با به وجود آمدن شبکه‌های مجازی همه عکاس شده‌اند

عکاس فیلم «زندان زنان» با بیان این موضوع که عکاسی سینما عکاسی تبلیغاتی است، افزود: خیلی‌ها می‌گویند که 114 رشته عکاسی داریم اما در سینما ما فقط یک رشته عکاسی داریم که به دو بخش عکاسی صحنه و پشت صحنه تقسیم می شود.

وی افزود: وقتی در سینما می‌خواهیم به بحث عکاسی بپردازیم، باید جنبه روایت آن را هم در نظر بگیریم. ما عکاس‌ها اولین سفیری هستیم که قبل دیده شدن فیلم، تصویری از آن را به مخاطب نشان می‌دهیم.

عکاس سریال «مدار صفر درجه» با بیان این مطب که عده‌ای تصور می‌کنند عکاسی سینما هنر نیست، توضیح داد: تصور من این است که عکاسی یک پیش فرض کلی دارد که در همه زیر شاخه‌های آن باید وجود داشته باشد و اگر وجود نداشته باشد عکاس حرفه‌ای نبوده است، البته الان هم با به وجود آمدن شبکه‌های مجازی همه عکاس شده‌اند. همانطور که گفتم اولین سفیرهای هر فیلم عکس‌های آن فیلم است. زمانی که ما در سینما عکاسی می‌کردیم مشکلات بسیاری وجود داشت اما الان این مساله مطرح نیست و به نوعی کارها آسان‌تر شده است.

وی در ادامه این کارگاه آموزشی با اشاره به مشکلات عکاس‌ها در سالیان گذشته، گفت: آن زمان که عکاسی به صورت نگاتیو بود، ما مشکلات بسیاری داشتیم و معمولا دو تا سه روز طول می‌کشید تا بتوانیم عکس را تحویل تهیه‌کننده بدهیم. در برخی موارد هم بعد از اینکه عکس‌ها می‌رسید، کارگردان آن را رد می‌کرد و ما باید دوباره این پروسه را انجام می‌دادیم و به همین دلیل کار بسیار سخت بود.

عاس فیلم «مزرعه پدری» افزود: بحث دیگری که در عکاسی مطرح است مربوط به عکس‌هایی است که برای عکاس‌ها بسیار خطرناک است! معمولا پس از پایان پروژه عوامل جمع می‌شوند و عکسی را به یادگار می‌گیرند. این مساله در ابتدا مشکلی ندارد اما زمانی مشکل‌ساز می‌شود که عکاس‌هایی که معمولا جوان هم هستند، بازیگران را به لوکیشنی خاص می‌برند و از آن‌ها عکس می‌گیرند. اشکال این است که چنین عکاسانی تصور می‌کنند عکاسی فیلم یعنی بازیگر جلوی دوربین قرار بگیرد و عکسی گرفته شود، در حالی که اینطور نیست. من عکاسی را در شرایط مختلف تجربه کرده‌ام، مثلا عکاسی که قرار است از فیلم‌های جنگی عکاسی کند، واقعا شرایط جنگ را تجربه می‌کند و اینطور نیست که تنها عکاسی را در شرایط آسان تجربه کنیم.

عکاس فیلم «قرمز» با بیان اینکه در عکاسی کاراکترنگاری هم می‌کنیم، گفت: ما در عکاسی پرتره کاملا کاراکترنگاری می‌کنیم، اینطور نیست که ما به طور مثال به مرحوم انتظامی برای عکاسی یک نور بدهیم و همان نور را به هدیه تهرانی هم بدهیم، در حالی که نقش آن‌ها در فیلم بسیار متفاوت است.

وی ادامه داد: دیده شده است که بعضی از دوستان عکاس به پشت صحنه فیلم آمده‌اند و با دوربین خود با فلش عکس گرفته‌اند. این مساله از نظر من یعنی جنایت در سینما! به طور مثال سال‌ها قبل بود که فیلمی را عکاسی می‌کردم و قرار بود یک خبرنگار به همراه عکاس برای تهیه گزارش به پشت صحنه بیاید. طبق برنامه‌ریزی ما در ساعات پایانی شب فیلمبرداری می‌کردیم، هنگام فیلمبرداری بود که این عکاس عکسی را با فلش گرفت و باعث ایجاد مشکل در فیلمبرداری شد. این کار باعث شد تمام زحمات دوستان در آن فیلم هدر برود و آن صحنه که فیلمبرداری آن بسیار سخت هم بود، پس از 3 ساعت کار مجدد از اول تصویربرداری شود.