جمشیدی هنوز هم ظرفیت بزرگ شدن ندارد / ظرف آدم‌ها محدود است!

آدم‌ها، یعنی تمام آدم‌ها ظرفیت محدودی دارند، یعنی اینطور نیست که عده‌ای را بتوان از این قاعده جدا کرد بلکه تمام آدم‌ها تابع این قانون هستند و ظرفیت محدودی دارند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، آدم‌ها را نباید زیادتر از ظرفیت‌شان بها داد چراکه در این صورت از آن طرف بام می‌افتند. تمام آدم‌ها ظرفیت محدودی دارند یعنی نباید فکر کنیم عده‌ای استثنا هستند و از این قاعده پیروی نمی‌کنند و وقتی می‌گوییم «تمام» آدم‌ها یعنی اینکه همگی در همین قانون جای می‌گیرند و نمی‌توان کسی را از این قاعده جدا دانست.

این روزها بحث«پژمان جمشیدی» داغ است، فوتبالیست‌ سابق که امروز تلاش می‌کند در عرصه بازگیری نامی برای خودش دست و پا کند اما گویا پژمان قصه ما بیش از حد در فضای موجود غرق شده و باورش شده که می‌تواند تنه به تنه بزرگان این عرصه بزند.

پژمان جمشیدی را خوب می‌شناسیم. بازیکنی که در دوران فوتبالش هم چندان فوتبالیست بزرگی نبود. هر چند او به پرسپولیس و تیم ملی رسید، اما هرگز در فهرست نامداران فوتبال ایران قرار نگرفت چراکه بازیکن متوسطی بود و نمی‌توانست تنه به تنه بزرگانی همچون مهدی مهدوی‌کیا، علی دایی، کریم باقری، علی کریمی، علیرضا منصوریان و مهدی پاشازاده بزند. پژمان بازیکن متوسطی بود که در سریال «پژمان» همواره همان یک گل در عرصه ملی‌اش را به رخ می‌کشد و یادآور می‌شود که بازیکن ملی بوده و حتی یک گل هم در کارنامه دارد اما حضور او در عرصه هنر با اتفاقات جالبی همراه بوده که بی‌شباهت با دوران فوتبالش نیست.

پژمان جمشیدی این روزها مصاحبه‌های جالبی انجام می‌دهد، درست مثل دوران فوتبالش که هر زمان شاکی می‌شد، با دوستان خبرنگارش تماس می‌گرفت و می‌گفت: «می‌خواهم فلانی را بجوم» و مصاحبه‌های رنگارنگش در مطبوعات منتشر می‌شد. در همان دوران هم پژمان جمشیدی بارها و بارها مجبور شد حرف‌هایش را عوض کرده یا پس بگیرد و مصاحبه‌هایش را تکذیب کند چراکه چندان اختیار زبانش را نداشت.

امروز هم پژمان که هنوز چندان جدی وارد عرصه هنر نشده، در مصاحبه‌ای جالب می‌گوید: «خوشحالم که من را با فردین مقایسه می‌کنند»؛ شاید جمشیدی منظورش «فردین معصومی» بوده که البته با او هم قابل مقایسه نیست چراکه فردین معصومی با عناوین آسیایی و جهانی‌اش و البته پشتک واروهایی که پس از پیروزی‌های مهمش می‌زد، معروف است و به شهرتی جهانی رسید اما منظور جمشیدی مرحوم محمدعلی فردین است، بازیگری بزرگ و بی‌نهایت محبوب که مردم ایران سال‌ها با او خاطره دارند و هرگز هنرنمایی او روی پرده نقره‌ای را فراموش نمی‌کنند. مرحوم فردین به حدی محبوب و دست نیافتنی است که بزرگانی همچون رضا کیانیان و پرویز پرستویی هم هنوز جرأت نمی‌کنند حرف از قیاس با او بزنند اما جمشیدی مثل همیشه تحت تاثیر جو قرار گرفته و چنین ادعایی کرده است.

جمشیدی درهمین مصاحبه مدعی می‌شود: «همین که ۶۰ میلیون برایم کامنت می‌گذارند، بس است. نمی‌دانیم پژمان این آمار را از کجا آورده و البته در سریال پژمان هم جمشیدی ثابت کرد چندان از عدد و ارقام سرد در نمی‌آورد اما باید بگوییم طبق آمار ایران با حدود ۷۷ میلیون جمعیتی که دارد، در حال حاضر ۳۳ میلیون و ۲۰۰ هزار کاربر اینترنتی دارد و نمی‌توان قبول کرد ادعای جمشیدی به واقعیت نزدیک باشد. شاید هم پژمان با این سریال به شهرت جهانی رسیده و از سایر کشورهای دنیا هم قربون صدقه‌اش می‌روند و ما خبر نداریم.

پژمان جمشیدی در یک مقطع حساس قرار گرفته است. او که سال‌ها بود در گمنامی به سر می‌برد و با دوران اوج فوتبالش فاصله گرفته بود، با سریال «پژمان» دوباره به اوج شهرت رسیده، اما به نظر می‌رسد جمشیدی مثل دوران فوتبالش ظرفیت بزرگ شدن را ندارد و نمی‌تواند این بار روانی سنگین را تحمل کند و همچون گذشته ادعاهایی می‌کند که اسباب خنده مخاطبانش را فراهم می‌سازد. بهتر است آقا پژمان با واقعیت‌ها زندگی کند نه اینکه با دست خودش به سوژه خنده دیگران تبدیل شود.