خبرگزاری کار ایران

ستاره‌همچنان روی صندلی‌اتهام؛

تاوانی که مجتبی محرمی هنوز می‌پردازد!

تاوانی که مجتبی محرمی هنوز می‌پردازد!
کد خبر : ۱۲۵۵۸۴

مساله الان این است که مجتبی محرمی باید روی صندلی متهم بنشیند و محسن قهرمانی هم محروم شود تا فوتبال ما پاک پاک شود. حالا او را مثل یک متهم روی صندلی می‌نشانند و هر چه می‌گویند او هم می‌گوید: «بله… بله…بله…».

مجتبی محرمی یکی از بزرگان فوتبال ایران است که روی دست او بازیکنی با‌ آن خصوصیات نیامده و در تاریخ فوتبال ایران و آسیا هم بگردیم چنین بازیکنی را پیدا نمی‌کنیم. حالا او را مثل یک متهم روی صندلی می‌نشانند و هر چه می‌گویند او هم می‌گوید: «بله… بله…بله…».

به گزارش ایلنا، سوال کننده طوری کلمات را کنار هم می چیند که جواب محرمی همانی باشد که او می‌خواهد! محرمی جایی که در برنامه جمعه شب ورزش از نگاه ۲ گفت: «هر وقت بعد از محرومیت برگشتم با گل برگشتم». شاید خیلی‌ها و از جمله مصاحبه‌کننده شبکه ۲ متوجه نشدند منظور از گل محرمی آن گل و شیرینی نیست که دیگران می‌آورند، بلکه گل به تیم حریفان است.

در سال ۷۲ یا ۷۳ در یکی از همین بازی‌ها او مقابل تیمی پس از پایان دوران محرومیت با گل برگشت که مدیریت همان تیم موجبات بازداشت او را فراهم کرده بود. نمی‌دانم مشکل کجا بود؟ ولی مدیر عامل وقت باشگاه معروف تهرانی که مچ محرمی را گرفته و بازداشت کرد بود، به در و دیوار زد تا محرمی بعد از بازی با تیمش محرومیتش تمام شود، اما این نشد و محرمی یک تنه مقابل آن تیم قدرتمند آن روزها ایستاد و در زمین گل‌آلود و ناهموار آزادی گل پیروزی پرسپولیس را در سال ۷۳ به ثمر رساند تا انتقامش را اینگونه گرفته باشد. نمی‌دانم چرا سوال‌کننده ورزش از نگاه ۲ که خود از جمله بروبچه های با سواد و سلامت رسانه‌ است یکبار در مصاحبه یا محاکمه محرمی نپرسید آقای محرمی! چه افرادی شما را به این مسیر هل دادند؟ چرا نگفت و باز نکرد آن روزها همه نهادهای فرهنگی و انتظامی فقط دنبال مچ‌گیری از محرمی بودند و یک نفر در صدد اصلاح و راهنمایی او برنیامد؟ مگر یکی از وظایف نیروهای انتظامی و امنیتی بحثهدایت و راهنمایی و اصلاح نیست؟ چرا آخرین راه را‌ آن روزها انتخاب می‌کردند و گویی از گیر انداختن محرمی دل عده‌ای خنک می شد.

چرا مجری برنامه نپرسید آقای محرمی! علی پروین چقدر به تو جفا کرد؟ چقدر دست تو را گرفت که توی منجلاب نیافتی؟ بله…امروز هم مثل همان روزهاست. آن روزها همه دنبال این بودند که محرمی را بازداشت کنند و امروز هم همه همان آدم‌ها و تفکر همان افراد دنبال تحقیر و احیانا ترحم به محرمی است.

