برزیل، خط پایان ایران مدل کی‌روش! پای پول وسط است!

داستان ماندن یا نماندن کارلوس کی روش در تیم ملی ایران هر روز رنگ و بویی تازه به خود می گیرد، یک روز صحبت هایی در مورد قطعی شدن تمدید قرارداد مرد پرتغالی مطرح می شود و روزی دیگر کفاشیان از عدم توانایی مالی فدراسیون در تمدیدقرارداد وی سخن می گوید.

به گزارش خبرنگار ایلنا، قرعه کشی جام ملت های آسیا در سال ۲۰۱۵ برگزار شد و تیم ملی فوتبال کشورمان حریفان خود در مرحله گروهی را شناخت ولی نکته ای که مهم است، بحثماندن یا نماندن کارلوس کی روش بر روی نیمکت تیم ملی بعد از مسابقات جام جهانی است. اینکه آیا او در جام ملت ها نیز سکان هدایت تیم ملی ایران را برعهده خواهد داشت یا نه؟

اگر چه مقامات ورزشی کشورمان از رئیس فدراسیون فوتبال و معاونین وزارت ورزش و حتی ارکان دیگر ورزش صحبت هایی مبنی بر ادامه حضور کی روش حتی بعد از پایان جام جهانی را مطرح می کنند ولی به نظر می رسد واقعیت داستان به نحو دیگری در حال شکل گیری است و تیم ملی باید بفکر جایگزینی برای مرد موفق پرتغالی باشد.

اینکه در فکر کی روش چه می گذرد و چه نقشه هایی در سر دارد یک سر ماجراست و اینکه در باور مدیران فوتبالی ما چه افکاری می گذرد روی دیگر قصه است، اما شواهد و قراین حاکی از آن است که به احتمال زیاد کی روش از تیم ملی جدا خواهد شد و در حال سبک و سنگین کردن سایر پیشنهادهای خود است.

کی روش فعلا برای داستان جدایی اش از تیم ملی فوتبال ایران پایانی در نظر نگرفته و هر دو سوی معادله مجهول است. این البته از مربی باهوش و حرفه ای مانند کی روش دور از ذهن و بعید نیست. او که یک روز سر از آفریقا در می‌آورد و روزی دیگر بر روی نیمکت منچستر جای مویس نشسته و به تئاتر رویاها بازگشته خوب بلد است چگونه زمان را در اختیار بگیرد و به نوعی رفتار کند که هم بتواند بماند و هم راه رفتن اش باز باشد.

کی‌روش در ملاقات با مقامات ورزشی ایران معمولا در لفافه حرف هایش را می‌زند و با لبخندهای منحصر به فردش نمی گذارد اتاق ملاقات یا مذاکره چنان برایش جدی شود که راه های تردد او را ببندد، ولی تا پا را از ایران بیرون می گذارد گویی نطق هایش و ادبیاتش و خواسته هایش نیز دچار تغییرات جغرافیایی می شود.

مرد پرتغالی در حاشیه قرعه کشی جام ملت ها صراحتا از جدایی خود از تیم ملی فوتبال ایران گفت و اینکه ایران باید با مربی جدیدی خود را برای استرالیای ۲۰۱۵ آماده کند. او نبود امکانات و برنامه ریزی را یکی از مشکلات عمده فوتبال ایران دانست و اینکه با این شرایط احتمال ادامه همکاری با ایران ضعیف است.

این درست که امکانات ورزشی و البته فوتبالی ایران در حد تیم های درجه ۳ و ۴ اروپایی و حتی درجه ۲ آسیایی نیست، ولی با این حال هر مربی وقتی پای میز مذاکره می نشیند با علم به این موضوع که در فرودگاه کدام کشور و با چه مختصاتی فرود می آید، برگه های قرارداد را امضا می کند، اما اینکه یک مربی بعد از گذشت چند سال حضور و حتی کسب موفقیت های ارزشمند، کمبودها و نواقص را مانند گرزی گران و برگ برنده ای ویژه مدام و پیوسته نقل محافل رسانه ای خارجی و داخلی کند از افکار دیگر مرد پرتغالی حکایت دارد.

مدیران ورزشی ایران و به خصوص فدراسیون نشین ها و در راس آنها دونده ی خوش خنده ی سابق باید بداند شان فوتبال ایران را مدیران ورزشی آن بالا می برند و در دنیای فوتبال فقط یک مربی طراز اول وجود ندارد که ما به نوعی به دست و پای او بیفتیم که بماند و فوتبال به گل نشسته ی ما را به سر منزل مقصود برساند.

پرواضح است که دستاورد کی روش برای فوتبال ملی ایران کوچک نبوده و نیست ولی اینکه همه این اتفاقات به نام کی روش تمام شود، منطقی و عادلانه نیست. کی روش مربی بزرگی است و با ایران دومین جام جهانی را تجربه خواهد کرد ولی فوتبال ایران هم حداقل در آسیا از اعتبار و گذشته پرافتخاری برخوردار است که نباید آن را نادیده گرفت. از سوی دیگر کم نیستند مربیانی که بخواهند روی نیمکت تیم ملی بنشینند و از ظرفیت فوتبال ایران برای ارتقاء و موفقیت شغلی خود بهره بگیرند.

بنابر این ادامه همکاری یا قطع همکاری با کی روش یک رابطه دو جانبه است که می تواند رابطه ای برد - برد باشد. به نظر می رسد ادامه همکاری با کی روش بیش از هر چیز به توافقات مالی و پذیرفتن شرایط مالی او از سوی فدراسیون فوتبال گره خورده و ابهام موجود به نامساعد بودن وضعیت مالی فدراسیون برمی گردد که توان پرداخت افزایش رقم قرارداد کی روش و همکارانش را ندارد.

باید دید فدراسیون فوتبال تا آینده ای نزدیک می تواند موافقت وزارت ورزش برای تامین هزینه کارلوس کی روش و همکارانش را جلب کند یا باز هم سرگردانی برای انتخاب جایگزینی مناسب برای فدراسیون نشین ها آغاز می شود؟