یک تهیه‌کننده تلویزیون:
دیدن برنامه‌های طنز از مطالبات مردم است
ایرج محمدی ضمن بیان اینکه با کمبودهای بسیاری در بخش مجموعه‌های طنز مواجه هستیم، گفت: به طور کلی استفاده از چهره‌های تازه در این موضوع، یک بازی هیجان انگیز است.
ایرج محمدی (تهیه‌کننده سینما و تلویزیون) درباره چالش‌های تولید مجموعه‌های طنز در تلویزیون به خبرنگار ایلنا گفت: به طور کلی برای تولید سریال‌های طنز با مشکلات زیادی مواجه هستیم. به عنوان مثال ما در حوزه فیلمنامه، کارگردانی و حتی حوزه تهیه‌کنندگی تخصصی کارهای طنز هم با کمبود مواجهیم.
وی ضمن بیان اینکه حوزه کار طنز حوزه پیچیده و سختی است، ادامه داد: در مجموعه‌های طنز شما هم باید داستان بگویید و هم بازیگرانی داشته باشید که بتوانند طنز موجود در اثر را برای مخاطبان ایجاد کنند. بر همین اساس باید کارگردانی داشته باشید که بتواند به خوبی بازیگران را هدایت کند. به هر صورت در طول سال‌های گذشته ما گروه‌های طنز مختلفی را به وجود آوردیم که با همکاری یکدیگر سبب تولید سریال‌های خوبی شده‌اند اما متاسفانه این روند ادامه پیدا نکرده و در این حوزه فعالیت زیادی صورت نگرفته است.
این تهیه‌کننده تلویزیون در ادامه بیان کرد: در این حوزه یکسری مسائل وجود دارد. به نوعی در دید کلان می‌توان گفت که ما در حوزه مجموعه‌های طنز با کمبود موضوع مواجه هستیم. به این ترتیب نمی‌توانیم شرایطی را که در سال‌های قبل حاکم بود را به وجود بیاوریم. اکنون باید به سازندگان آثار طنز اعتماد بیشتری کنند و مقداری دست ما را باز بگذارند تا به این صورت سوژه‌های تازه‌ای زمینه ورود به این حوزه را پیدا کنند. اگر این اتفاق بیفتد، مجددا می‌توان مسائل نقدگونه را با زبان شیرین بیان کرد که مهمترین مسئله موجود است.
محمدی افزود: علاوه بر این مسائل، کمبود بازیگران تازه نیز یکی از مشکلات دیگری بوده که ما با آن مواجه هستیم. متاسفانه در سال‌های گذشته آنچنان که باید برای هدایت بازیگران جوان وقت صرف نشده و به این ترتیب اتفاق ویژه‌ای نیفتاده است. در گذشته ما نهایتا سه شبکه داشتیم و این حوزه با توجه به تعداد کم مدیاهای پخش‌کننده محدود بود. به همین دلیل بازیگران برای کارها کافی بودند. ولی حال به یک باره شاهد مدیاهای فراوانی شده‌ایم که قطعا برای آنها نیاز به بازیگرانی بیشتری است. به نوعی سازمان از سه شبکه به شبکه‌های خیلی زیادی تبدیل شده و تولیدات سینمایی و رسانه نمایش خانگی افزایش چشمگیری داشته‌اند. اما از سوی دیگر حوزه تربیت نیروی انسانی سازمان به همان حد پانزده‌سال قبل بوده و در آن زمینه هیچ فعالیتی صورت نگرفته است.
وی ادامه داد: باتوجه به اینکه سازمان صدا و سیما و وزارت ارشاد، موظف به تربیت نیروی انسانی در بخش بازیگری نیستند؛ این موضوع باید به بخش خصوصی واگذار شود. لذا باید برای این موضوع، ساز و کارهایی را در نظر گرفت و کارهایی را در جهت ایجاد زیرساخت‌های این موضوع به وجود آورد تا بازیگران، نویسندگان و کارگردانان تازه‌ای در این جهت تربیت شوند.
این تهیه‌کننده ضمن بیان اینکه بخش ملودرام به اندازه بخش طنز دارای پیچیدگی نیست، اظهار داشت: در بخش ملودرام هر چقدر هم که مدیاهای فراوانی وجود داشته باشند، تا حد قابل قبولی کارگردان و بازیگران برای آنها فراهم است. اما در حوزه طنز ما با این مشکل مواجه هستیم و باید در این خصوص کار شود.
