مردان پرتغالی‌ آدرس برزیل را بهتر می‌شناسند

خاطره خوش صعود مستقیم تیم ملی و آن‌ هم به عنوان تیم اول گروه به جام‌جهانی، آنقدر شیرین و خاطره انگیز بود که تصمیم‌گیران فدراسیون فوتبال می‌خواهند با یک پرتغالی دیگر آرزوی دیرینه و طلسم ۴۰ ساله‌ی المپیکی‌شدن را بشکنند، انگار مردان پرتغالی‌ها، آدرس برزیل را بهتر از هر جایی می‌شناسند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، با چراغ سبز کی روش و با توافق فدراسیون فوتبال و " نلو وینگادا " این مربی پرتغالی از فروردین‌ماه سال آینده سکان هدایت تیم امید کشورمان را برای بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون کره‌جنوبی و مقدماتی المپیک ۲۰۱۶ برزیل برعهده خواهد گرفت.

وینگادای ۶۰ ساله که سابقه سرمربیگری پرسپولیس و دستیاری کارلوس کی‌روش در تیم‌های ملی پرتغال و ایران را علاوه بر مربیگری در کشورهای عربستان، مصر، پرتغال و چین در کارنامه مربیگری خود دارد، چهارمین مربی خارجی است که در حال حاضر با فدراسیون فوتبال ایران قرارداد همکاری امضا می کند.

فدراسیون فوتبال پیش از این " کی‌روش " پرتغالی را برای تیم ملی بزرگسالان، " خسوس " اسپانیایی را برای تیم ملی فوتسال و " اکتاویو " برزیلی را برای تیم فوتبال ساحلی به خدمت گرفته بود و حالا با استخدام چهارمین مربی خارجی از این نظر در بین فدراسیون‌ها موقعیت ویژه‌ای دارد و باید دید در شرایط خاص اقتصادی کشور و محدودیت منابع ارزی تامین هزینه این مربیان خارجی از چه منبعی تامین خواهد شد.

به هر حال تصمیم فدراسیون فوتبال از این نظر که حدود ۷ ماه پیش از بازی‌های آسیایی کره و حدود ۲ سال تا المپیک ریو اقدام به استخدام یک مربی صاحب کارنامه و آشنا با فوتبال ایران نموده، ارزشمند و قابل تحسین است و این امیدواری وجود دارد که با همکاری کمیته المپیک، برنامه اردوها و مراحل آماده‌سازی تیم امید بدون دغدغه برگزار شود و بتوانیم تیم آماده و خوش ترکیبی را با چشم انداز المپیک و جام جهانی آینده آماده کنیم.

نگاهی به ۱۰ دوره حضور تیم امید ایران در مسابقات انتخابی المپیک، نشان می‌دهد در تمامی این دوره‌ها بازیکنان شایسته‌ای در تیم امید حضور داشتند که جزو بهترین‌های فوتبال ایران بوده‌اند ولی هر بار سوء مدیریت‌ها، مربیان ناکارآمد و همکاری نکردن باشگاه‌ها و اختلافات مانع از موفقیت تیم امید شده تا جائی‌که امروز ناکامی رسیدن به المپیک به مرز ۴ دهه رسیده است. در واقع فوتبال ما که پس از انقلاب ۴ بار حضور در جام جهانی را تجربه کرده، تاکنون در رسیدن به المپیک توفیقی نداشته و این برای فوتبال غنی ایران که به لحاظ استعداد و نیروی انسانی در آسیا سرآمد است، نمی‌تواند اتفاق عادی و طبیعی باشد.

شاید بتوان تنها موفقیت برجسته فوتبال ایران در رده بازیکنان امید را بتوان قهرمانی تیم کشورمان در بازی‌های آسیایی پوسان کره‌جنوبی به خاطر آورد که با هدایت برانکو ایوانکوویچ رقم خورد اما همین تیم هم با وجود تمام شایستگی‌هایی که داشت در نهایت از صعود به المپیک بازماند.

امروز تجربیات متفاوتی از تیم امید در اختیار مسئولان فدراسیون فوتبال قرار دارد تا آنها با کمترین ضریب خطا برای این تیم تصمیم‌گیری کنند. وینگادا با وجود اینکه یک مربی بین‌المللی است اما شناخت نسبی از فوتبال ایران بویژه بازیکنان رده امید دارد و استفاده از یک دستیار ایرانی جوان در کنار او می‌تواند زوج فنی مناسبی از تجربه و جوانی را در تیم امید شکل دهد.

نگاهی به رقابت‌های لیگ برتر و لیگ دسته اول نشان می‌دهد در حال حاضر سرمایه‌های ارزشمندی در رده سنی امید در اختیار کادر فنی قرار دارد که شاید تنها نقطه ضعف‌شان نداشتن تجربه بین‌المللی باشد. با این سرمایه رسیدن به المپیک و پایان دادن به طلسم ۴۰ ساله صعود به المپیک دور از دسترس نیست به شرطی که مجموعه کمیته ملی المپیک، فدراسیون فوتبال، باشگاه‌ها و مربیان وطنی یک‌دل و یکپارچه در جهت حمایت از این تیم تلاش کنند.