پژمان جمشیدی در گفتوگو با ایلنا:
کارگردان همان سرمربی است که نباید روی حرفش حرف زد/تعصبی ندارم، خودم را قضاوت میکنم/خنداندن مردم کار بسیار سختی است
پژمان جمشیدی با بیان اینکه خنداندن مردم در شرایط فعلی کار بسیار سختی است، گفت: تعصبی روی نقشهایم ندارم و اگر بد بوده باشم، خودم را قضاوت و نقد کرده و سعی میکنم که بهتر شوم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پژمان جمشیدی در سالهای اخیر به خوبی توانسته خود را در مدیومهای تئاتر، سینما و تلویزیون به عنوان بازیگری مستعد معرفی کند. این بازیگر در تازهترین فعالیت خود در فیلم «ایده اصلی» به کارگردانی آزیتا موگویی بازی کرده است. «ایده اصلی» روایت یکی از فرمولهای همیشگی فیلمهای تجاری بوده که در آن همه شخصیتها کلاهی بر سر شخصیت اصلی فیلم میگذارند. پژمان جمشیدی ایفاگر نقش یکی از کسانی است که کلاهی گشاد بر سر شخصیت اصلی فیلم که بهرام رادان آن را بازی میکند، میگذارند.
جمشیدی در پاسخ به این پرسش که چقدر در ایفای نقشهای مختلف، از خودش فاصله میگیرد، گفت: شخصیت نیما که در این فیلم آن را بازی کردم، فرسنگها از من فاصله دارد ولی طبیعتا هر بازیگری در ایفای نقشها چیزهایی از خودش را دارد. به نظر من این موضوع برای تمام بازیگرهای دنیا صادق بوده و آنها هم یک آوردهای از خودشان دارند که به نوعی ناگزیر است. حال ممکن است برخی توانایی بیشتری داشته باشند و از خودشان بیشتر دور و به نقش بیشتر نزدیک شوند و برخی کمتر.
وی با بیان اینکه در ایفای هرکدام از نقشها تمام تلاش خود را کرده تا متفاوت بازی کند، ادامه داد: تعصبی روی این موضوع ندارم که بگویم همیشه در کارم موفق بودم. اگر بد بوده باشم، خودم را قضاوت و نقد کرده و سعی میکنم که بهتر شوم. در فیلم ایده اصلی هم تمام تلاش خود را کردم، تا نقش باورپذیر باشد ولی در نهایت باید ببینیم که نظر مخاطبان چیست.
این بازیگر در بخش دیگری از صحبتهایش اظهار داشت: به طور کلی سعی میکنم نقشهایی را انتخاب کنم که احساس میکنم، توانایی ارائه آنها را دارم. حال اینکه نقش کمدی یا درام اجتماعی و عاشقانه باشد، خیلی برایم تفاوتی نمیکند. البته در شرایط فعلی باتوجه به اینکه چند فیلم کمدی در انتظار اکران دارم، اگر در مقام مقایسه دو متن به دستم برسد که هر دو آنها را دوست داشته باشم و یکی از آنها کمدی و دیگری اجتماعی باشد، ترجیح میدهم که کار اجتماعی و نقشی که جدیتر بوده را انتخاب کنم. همانطور که امسال سعی کردم و بیشتر به بازی در فیلمهای اجتماعی پرداختم.
جمشیدی درباره اینکه نقش کمدی سختتر بوده یا جدی، گفت: در هر صورت خنداندن مردم کار بسیار سختی است. مخصوصا برای مردم ما که با مشکلاتی بسیاری مواجه هستند. البته هردو این موارد سخت است؛ اما فکر میکنم کمدی کمی سختتر باشد.
وی همچنین درباره تعامل با کارگردانهای مختلف اظهار داشت: اینکه نظرات بازیگر و کارگردان در صحنههایی از فیلم باهم متفاوت باشد، اتفاقی طبیعی است ولی همیشه به توافق میرسیم. چراکه در هر صورت به قول ما کارگردان به نوعی سرمربی به شمار میآید و نمیتوان روی حرف او حرف زد. ولی خب گاهی اوقات پیش میآید که شما احساس میکنید دیالوگی که باید بگویید میتواند بهتر باشد، ولی نظر کارگردان عکس این موضوع است. اما طبیعتا حرف اول و آخر را کارگردان میزند.