ارزان‌ترین اینترنت همراه در کدام کشور ارائه می‌شود؟
به نظر می‌رسد، واقعی شدن تعرفه‌های اینترنت همراه از یک طرف و توسعه شبکه اینترنت ثابت و کاسته شدن از بار تقاضا بر روی شبکه همراه با اصلاح الگوی مصرف از طرف دیگر، می‌تواند ضمن جلوگیری از وارد شدن زیان شدید به اپراتورهای همراه به عنوان بنگاه‌های اقتصادی، امکان سرمایه‌گذاری اپراتورها روی افزایش ظرفیت شبکه و نیز توسعه فناوری‌های جدید را امکان‌پذیر کند.
به گزارش ایلنا، با تغییر ایجاد شده در تعرفه‌های اینترنتی برخی اپراتورهای ثابت و نیز حذف برخی از بسته‌های محبوب همراه اول و ایرانسل، زمزمه‌ها درباره افزایش قیمت اینترنت شدت گرفته و این موضوع به بحث داغ محافل خبری و افکار عمومی تبدیل شده است.
در همین حال، صادق عباسی شاهکوه، معاون وزیر ارتباطات و رئیس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، به عنوان رگولاتور حوزه ارتباطات، اخیراً در مصاحبه‌ای با صداوسیما، تلویحاً به افزایش قیمت اینترنت چراغ سبز نشان داده و گفته است: «مصوبات کمیسیون تنظیم مقررات برای بخش خصوصی است و باید آزادی عمل به آن‌ها بدهیم که بتوانند رقابت کنند... برای افزایش قیمت بسته‌ها، مقررات سختگیرانه‌ای در نظر می‌گیریم و ما حداقل افزایش را تأیید می‌کنیم... بسته‌هایی هم که حذف شده غالباً بسته‌هایی است که زیر کف قیمت ارائه می‌شد و قانوناً از همان ابتدا هم نباید این بسته‌ها عرضه می‌شد.»
از سویی، برخی کارشناسان بر این باورند که قیمت اینترنت همراه در ایران، در مقایسه با میانگین جهانی، جزء تعرفه‌های ارزان محسوب می‌شود و مشترکان اینترنت همراه در ایران، در مقایسه با مشترکان اپراتورهای همراه در دیگر کشورها، هزینه چندانی را بابت بسته‌های اینترنت همراه نمی‌پردازند.
این موضوع، بهانه‌ای شد تا به مقایسه تعرفه اینترنت همراه در کشورهای مختلف بپردازیم.
بر اساس آمار موجود در منابع بین‌المللی، در سال ۲۰۲۰ میلادی، کشورهای هند، رژیم اشغالگر قدس، قرقیزستان، ایتالیا و اوکراین، به ترتیب با دارا بودن میانگین تعرفه ۹، ۱۱، ۲۱، ۴۳ و ۴۶ سنت برای هر گیگابایت اینترنت همراه، دارای ارزان‌ترین تعرفه‌های اینترنت همراه در بین کشورهای جهان بوده‌اند. تعرفه اینترنت همراه در ایران نیز، ۷۵ سنت به ازای هر گیگابایت بوده است.
نکته قابل توجه در این ارزیابی، آنجاست که این محاسبه، برای ایران، با در نظر گرفتن نرخ ۴۲۰۰ تومانی دلار انجام شده که طبعاً ملاک واقعی و درستی نیست.
با در نظر گرفتن قیمت میانگین ۲۷۰۰ تومان برای هر گیگابایت اینترنت همراه در ایران و نرخ دلار ۲۷هزار تومانی، تعرفه اینترنت همراه در ایران به طور میانگین، ۱۰ سنت به ازای هر گیگابایت است. بر این اساس، در رده‌بندی فوق، ایران پس از هند، در جایگاه دومین کشور ارائه‌دهنده اینترنت همراه ارزان قرار می‌گیرد.
اما این هم پایان ماجرا نیست! چرا که اخیراً و با تغییر نحوه قیمت‌گذاری اینترنت همراه در کشور هند، نرخ تعرفه میانگین در این کشور افزایش یافته و به این ترتیب، ایران با تعرفه میانگین ۱۰ سنت به ازای هر گیگابایت اینترنت همراه، ارزان‌ترین تعرفه اینترنت همراه را در جهان ارائه داده است.
هیچ ارزانی بی خسارت نیست!
اما آیا ارائه ارزان‌ترین اینترنت جهان، برای اپراتورهای ایرانی یک مزیت محسوب می‌شود؟ به باور کارشناسان، ممانعت دولت قبل نسبت به تغییر تعرفه‌های اینترنت همراه و تلاش برای قیمت‌گذاری دستوری، بر خلاف مشی لیبرالیستی و ادعای آن دولت مبنی بر حمایت از بازار آزاد، مانع از ایجاد امکان و انگیزه اقتصادی برای شرکت‌های خصوصی ارائه‌دهنده خدمات اینترنت همراه در زمینه سرمایه‌گذاری گسترده بر روی فناوری‌های جدید ارتباطی و افزایش ظرفیت شبکه شده و این شرکت‌ها را به سوی وضعی مشابه با وضع موجود خودروسازان داخلی سوق داده است.
در حال حاضر، از یک سو، با افزایش قابل توجه تقاضای خدمات اینترنت همراه، ناشی از شرایط کرونایی، ظرفیت خالی شبکه به حداقل ممکن رسیده و به حالت اشباع نزدیک شده و از سوی دیگر، به دلیل کاهش ارزش پول ملی و ثابت ماندن درآمد ریالی اپراتورها، امکان سرمایه‌گذاری ارزی برای خرید تجهیزات توسعه شبکه، به حداقل رسیده و با افزایش شدید هزینه‌های ارزی نگهداری شبکه، توسعه گسترده شبکه ارتباطی تقریباً ناممکن شده است.
به نظر می‌رسد، واقعی شدن تعرفه‌های اینترنت همراه از یک طرف و از طرف دیگر، توسعه شبکه اینترنت ثابت و کاسته شدن از بار تقاضا بر روی شبکه همراه با اصلاح الگوی مصرف، می‌تواند ضمن جلوگیری از وارد شدن زیان شدید به اپراتورهای همراه به عنوان بنگاه‌های اقتصادی، امکان سرمایه‌گذاری اپراتورها روی افزایش ظرفیت شبکه و نیز توسعه فناوری‌های جدید مانند 5G، رایانش ابری، شهر هوشمند و... را امکان‌پذیر کند.
