نشد و با شکست ۳ بر یک برابر سامورائی‌ها، جام را به مردان سرزمین آفتاب تابان هدیه کرد. از آن تاریخ تاکنون، فوتبال ملی پرجمعیت‌ترین کشور جهان افتخاری کسب نکرده و قهرمانی دوسال پیش گوانژو با مارچلو لیپی در لیگ قهرمانان آسیا، بزرگترین موفقیت فوتبال این کشور به شمار می‌رود.
جمهوری خلق چین یک بار هم حضور در جام جهانی را تجربه کرده است. سال ۲۰۰۲ و در شرایطی که به دلیل مزیبانی ژاپن و کره‌جنوبی، این دو تیم مقتدر در دیدارهای انتخابی آسیا برای راهیابی به جام جهانی حضور نداشتند و به این ترتیب چین با هدایت بورا میلوتینوویچ، مربی پرآوازه اهل یوگوسلاوی، در گروه B مرحله دوم رقابت‌های انتخابی آسیا جایی که امارات، عمان، قطر و ازبکستان هم حضور داشتند، با کسب ۶ پیروزی، یک تساوی و یک شکست و ۱۹ امتیاز برای نخستین بار راهی جام جهانی شد. چینی‌ها در این گروه کارنامه درخشانی داشتند. آنها در ۸ بازی تنها ۲ گل دریافت کردند و ۱۳ بار هم دروازه حریفان‌شان را فروریختند.
چین در مرحله نخست انتخابی هم با تیم‌های اندونزی، مالدیو و کامبوج همگروه بود که در هر ۶ بازی موفق به کسب پیروزی شد و با ۱۸ امتیاز، مقتدرانه به دور دوم این رقابت‌ها راه یافت. حضور در جام جهانی البته برای شاگردان میلوتینویچ خوشیمن نبود. آنها در گروه C که یکی از دشوارترین گروه‌های جام جهانی ۲۰۰۲ به حساب می‌آمد، با برزیل، ترکیه و کاستاریکا همگروه شدند. نماینده آسیا در گام نخست، با حساب ۲ بر صفر از کاستاریکا شکست خورد و در دیدار بعدی، مقابل برزیل، قهرمان جهان تن به شکست ۴ بر صفر داد.
چینی‌ها که با این شکست عملاً از گردونه جام جهانی حذف شده بودند، در گام آخر به مصاف ترکیه، تیم سوم جهان در همان جام رفتند و این بار هم مانند دیدارهای گذشته، بدون زدن گل، با حساب ۳ بر صفر مغلوب شاگردان شنول گونش شدند. به این ترتیب، چین با سه شکست و بدون حتی یک گل زده به کار خود در جام جهانی پایان داد تا یکی از ضعیف‌ترین نمایندگان آسیا در تاریخ برگزاری این رویداد مهم ورزشی لقب بگیرد.
فوتبال چین هم مانند عربستان در سال‌های اخیر روند نزولی عجیبی طی کرده است. افت شدید فوتبال چین باعثشده این کشور حالا از دید کارشناسان فوتبال قاره کهن، از تیم‌های درجه ۲ و حتی ۳ آسیا به شمار بیاید! چین در گروه C انتخابی جام ملت‌ها پس از عربستان سعودی و عراق به مقام سوم رسید. چینی‌ها در دیدار پایانی و درحالیکه با یک تساوی مقابل عراق هم به عنوان تیم دوم گروه مسافر استرالیا می‌شدند، در ورزشگاه شارجه امارات، مقابل قهرمان سال ۲۰۰۷ آسیا با حساب ۳ بر یک مغلوب شدند تا رویاهایشان برای صعود به مرحله نهایی جام ملت‌های آسیا برباد برود اما بخت به شکل بسیارعجیبی سراغ چینی‌ها آمد. تیم لبنان که در آخرین دیدارش با حساب ۵ بر یک از تایلند پیش بود، دقیقه ۷۶ دروازه‌اش برای دومین بار روی مهاجمان میزبان گشوده شد تا با کسب ۸ امتیاز، تفاضل گل‌اش ۲ - شود. این در حالی بود که چین با تفاضل گل ۱ - عنوان بهترین تیم سوم همه گروه‌ها را به خود اختصاص داد و به شکلی داراماتیک راهی جام ملت‌های آسیا شد.
چین دو سال پیش هم با هدایت کاماچو مقابل تایلند در یک دیدار دوستانه ۵ بر یک شکست خورد تا مسئولان فدراسیون فوتبال چین، پس از این مسابقه خوزه آ‌نتونیو کاماچو، سرمربی اسپانیایی این تیم را برکنار کنند و آلن پرین فرانسوی را جانشین وی کنند. البته این بار گربه سیاه کاماچو در نقش فرشته نجات پرین ظاهر شد و این مربی فرانسوی، صعود تیمش را به استرالیا، بدون شک مدیون تایلندی‌هاست. حالا شاید هواداران فوتبال چین از آلن پرین انتظار معجزه داشته باشند اما کار این مربی ۵۸ ساله به مراتب از کار دیوید کاپرفیلد که سال‌ها پیش در یک نمایش شعبده‌بازی از دیوار چین عبور کرد هم دشوارتر است.
