عبدالجبار کاکایی از شور آرمانگرایی و امید به زندگی بهتر گفت؛
«دهه شصت» قصه نسل من است/ پرچمدار یعنی چه، مگر المپیک است؟
عبدالجبار کاکایی به بهانه تولید تکآهنگ «دهه شصت» با صدای حمید هیراد، طی یادداشتی در صفحه شخصیاش از رابطه تاریخ مدرن ایران، دهه شصت و ارتباط آن با آرمانگرایی ملی و آرمانگرایی فردی گفت.
به گزارش خبرنگار ایلنا، عبدالجبار کاکایی (شاعر) که در عرصه ترانهسرایی نیز فعال است و طی این سالها با خوانندگان مختلفی همکاری کرده، در آخرین فعالیت هنری خود ترانه «دهه شصت» را سروده که حمید هیراد آن را خوانده است.
عبدالجبار کاکایی به تازگی یادداشتی در صفحه اینستگرامش منتشر کرده که مضمون و محتوای آن درباره تاریخ مدرن ایران و ربط آن به آرمانگرایی ملی و آرمانگرایی فردی است.
متن یادداشت او به شرح زیر است:
«تاریخ ایران مدرن، دهه متفاوتی بود. خیز برداشتن ملتی مصمم برای احیای عدالتطلبی که با مشروطه آغاز شد و شکستهای تلخ و ناکامیهای ویرانگر که سبب خلق آثار هنری و ادبی شد. پیشتر نیز قطعه «زمستان» اخوان و «سال بد سال باد سالی که غرور گدایی کرد» شاملو محصول تلخکامی مزمن ایرانی بود، از جمله احساسات قربانی شده زیر پای آرمانخواهی ملی، عشق زمینی و مقدس و زندگیساز آدمهایی است که در این تلاطم و گرداب افتادند. شعر «دهه شصت» قصه نسل من است که بهترین سالهای زندگی و جوانیاش را پای آرمانخواهی گذاشت و گاهی رفیق و گاهی دوست و گاهی «برادر» شد و آرمانهای فردیاش را پای آرمانهای ملیاش قربانی کرد تا سرنوشت تاریخی نسلش را عوض کند، اما توفیق نیافت، این میل به زندگی بهتر، همچنان در نسلهای ما هست ، امیدوارم این کلمات بیش از آن که رنجمویه تلقی شود، شور آرمانگرایی و امید به زندگی بهتر را در جوانان میهنم ایجاد کند.»
کاکایی در پاسخ به یکی از کاربران که از او درباره دلیل حمایتش از حمید هیراد پرسیده و سوال کرده که آیا قصدتان این است که حمید هیراد را پرچمدار دهه شصتیها بدانید؟ گفته است: «ذهنتان را خودآگاه در اختیار داشته باشید. پرچمدار یعنی چه؟ مگر المپیک است؟حقیقتأ من اصلأ به ذهنیت شما فکر نمیکنم. موضوع شعر برای من مهمتر از دغدغه شماست.»