متهم بودن با مجرم بودن فرق میکند؛
واعظ آشتیانی: هیچکس حق ندارد افراد را بیمحابا محاکمه کند
در بسیاری از جرائم اجتماعی هم تا حکم قاضی نباشد، نمی شود آن را علنی کرد اما آیا آقایان برای علنی کردن این مسأله حکم قاضی را دارند؟
امیررضا واعظ آشتیانی مدیرعامل سابق باشگاه استقلال بر حفظ حرمت افراد اصرار زیادی دارد و معتقد است تا وقتی جرم کسی ثابت نشده و متهم است، نباید نام او را در رسانه ها آورد چون در صورت عدم اثبات جرم، آبروی رفته را نمی توان برگرداند.
حرفهای او در گفتگو با خبرنگار ایلنا را در زیر می خوانید:
دیدار پرسپولیس و سپاهان مسائل زیادی را در مورد جامعه داوری به وجود آورد. شما در این رابطه چه صحبتی دارید؟
مباحثداوری دو دسته هستند. یکی اشتباهاتی است که اجتناب ناپذیرند و احیانا در قضاوت اشتباهاتی می شود درست مثل یک مربی که در چیدمان یا تعویض های خود اشتباه می کند و بحثدوم اینکه بخشی از این اشتباهات عمدی است و بوی تبانی می دهد که پشت پرده آن را باید ارزیابی کرد. به نظرم این اتفاقات برمی گردد به مافیای فوتبال و در این ماجرا یک داور تنها نیست و یک شبکه است که آنها را هدایت می کند.
متاسفانه سالیان سال است که این مسائل مورد بحثقرار می گیرد اما مشکل این است که با این پدیده زشت از ابتدا برخورد نکردند. اگر تنها به سهوی بودن اشتباهات داوری اکتفا نمی کردند و مشکلات را ریشه یابی می کردند، کار به اینجا نمی کشید که هم داوران با وجدان زیرسوال بروند و هم این عده که تبانی می کنند، جامعه داوری را لکه دار کنند. بی شک وقتی نظارت نباشد مشکلات بزرگتری را هم شاهد خواهیم بود.
آقای علیپور قرار است مدارک علی دایی و رویانیان را بررسی کند به نظر شما واقعا برخورد قاطعی صورت می گیرد؟
اگر مدارک یا شواهدی وجود دارد، باید با قاطعیت برخورد شود اما اگر مدرکی وجود ندارد، باید از شرافت داوری حفاظت شود البته داوران ما باید آموزش بهتری ببینند تا کمتر اشتباه کنند ضمن اینکه مشکل تکنولوژی هم داریم و باید از تکنولوژی بیشتر و بهتر در جهت حفظ حقوق تیم ها و کمتر شدن اشتباهات داوری استفاده کنیم.
به نظر شما علیپور صلاحیت رسیدگی به این پرونده و بررسی مدارک را دارد یا باید از داوران خبره و کارشناسان فوتبال استفاده شود؟
اگر پیگیریها جدی و خارج از بازی و در جهت روشن شدن حقایق و تنبیه خلافکار باشد، خیلی خوب است. به نظرم در این شرایط مهم این است که به این مسأله به خوبی بپردازند. کمیته انضباطی مرجع قضایی فدراسیون است و صدور حکم با کمیته انضباطی است به شرطی که شواهد و مدارک کافی باشد و به کسی تهمت نزنند. در بحثحقوقی نام بردن از افراد تا قبل از اینکه اتهامشان ثابت نشود، قانونی نیست و اگر کسی متهم است، باید بدون نام بردن از او، مدارک را به مراجع مربوطه ارائه کرد. ما حق نداریم آبروی افراد را به خاطر متهم بودن آنها ببریم چرا که متهم بودن با مجرم بودن فرق می کند. نباید فراموش کنیم این افراد خانواده دارند و کسی حق ندارد افراد را بی محابا محاکمه کند. مگر اینکه فوتبال برای چه چیزی به وجود آمده است؟ فوتبال برای رقابت است نه برای بی آبرو کردن افراد، متأسفم که چنین رفتاری را می بینیم چون این رفتار خردمندانه و در شان یک جامعه اسلامی نیست.
حرف خاصی اگر مانده، بفرمایید؟
ما نباید با احساسات مردم بازی کنیم و افکار عمومی را به سمتی ببریم که موج سواری کنیم بلکه باید در یک فضای انصاف مدارک را به یک محکمه قانونی بدهیم نه اینکه اول آبروی طرف را ببریم و بعد بگوییم مدرک می آوریم چون اگر ثابت نشود، این آبروی ریخته را چه کسی برمی گرداند؟ من برای دو طرف دعوا احترام قائل هستم اما باید مسائل حقوقی را در نظر گرفت. در بسیاری از جرائم اجتماعی هم تا حکم قاضی نباشد، نمی شود آن را علنی کرد اما آیا آقایان برای علنی کردن این مسأله حکم قاضی را دارند؟ اینجاست که بداخلاقی ها شروع می شود. باید روح فتوت و جوانمردی در ورزش باشد و وقتی که اینها وجود ندارد، چگونه انتظار داریم فضای ورزش ما یک فضای جوانمردانه باشد.