پرین برای بالابردن ضریب موفقیت تیم‌اش، دست به یک کار قابل پیش‌بینی زده است. او با توجه به موفقیت چشمگیر تیم گوانژو اِورگرانده، استخوان‌‍بندی اصلی تیم ملی چین را از شاگردان مارچلو لیپی تهیه کرده تا با تکیه بر هماهنگی بازیکنان گوانژو و روحیه بالای آنها در پیکارهای آسیایی، چندان هم برای صعود از گروه دوم ناامید نباشد. ژنگ چنگ، دروازه‌بان اصلی چین، ژان لین پنگ و می فانگ در خط دفاع، ژنگ ژی کاپیتان ۳۴ ساله چینی‌ها در کنار یو هان چائو و لیائو لی شنگ در خط میانی و گا ئو لین در نوک پیکان حمله، ملی‌پوشان گوانژو را تشکیل می‌دهند. در صورتی که رونگ هائو هم از بند مصدومیت رهایی بیابد، باید منتظر حضور این مدافع گوانژو اِوگرانده را هم در ترکیب اصلی تیم ملی چین بود. همچنین دانگ ژه شنگ، مهاجم جوان قهرمان دوفصل پیش آسیا هم شانس پوشیدن پیراهن تیم کشورش را در استرالیا دارد.
به هرحال آلن پرین که علی بومنایجل، دروازه‌بان سرشناس سال‌ها نه چندان دور تونس را در کنار کریستیان یاهان و فو بو، مربی بومی چین در کادر فنی خود دارد، می‌کوشد دست‌کم تیمش نماینده آبرومندی برای یک و نیم میلیارد چینی در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵ باشد.
دوران مشقت کره شمالی در نیمکره جنوبی
کره شمالی بدون شک یکی از پرافتخارترین آسیایی‌ها در قرن بیستم است. فوتبال دنیا هرگز خاطره طوفان زرد جام جهانی ۱۹۶۶ را از یاد نمی‌برد. کره آن سال به عنوان نماینده آسیا در گروه ۴ مسابقات با تیم‌های شوروی سابق، ایتالیا و شیلی همگروه شده بود. پیش از آغاز مسابقات، نماینده آسیا به عنوان زنگ تفریح این گروه شناخته می‌شد و هیچ‌کدام از سه تیم دیگر روی مردان کوتاه قامت و زردپوست آسیایی حساب نمی‌کردند. به ویژه اینکه کرهایها در نخستین دیدارشان هم با حساب ۳ بر صفر مغلوب شوروی شدند اما حکایت دیدار دوم نماینده آسیا چیز دیگری بود.
کرهایها مقابل شیلی هم با حساب یک بر صفر عقب بودند اما دقیقه ۸۸ و در حالیکه شمارش معکوس برای حذف نماینده آسیا آغاز شده بود پاک سئون ژین، یکی از تاریخی‌ترین گل‌ها را برای تیم کشورش به ثمر می‌رساند تا امیدهای کره‌شمالی دست‌کم تا روز پایانی مسابقات رنگ نبازند. ایتالیا که در گام نخست شیلی را با ۲ گل شکسته داده بود در دیدار دوم با حساب یک بر صفر مغلوب شوروی سابق می‌شود تا کار صعود تیم دوم این گروه به روز سوم کشیده شود. آتزوری با خیالی آسوده به دیدار نماینده آسیا آمد اما کشتی لاجوردی‌پوشان یک‌باره اسیر طوفان زرد شد و تک گل دقیقه ۴۲ پاک دو ایک، بازی را با حساب یک بر صفر به نفع چشم‌بادامی‌ها تمام کرد. در دیدار دیگر، شیلی هم با نتیجه ۲ بر یک از روس‌ها شکست خورد تا کره شمالی در عین ناباوری، پس از یاران لئو یاشین، به عنوان تیم دوم گروه راهی مرحله یک چهارم نهایی شود.
دیدار بعدی کرهایها مقابل پرتغال در جام جهانی ۱۹۹۶ هم تبدیل به یک مسابقه تاریخی می‌شود. ۲۶ ژوئیه ۱۹۹۶ ورزشگاه گودیسون پارک بندر لیورپول، میزبان این رویارویی فراموش نشدنی بود. کره شمالی در همان دقیقه اول دنیا را مبهوت می‌کند و پاک سئون ژین، یکی از سریعترین گل‌های تاریخ جام جهانی را درون دروازه پرتغال می‌کارد. اوزه بیو و یارانش که انتظار این صحنه را نداشتند، بازی را در دست می‌گیرند اما این بازهم کره است که با لی دونگ وون برتری‌اش را دوبرابر می‌کند و سه دقیقه بعد درحالی که پرتغال و هوادارانش هنوز از شوک گل دوم خارج نشده بودند، یانگ سئونگ کوک، برای سومین بار تور دروازه و دل پرتغالی‌ها را یکجا می‌لرزاند!
