آرزوهای بزرگ پسر کوچک پرسپولیس؛
حلوا حلوا کردن، دهان را شیرین نمیکند آقا پیام!
پیام در ماههای اخیر در میادین فوتبال حضور نداشته و نتوانسته برای پرسپولیس بازی کند. او یا به دلیل مشکلات غیرفوتبالی محروم بوده یا به خاطر مصدومیت نتوانسته در زمین فوتبال خودش را نشان دهد
پیام صادقیان که این روزها شایعه رفتنش از جمع سرخپوشان تهرانی قوت گرفته در اظهار نظری جالب اعلام کرده: «یا در پرسپولیس بازی میکنم، یا اروپا».
به گزارش خبرنگار ایلنا، داشتن آرزوهای بزرگ یکی از راههای پیشرفت است و اگر انسان به آنچه که هست قانع باشد، هرگز در مسیر رشد و پیشرفت قرار نمیگیرد، اما فقط آرزو داشتن و آن را به زبان آوردن گرهگشا نخواهد بود، بلکه باید تلاش کرد تا شرایط رسیدن به آن را هم فراهم کرد.
پیام صادقیان امروز ادعای بزرگی را به زبان آورده است. حضور در اروپا برای بازیکنی با شرایط صادقیان بیشتر یک ادعا و رویاست تا واقعیتی که به آن نزدیک باشد و بتواند در آیندهای نزدیک به آن برسد.
صادقیان به لحاظ فنی یکی از بازیکنان خوب و سطح بالای فوتبال ایران محسوب میشود، اما او هرگز نتوانسته از این تواناییها به خوبی استفاده کند و مسیر رشد و پیشرفت را طی کند.
پیام در ماههای اخیر در میادین فوتبال حضور نداشته و نتوانسته برای پرسپولیس بازی کند. او یا به دلیل مشکلات غیرفوتبالی محروم بوده یا به خاطر مصدومیت نتوانسته در زمین فوتبال خودش را نشان دهد. حالا از خود صادقیان میپرسیم که اگر او مدیر یا مربی یک باشگاه اروپایی بود، بازیکنی که نصف فصل را به دلیل مصدومیت و محرومیت، البته محرومیت به خاطر مسائل غیر اخلاقی از دست داده بود را به خدمت میگرفت؟ قطعا پاسخ پیام پرسپولیسیها نمیتواند مثبت باشد، چراکه چنین فوتبالیستی نمیتواند گرهای از مشکلات تیمش باز کند و همواره موجب تنش در تیم میشود.
نکته بسیار مهم دیگری که صادقیان باید به آن توجه ویژهای داشته باشد این است که تیمهای اروپایی بازیکنان ملی پوشی را به خدمت میگیرند که در ترکیب ثابت تیمهای ملی کشورشان به میدان بروند یا حداقل به عنوان بازیکن ذخیره بتوانند نظر آنها را به خود جلب کنند. در مقطع کنونی که صادقیان فاصله بسیار زیادی با تیم ملی دارد و مدتهاست در جمع شاگردان کیروش رویت نشده، چطور میتواند حرف از حضور در اروپا بزند؟ کاش پیام برای این سوال ما جواب قانعکنندهای داشته باشد.
صادقیان از جمله بازیکنان خوب فوتبال ایران به لحاظ فنی است، اما از نظر اخلاقی تاکنون نتوانسته خودش را با فوتبال حرفهای وفق دهد و به همین دلیل خیلی عقب افتاده و حضور در تیم ملی را هم از دست داده است.
صادقیان اگر میخواهد همین شیوه را ادامه دهد که بحثی نیست، اما اگر میخواهد دنبال آرزوهایش برود و به فوتبال اروپا برسد باید خیلی تلاش کند تا هم به لحاظ اخلاقی و هم فنی خودش را به شرایطی برساند که لیاقت حضور در فوتبال قاره سبز را داشته باشد وگرنه با حلوا حلوا کردن دهان شیرین نخواهد شد.