بازیگر نمایش «آیا می‌شناسید راه شیری را؟»:
جنگ بهانه‌ای‌ست برای روایت یک قصه
میثم جهانگیری بازیگر نمایش «آیا می‌شناسید راه شیری را؟» می‌گوید: شاید در نگاه اول به نظر برسد که این نمایش در حال نقد جنگ است اما به نطر من مسئله این متن اصلا جنگ نیست. جنگ دستمایه‌ای است که نویسنده بتواند قصه را پیش ببرد.
میثم جهانگیری که این روزها مشغول ایفای نقش در نمایش «آیا می‌شناسید راه شیری را؟» است، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره ویژگی‌های این متن نمایشی گفت: من پیش از این در نمایشنامه‌های خارجی بازی کرده بودم. ولی تفاوتی که این نمایش با سایر نمایش‌های خارجی که بازی کرده‌ام، دارد این است که این نمایش در عین حال که یک قصه‌ای دارد که تماشاگر را درگیر خود می‌کند به یک مسئله مهم و جهان‌شمول به نام هویت می‌پردازد.
بازیگر «آیا می‌شناسید راه شیری را؟» درباره تاثیر جنگ که رویدادهای نمایش برآمده از اتفاقات بعد از آن است، تصریح کرد: شاید در نگاه اول به نظر برسد که این نمایش در حال نقد جنگ است اما به نظر من مسئله این متن اصلا جنگ نیست. جنگ یک دستمایه‌ای است که نویسنده بتواند قصه را پیش ببرد. برای همین وقتی نمایش را می‌بینی متوجه می‌شوی که فقط پیش‌برنده قصه است. چه بسا نویسنده می‌توانست به جای جنگ که ساموئل بعد از سال‌ها از جنگ برگشته، به خانه بازمی‌گردد. ساموئل را در یک سفر طولانی نشان دهد.
نداشتن نگاه تمثیلی در متون نمایشی مقوله جنگ در کشورمان از جمله موارد دیگری بود که بازیگر نمایش «آیا می‌شناسی راه شیری را؟» به آن اشاره کرد. غالبا ما در نوشتن از جنگ یک نگاه آسیب‌شناسانه سطحی و کلیشه‌ای را پیش‌روی خود می‌بینیم و سپس همین نگاه بارها و بارها تکرار می‌شود و در نوع بهتر آن یک نگاه سانتی مانتال و احساس‌‌گرایی شدید را در نوشته‌های ایرانی درباره جنگ می‌بینیم. حداقل من در حوزه ادبیات نمایشی چنین برداشت می‌کنم. اما نکته جالب این‌جاست که جنگ ما جنگی بوده که اعتقاد پشت آن بوده و از این لحاظ دست ما پر است. اما چون منِ نویسنده می‌خواهم خودم را در تمام شخصیت‌ها بگنجانم اساسا این صدای نویسنده است که در اثر شنیده می‌شود. صدایی یکسان برای همه شخصیت‌ها و همین سبب می‌شود که ما دچار شعارزدگی شویم. ما می‌آییم تئاتر یا فیلمی را درباره جنگ تولید می‌کنیم دست آخر می‌بینیم که غالب مردم ارتباط برقرار نمی‌کنند.
وی در پایان درباره وضعیت تئاتر کشور گفت: چیزی که این روزها بیشتر از هر چیز دیگری دیده می‌شود مسئله تئاتر خصوصی است که بدون مطالعه و شتاب‌زده انجام شده والان با یک وضعیت بغرنجی روبه‌رو هستیم. در تمام دنیا تئاتر را یک هنر فاخر می‌دانند و یک هنر اندیشمند می‌دانند. اما ما الان با حجم عظیمی از تئاتر مواجه هستیم که به اعتراف اکثر هنرمندان کارهای معمولی و فاقد تفکر هستند شاید هم این مشکلات برآمده از نگاه اقتصادی به تئاتر است درحالی‌که تئاتر در تمام دنیا چون درآمدزا نمی‌تواند باشد؛ باید به آن کمک شود. اگر این کمک را از آن حذف کنیم راه را برای ورود کسانی به تئاتر باز کردیم که از این جنس نیستند و به اصطلاح افراد چهره یا مشهور در سایر هنرها مانند سینما یا تلویزیون هستند که برحسب شرایط وارد تئاتر شده‌اند. این ورود شاید همراه با ورود پول باشد اما به نظر من تفکر را از تئاتر دور می‌کند. نباید از یاد ببریم که در تمام دنیا به تئاتر سوبسید داده می‌شود به شکل‌های مختلف.
نمایش «آیا می‌شناسید راه شیری را؟» نوشته کارل ویتلینگر و به کارگردانی محمدعلی زمانی تا ۲۴ اسفند ۹۷ هر روز ساعت ۱۷:۳۰ در خانه نمایش اداره تئاتر واقع در میدان فردوسی، خیابان موسوی (فرصت سابق)، کوچه محمدآقا، اداره تئاتر روی صحنه می‌رود.
