زنانی که با فرقه دموکرات آذربایجان و مهاجرتهای سیاسی دهه ۶۰ گره خوردند/ نقطه عطفی در آشتی زبانی و فرهنگی
نویسنده برگزیده جایزه مهرگان، افزوده شدن بخش ویژه برای زبانهای مادری در جغرافیای ایران را برای جایزه مهرگان، حرکتی قابل تقدیر خواند و گفت: امیدوارم این حرکت، نقطه عطفی باشد برای آشتی زبانی و فرهنگی بین گویشواران فارسیزبان و غیرفارسیزبان.
به گزارش خبرنگار ایلنا، «قوشلار داها قورخمورلار» (پرندهها دیگر نمیترسند) رمانی به زبانی ترکی آذربایجانی نوشته رقیه کبیری است که در بخش رمان زبان مادری جایزه مهرگان ادب مورد تقدیر قرار گرفته است. رمانی که توسط حمزه فراهتی به زبان فارسی ترجمه شده است.
رقیه کبیری نویسنده برگزیده بخش زبان مادری جایزه مهرگان درباره این کتاب به ایلنا، گفت: رمان «قوشلار داها قورخمورلار» که با ترجمه آقای حمزه فراهتی به زبان فارسی با نام «پرندهها دیگر نمیترسند» منتشر شده، مضمونی اجتماعی دارد و حوادث اصلی آن در دو بستر تاریخی مهم کشور در شهر خوی (شهر زادگاهم) روی میدهد.
کبیری ادامه داد: شخصیتهای اول و دوم رمان زنانی به نام «نیلفر» و «نرگیز» هستند که در ساحل خزر بهطور اتفاقی به همدیگر برمیخورند و در طی چند ساعتی که در قایقی شکسته در ساحل خزر نشستهاند حوادث زندگی خود را برای همدیگر نقل میکنند.
نویسنده برگزیده بخش زبان مادری جایزه مهرگان تشریح کرد: نیلفر زنی است که زندگی اجتماعی و عاطفیاش به حوادث روی داده در حکومت یک ساله فرقه دموکرات آذربایجان گره خورده و زندگی نرگیز تحت تاثیر حوادث انقلاب ۵۷ و مهاجرتهای سیاسی دهه ۶۰ قرار گرفته و زندگی هر دو را دگرگون کرده است.
این نویسنده با بیان اینکه «ضمن روایت دغدغههای شخصی و عاطفی شخصیتها گوشه چشمی نیز به حوادث تاریخی از نگاه مردم داشتهام» گفت: روایت زندگی مردم سرزمینم در بسترهای تاریخی یکی از دغدغههای مهم من در رماننویسی است.
کبیری خاطرنشان کرد: از آنجا که شهر زادگاهم «خوی» مثل بیشتر شهرهای آذربایجان از فرهنگی غنی و پیشینه تاریخی بسیار مهمی برخوردار است، در این رمان سعی کردهام با گره زدن حوادث رمان به بعضی از مکانها، شهر زادگاهم را نیز به جرگه شهرهای رمان بیافزایم.
او همچنین درباره جایزه مهرگان تصریح کرد: جایگاه جایزه ادبی مهرگان بر کسی پوشیده نیست. این جایزه علاوه مستقل بودن، با شیوهای از داوری که در طول بیست سال برگزیده، محکی است بر آثار ادبی تولید شده.
کبیری افزوده شدن بخش ویژه برای زبانهای مادری در جغرافیای ایران را برای جایزه مهرگان، حرکتی قابل تقدیر خواند و گفت: امیدوارم این حرکت، نقطه عطفی باشد برای آشتی زبانی و فرهنگی بین گویشواران فارسیزبان و غیرفارسیزبان.
این نویسنده یادآور شد: به نظرم اگر جایزه مهرگان ادب شرایطی مهیا میکرد و آثار غیرفارسی با زبانهای اصلیشان داوری میشد گامی دموکراتیکتر و بسیار موثر در آشتی زبانی و فرهنگی برمیداشت.
کبیری در پایان اظهار امیدواری کرد چنین شرایطی در دورههای بعدی جایزه مهرگان فراهم شود.