تئاتری که به‌جای افغانستان در ایران اجرا شد/ مهاجران بیش از دیگران درگیر معضلات اجتماعی می‌شوند
امین غلامی نویسنده و کارگردان اهل افغانستان نمایش «شزه» را روایتی از زندگی زنان این کشور خواند و با اشاره به علاقه‌مندی‌اش به دغدغه‌های اجتماعی گفت: به هر حال مهاجرین -نه‌تنها در ایران، که در تمام جهان- بیشتر با مسائل اجتماعی درگیرند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نمایش «شزه» (زن) کاری از هنرمندان مستقل افغانستان بود که چندی پیش در تهران به صحنه رفت؛ امین غلامی که نویسنده، طراح حرکات و یکی از دو کارگردان این نمایش است، درباره این اثر گفت: من و برادرم (عارف غلامی) در ایران به دنیا آمدیم و بزرگ شدیم. چند سال پیش در اینستاگرام ویدئویی درباره «فرخنده» دختر افغان دیدیم که عده‌ای جاهل او را سوزاندند. این ویدئو خیلی تاثیرگذار بود و باعث شد سال ۹۷ به افغانستان برگردیم و چند ماهی آنجا برای پژوهش بمانیم.
غلامی ادامه داد: این ماجرا ایده شکل‌گیری نمایش «شزه» بود که ابتدا قصد داشتیم آن را در همان افغانستان اجرا کنیم، ولی به یکسری مشکلات و کمبود امکانات برخورد کردیم و نهایتا به ایران برگشتیم. پیش از این، عکاسی و بازیگری را شروع کرده و سراغ نویسندگی و دستیار کارگردانی رفته بودم. اما «شزه» در واقع اولین کارگردانی من و برادرم بود. نمایشی که تلفیقی از کروگرافی و پرفورمنس و درام است، یعنی یک کار تلفیقی است که اصلا تا حالا در بین گروه‌های افغانستانی اتفاق نیفتاده بود.
او خاطرنشان کرد: «ښځه» و یا (شزه) کلمه‌ایی‌ست به زبان پشتو به معنی «زن». ښځه، از زندگی زنان افغانستان برایتان می‌گوید، تلخ و شیرین با دهانی بسته. ښځه، تلاش می‌کند تا ما را با حقیقت روبه‌رو کند تا یکبار دیگر اتفاقات گذشته را مرور کنیم و ببینیم که کجا، کی و چگونه چشمان خود را بستیم و سکوت کردیم!
غلامی تصریح کرد: ښځه، نمی‌خواهد چیزی را قضاوت کند فقط سعی می‌کند که خود را از اعماق وجودش بیرون بکشد و به زبان بیاورد. ښځه به دنبال خودش می‌گردد، کسی که سال‌هاست به همه چیز عادت کرده و خودش را فراموش کرده است و شاید منتظر تلنگری باشد تا خود را دوباره پیدا کند.
این بازیگر و نویسنده تئاتر با اشاره به علاقه‌مندی‌اش به دغدغه‌های اجتماعی گفت: به هر حال مهاجرین -نه‌تنها در ایران، که در تمام جهان- بیشتر با مسائل اجتماعی درگیرند و بیشتر آن معضلات اجتماعی گریبانگیرشان می‌شود.
غلامی یادآور شد: فکر می‌کنم به خاطر همین است که من و برادرم به مسائل اجتماعی علاقه داریم، چون خیلی نزدیک می‌بینیم خودمان را به این اتفاق‌ها و دوست داریم دیگران هم این اتفاق‌ها را ببینند و در موردش صحبت کنند و این مشکلات حل شود، چون باعث بهبود یک جامعه می‌شود. اگر یک آسیب دیده و نشان داده شود و در موردش بحث شود و حرف زده شود، باعث می‌شود که به سوی بهبودی گام برداریم.
او در پایان با اشاره به تاثیر منفی کرونا بر وضعیت اجرای تئاتر گفت: این‌ها باعث می‌شود ما برنامه‌هایی که داشتیم برای آینده، به تعویق بیندازیم و شاید اصلا نتوانیم فعلا پروژه بعدی‌مان را ببندیم.