محمدی در پاسخ به این پرسش که چرا تهیه‌کنندگان تلویزیون همچون مجموعه‌های ملودرام، ریسک استفاده از چهره‌های تازه با وجود پایین بودن دستمزد آنها را نمی‌پذیرند، بیان کرد: تهیه‌کننده بر اساس برآوردی که سازمان در اختیارش قرار داده، کارهای مختلف پروژه را انجام می‌دهد. بنابراین اگر بازیگران جوان بیاورد و دستمزد کمتری بدهد، به همان میزان هم برآورد کمتری را از سازمان دریافت می‌کند.
وی ادامه داد: بنابراین گروه منفعتی برای تهیه‌کننده ندارد. در واقع کار کردن با تیم جوان جسارت تهیه‌کننده و کارگردان را نشان می‌دهد. البته این موضوع نیز مستلزم حضور کارگردان حرفه‌ای و گروه قوی است. چراکه به این صورت اگر چند چهره جوان در پروژه بودند، در حین کار آموزش عملی هم می‌بینند. با این کار می‌توان بازیگران جوان را به خوبی هدایت کرد و سبب رفع نیاز آنها در کارهای طنز شد.
این تهیه‌کننده با بیان اینکه دیدن کارهای طنز یکی از مطالبات مردم است، گفت: این مطالبه‌ای است که برای ایجاد آن، تلویزیون باید آن را از تهیه‌کنندگان خود بخواهد. به عنوان مثال به آنها بگوید که به ازای پنج کار ملو درام، باید ده کار طنز تولید کنید. بنابراین وقتی به تهیه‌کننده‌ها کار طنز سفارش داده می‌شود، همزمان به این مطالبه مردم نیز پاسخ داده می‌شود.
محمدی در ادامه بیان داشت: وقتی شرایط به صورتی است که تفاوتی در تولید کار طنز و ملودرام وجود ندارد، طبیعتا من تهیه‌کننده به سراغ تولید ملودرام می‌روم. چراکه آسان‌تر است. در نهایت باید بگویم که مطالبه مردم باید جز مطالبات سازمان باشد و اعلام شود. به عنوان مثال توسط تلویزیون اعلام شود که برای سال 98 ما 20 مجموعه طنز می‌خواهیم و برای عملی شدن آن جلوی تولید کارهای ملودرام دیگر گرفته شود.
وی همچنین درباره فاصله گرفتن از تلویزیون در ماه‌های اخیر توضیح داد: هنوز که هنوز است، لذتی که برای کار کردن در تلویزیون دارم، را با هیچ جای دیگری عوض نمی‌کنم. من مشتاق به تولید کارهای طنز برای تلویزیون هستم. اینکه چندی است این کارها را انجام ندادم، به این دلیل بوده که موقعیت برایم فراهم نبوده است. البته من طرح‌هایی را در همین راستا به تلویزیون داده‌ام و اتفاقاتی برای آنها در حال انجام است. در نهایت باید بگویم که دو سه کار طنز برای تلویزیون داریم.
محمدی درباره دلیل علاقه خود به تلویزیون اظهار کرد: در سینما خیلی دلخوشانه نزدیک به 500 هزار نفر کار شما را می‌بینند، در فضای مجازی و رسانه داخلی فوقش دو میلیون نفر کار شما را ببینند. اما سریال در تلویزیون همزمان توسط 30 میلیون نفر دیده می‌شود. به نوعی خیلی فاصله است بین این رسانه با رسانه‌های دیگر و لذتی که آدم از کار تلویزیونی می‌برد، در هیچ رسانه دیگری یافت نمی‌شود.
وی در پایان بیان کرد: هر زمان کار طنز خوبی تولید شده، پشتیبانی محکمی هم از سوی سینما صورت گرفته و به نوعی از نیروهای ما در فیلم‌های خود استفاده کرده‌اند. معنا و مفهوم کار طنز این است که معضلات و ناهنجاری‌ها را به شکل شیرین بیان کند که اوقات تماشاگر و مسئولین زی ربط تلخ نشود. اما در عین حال حرف نقادانه با زبان شیرین زده شود. در نهایت در بخش محتوای مجموعه‌های طنز باید مقداری به نویسندگان، کارگردانان و تهیه‌کنندگان اعتماد کنیم که بتوانند در حوزه‌های مختلف کار طنز را ارائه دهند.
