فوتبال‌ایران را سرافکنده‌تر نکنید؛
پاداش به‌جای تنبیه؛ گناهی سنگین‌تر از کارت‌های جعلی / نوبرانه‌های فدراسیون تمامی ندارد!
اینکه تیم‌های مثل ملوان و تراکتورسازی که فقط اسم «نظامی» را یدک می‌کشند از این آب گل‌آلود، مروارید‌های درشت بگیرند نیز حدیثتلخی است که فقط در فوتبال بی در و پیکر ایران اتفاق می‌افتد
فوتبال‌ایران به داستان‌های هزار و یک شب شبیه شده و هر روز قصه‌ای پر غصه از دل آن به بیرون تراوش می‌شود.
به گزارش ایلنا، داستان کارت‌های جعلی بازیکنان فوتبالی یا ورزشکاران ایرانی به داستانی غم‌انگیز و البته بهت‌آور بدل شده چراکه هر روز ابعاد تازه‌ای از اتفاقاتی که منجر به تخلفی چنین بزرگ و نابخشودنی شده رو می‌شود و در این بین تصمیم‌سازان فوتبال ایران نیز در حال مرتکب شدن اشتباهی مهلک‌تر هستند تا به حاشیه‌های احتمالی در آینده دامن بزنند.
اینکه بازیکنان‌فوتبال یا هر ورزشکاری با پرداخت رشوه یا رابطه‌های‌خاص یا هر ترفند دیگری دست به چنین تخلف بزرگی بزند و در حالیکه باید مدت زمان خدمت مقدس سربازی را سپری کند، خود را تافته‌ای جدا بافته از دیگر جوانان ایرانی فرض و از زیر بار چنین مسئولیتی فرار کند خود گناهی نابخشودنی است، اما در این بین چیزی که بیشتر آزار دهنده است، اقدام مدیران ارشد فوتبال است.
اگر در جامعه هر کسی به هر دلیلی مرتکب خلافی محرز و آشکار شود باید مطابق با قوانین کشوری جریمه و مجازات شود و تفاوتی بین افراد نیز وجود ندارد، چه مقام کشوری باشد یا ورزشکاری در ردای ملی؛ حال این فوتبالیست‌های پر مدعا و یا هر ورزشکار دیگری که دست به اقدامی مانند گرفتن کارت پایان خدمت سربازی از راه‌های غیر قانونی شده به جای اینکه در فوتبال ما تنبیه شوند و مطابق قانون مجازات با آنها برخورد شود پاداش نیز دریافت می‌کنند که این نیز از اقدامات نوبرانه ورزش ما محسوب می‌شود.
وقتی بازیکنی که در سطوح بالای فوتبال ایران یعنی لیگ‌برتر بازی می‌کند یا لباس تیم ملی را بر تن دارد به خود اجازه می‌دهد دست به چنین خلاف و قانون‌شکنی آشکاری بزند و بدتر از آن با مجازاتی نیز همراه نمی‌شود و به جای برخورد قانونی به تیمی دیگر در لیگ برتر منتقل می‌شود، چه می‌توان انتظار داشت؟ آیا این به بازی گرفتن قوانین مجازات کیفری کشور نیست؟
این پدیده سال‌هاست در ورزش‌ایران اتفاق می افتد و نوظهور نیست، ولی عدم برخورد قانونی، کافی و مسامحه در برخورد با متخلفان در گذشته باعثشده قبح این قانون‌شکنی از بین برود و هر ورزشکاری در هر لباسی به خود اجازه بدهد از زیر بار مسئولیت دوران سربازی با عناوین مختلف فرار کند.
اقدام این ورزشکاران به سخره گرفتن قوانین جاری و ساری در ایران نیست؟ آیا حال که پرونده‌ای این‌چنین قطور در این زمینه باز شده و محرز و مشخص شده که تعداد کثیری از ورزشکاران ایرانی دچار چنین قانون‌شکنی و تخلف آشکاری شده‌اند، نباید با برخوردی جدی و موثر روبرو شوند تا بار دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم؟ سهل‌انگاری در گذشته چنین ابعاد باور نکردنی را در پی داشته و ادامه این مسامحه و برخورد پاداش‌گونه با متخلفان باعثشده عده‌ای از این فوتبالیست‌ها حتی لباس مدعی را بر تن کنند و طلبکارانه در رسانه‌ها به دفاع از قانون‌شکنی خود بپردازند.
نگذاریم فوتبال ایران بیش از این سر افکنده‌تر شود و کار به جایی برسد که مدیران ارشد با اتخاذ چنین تصمیماتی در آینده نتوانند سر خود را بالا بیاورند. هر کسی با هر شخصیت و موقعیت و لباسی اگر قانون شکنی کرده و عمل خلافی را مرتکب شده باید تنبیه و مجازات شود تا متنبه شود، نه اینکه با فرستادن بازیکن خلاف‌کار از جایی به جای بهتر او را جریح تر کنیم تا راه برای قانون‌شکنی‌های بیشتر باز شود.
اینکه تیم‌های مثل ملوان و تراکتورسازی که فقط اسم «نظامی» را یدک می‌کشند از این آب گل‌آلود، مروارید‌های درشت بگیرند نیز حدیثتلخی است که فقط در فوتبال بی در و پیکر ایران اتفاق می‌افتد که هیچ نمونه مشابهی در جهان‌فوتبال ندارد. نوبرانه‌های این فوتبال‌ایرانی فقط در دوران این مدیران غیر فوتبالی رخ می‌نماید…
مهدی شمشیری