بازیکن افسانه‌ای پرتغال اما بلافاصله تیمش را جمع و جور می‌کند و لحظاتی بعد از دریافت گل سوم و در دقیقه ۲۷ یکی از گل‌های حریف را پاسخ می‌دهد و در سه دقیقه مانده به پایان نیمه نخست، از روی نقطه پنالتی فاصله با به حداقل می‌رساند تا امیدهای پرتغال برای نیمه دوم، پررنگ‌تر شود. با شروع وقت دوم یوزپلنگ موزامبیک یک تنه برابر طوفان زرد می‌ایستد و دو بار دیگر در دقایق ۵۶ و ۵۹(پنالتی) دروازه کره شمالی را می‌گشاید. گل دقیقه ۸۰ آگوستو هم برتری پرتغال را تثبیت می‌کند تا نماینده آسیا در عین شایستگی، وداعی ماندگار با جام جهانی و انگلستان داشته باشد.
طوفان زرد پس از این حماسه تا ۴۴ سال آرام گرفت و کره شمالی سال ۲۰۱۰ یک‌بار دیگر به عنوان نماینده آسیا در جام جهانی حاضر شد. آنها در گروه B انتخابی جام جهانی آفریقای جنوبی پس از کره جنوبی به مقام دوم رسیدند تا مستقیم راهی جام جهانی شوند و ضمن فرستادن عربستان به دیدار پلی‌آف، ایران و امارات با هم حذف کنند. این حضور کره شمالی اما داستانی متفاوت با حضور حماسی در انگلستان ۶۶ داشت. کره‌ای ها در گروهی سخت کنار تیم‌های برزیل، پرتغال و ساحل عاج قرار گرفتند و هرچند در دیدار نخست با شکست ۲ بر یک برابر برزیلیان، به کارشناسان و علاقه‌مندان فوتبال نوید زنده شدن خاطرات طوفان زرد ۴۴ سال پیش را دادند اما دیدار دوم آنها برابر پرتغال، همه رویاهای زرد را تبدیل به کابوسی دردناک کرد. شکست تلخ و سنگیش ۷ بر صفر مقابل یاران کریستیانو رونالدو و پس از آن ۳ بر صفر برابر ساحل عاج، کره شمالی را به عنوان ضعیف‌ترین تیم جام نوزدهم معرفی کرد. این موضوع برای کنفدراسیون فوتبال آسیا هم سنگین و ناراحت کننده بود.
کره شمالی برخلاف کره جنوبی، عملکرد موفقی در تاریخ جام ملت‌های آسیا نداشته است. بهترین نتیجه این تیم در جام ملت‌های آسیا به سال ۱۹۸۰ و کسب مقام چهارم جام ملت‌های این قاره در کویت برمی‌گردد. کرهایها آن سال در دیدار رده‌بندی با هت‌تریک بهتاش فریبا، سه برصفر مغلوب تیم ملی ایران شدند و در جایگاه چهارم قرار گرفتند.
شمالی‌ها این دوره با کسب مقام قهرمانی چلنج کاپ راهی دور نهایی رقابت‌های جام ملت‌های ۲۰۱۵ شدند. آنها در دیدار فینال چلنج کاپ با نتیجه ۲ بر یک ترکمنستان را از پیش رو برداشتند و به بقیه تیم‌های حاضر در استرالیا پیوستند.
یونگ جونگ سو، سرمربی کره شمالی که هدایت این تیم را در جام جهانی ۲۰۱۰ هم برعهده داشت، با تیم مسنی راهی استرالیا می‌شود. اکثر بازیکنان کره، مهره‌هایی هستند که سو از آنها در جام جهانی آفریقای جنوبی هم استفاده کرده است. آن یونگ هاک و مون ایگ گوک با ۳۵ سال مسن ترین بازیکنان کره شمالی‌اند. هر چند بازیکنان سرمربی کره نسبتاً مسن هستند، اما او از یک مربی جوان در کادر فنی به عنوان دستیار بهره می‌برد. یانگ پو، مربی چینی کره تنها ۳۶ سال دارد.
کره شمالی لژیونری در تیم‌های مطرح اروپا یا آسیا ندارد و چا جونگ هیوک، مدافع تیم ویل سوئیس، سرشناس‌ترین لژیونر این تیم به شمار می‌آید. کیم سونگ جی، مدافع ویسل کوبه ژاپن، پاک نام چول بازیکن خط دفاعی سی‌ساکت تایلند، آن یونگ هاک بازیکن خط هافبک یوکوهاما مارینوس ژاپن، جانگ تائه سی فوروارد سوئن سامسونگ کره جنوبی، چو کوم چول مهاجم ناخونایوک تایلند و پاک کوانگ ریونگ گلزن تیم وادوز لیختن اشتاین، دیگر لژیونرهای کره شمالی به حساب می‌آیند.