در اروپا همان روزها بازیکنی مثل اریک کانتونا اوضاعی بدتر از محرمی داشت، اما بیاد دارید چگونه او را وادار به کارهای عام المنفعه کردند و سپس او را صلاح شده دوباره به فوتبال برگرداندند اما مجتبی محرمی باید آن روزها قربانی می‌شد چون مافیای فوتبال همان روزها هم نمی‌خواست او بیش از این پیشرفت کند. اگر محرمی راه سلامت را می‌رفت جای خیلی‌ها در تیم ملی و پرسپولیس تنگ می‌شد و محرمی یک تنه مقابل برخی تیم‌ها می‌ایستاد که نباید می‌ایستاد.

او هم البته مثل بسیاری از افراد لغزش داشت اما به جای اصلاح و تربیت وی، تلاش کردند از او یک چهره منکراتی بسازند. یکی هم مثل مدیر مسئول آن هفته‌نامه(…) بود که با استفاده از لقب منکراتی برای محرمی کلی بازار کارش سکه شد و بعدها رفت به مجلس و گاهی راست راست می‌شد و گاهی هم اصلاح‌طلب؛ آیا امروز او وجدانش راحت است که محرمی را اینگونه می‌بیند. براستی رسانه‌های فرهنگی آن روز چه گامی برای اصلاح محرمی برداشتند؟

محرمی که تا همین امروز خیلی‌ها نمی‌دانند او سابقه جبهه را دارد و برادرش هم در جریان انقلاب شهید شده و با آن استعداد درخشان در فوتبال حالا باید مستاجر باشد و باز هم گلی به جمالش که هنوز هم مرام و معرفت دارد و از کسانی که کمکی به او می‌کنند تشکر می‌کند. جالب اینکه محرمی برخلاف خیلی‌ها که رنگ جبهه را هم ندیده‌اند ولی خود را جبهه‌ای جا می‌زنند یکبار هم از این موقعیت خود استفاده نکرده و نگفته جبهه رفته است.

بله…حالا محرمی را مظلوم روی صندلی یک متهم می‌نشانند توی تلویزیون و می‌گویند اعتراف کن… می‌گویند بگو که جوون‌ها دنبال‌آن زهر ماری(اعتیاد) نروند. او هم البته اشک در چشم و عقده در گلو خیلی چیزهای دیگر دارد که بگوید ولی نمی‌گذارند حرف بزند. او هم که اهل حقه و کلک نیست. صاف و ساده و هنوز هم نمی‌گوید خدا لعنت کند کسانی که آن روزها دست به پشتش می‌زدند ولی اگر یکی پیدا می‌شد یک کشیده توی گوشش می‌زد حالا نباید مستاجر باشد و دخترش از او بخواهد برگردد به زندگی…

پورحیدری در سال ۷۳ و در یک بازی با پرسپولیس وقتی استقلال در همان ۲۰ دقیقه اول ۲ گل از حریف جلو افتاد می‌گوید به مظلومی گفتم وقتش شده ۶ تایی‌ها را تلافی کنیم، اما همان بازی وقتی مجتبی محرمی آمد دفاع آخر انگار سد بزرگی جلوی تیم ما سبز شد. محرمی آن روز یک تنه مقابل استقلال ایستاد و نگذاشت ما پرسپولیس را ۶ تایی کنیم…

حرف برای گفتنم بسیار است ولی مجال کم. به هر حال حال هنوز هم مدیران باشگاهی ما و مدیران فرهنگی فوتبال ما فقط درون زمین را می‌بینند و کاری به خواب و خوراک و استراحت و رفت و آمد بازیکنان‌شان ندارند. و باز داستان‌هایی در حال وقوع است. داستان‌هایی که ممکن است سیاهه‌فوتبال ما را از این هم رنگ و رو رفته‌تر و… کند.

مساله الان این است که مجتبی محرمی باید روی صندلی متهم بنشیند و محسن قهرمانی هم محروم شود تا فوتبال ما پاک پاک شود. ما هم بگوییم «راحت و آسوده باشید چون تا محرمی‌ها و قهرمانی‌ها هستند سر بزرگان بسلامت خواهد بود».

گزارش: سید رضا فیض‌آبادی

ارسال نظر
پیشنهاد امروز