در مراسم تشییع حاجی نوری مطرح شد؛
حاجینوری میتواند دایرهالمعارف هنر ایران باشد/ به راحتی هنرمندان معاصر خود را از دست میدهیم+عکس
رئیس موزه هنرهای معاصر با اشاره به ضعفی که در آرشیو کردن اطلاعات هنرمندان معاصر داریم، گفت: در حوزه آرشیو کردن اطلاعات بسیار ضعیف هستیم این درحالی است که به خاطر دارم در سال 2012 که نمایشگاهی از آثار هنرمند آلمانی در موزه هنرهای معاصر برگزار کردیم و زمانی که برای دیدن آثار او به آلمان رفته بودم، با آرشیوی از تمام اطلاعاتی روبرو شدم که در خصوص این هنرمند وجود داشت حتی نخستین مصاحبههای او در آرشیو نگهداری میشد. این در حالی است که ما در این حوزه کمکاری کردهایم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مراسم تشییع حسن حاجینوری (مجسمهساز پیشکسوت صبح امروز) با حضور تنی چند از هنرمندان هنرهای تجسمی مانند رضا بانگیز، نگاره نادریپور، محمدحسن حامدی و بدون حضور مسئولان عرصه هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد. میتوان گفت تنها مسئولی که در مراسم تشییع این هنرمند پیشکوست حضور داشت؛ احسان آقایی (رئیس موزه هنرهای معاصر تهران) بود.
محمدحسن حامدی (سردبیر مجله تندیس) با اشاره به این مهم که حسن حاجینوری جمعه شب دار فانی را وداع گفت، در خصوص زندگی این مجسمهساز اظهار کرد: حاجی نوری متولد 1305 جواهردشت بود و این امکان را پیدا کرد که از جوانی به کارگاه رحیمزاده ارژنگ یکی از بزرگان مجسمهسازی راه پیدا کند و آموزههای مجسمهسازی را یاد بگیرد. بعد از آن موفق شد کارگاه تخصصی خود را تاسیس کند و از جمله نخستین افرادی است که به اداره فرهنگ و هنر پیوست و تدریس مجسمه را آغاز کرد.
حامدی ادامه داد: در سال 1392 بود که برای برگزاری بزرگداشتی برای حاجینوری با او مراودات بسیاری داشتم و متوجه شدم او دارای شخصیتی چندوجهی است و مراودات مختلفی با جامعه هنری زمان خود دارد. او با میرمصور ارژنگی دوست بود و با جامعه ادبی نیز مراودات خاصی داشت. به خاطر دارم در منزل او در میان کتابهایش؛ کتابی با امضای مهدی اخوان ثالث دیدم در عین حال در جریان ملی شدن صنعت نفت نیز مراوداتی با دکتر مصدق داشت و امضای او را نیز به همراه داشت.
سردبیر مجله تندیس خاطرنشان کرد: حاجی نوری، هنرمندی آگاه به زمان خود بود و مجسمههایی که ساخت؛ نشان از آشنایی او با فرهنگ ملی و فرهنگ باستانی ما دارد.
او خاطرنشان کرد: متاسفانه کشور ما نسبت به این هنرمندان غفلت کرده و نام آنها کمتر شناخته شده است. حاجینوری هنرمندی بود که نسبت به هنرمندان زمان خود قدرشناس بود چنانچه برای قدردانی از حسن زرینخط که کتیبهای چند متری در پاس و بزرگداشت هنر ایران نوشته بود، مجسمهای ساخت و به او تقدیم کرد. حاجی نوری بخشی از گنجینه فرهنگ و هنر ایران است.
حامی با اشاره به شاخصترین آثار حاجینوری گفت: شاخصترین آثار او مولاژهایی است که از ایران باستان تهیه کرده که تعدادی از آن در ایران و یکی از آنها در آرژانتین است. این مولاژها به قدری مستحکم و صحیح ساخته شدهاند که تکرار نشدنی هستند و این نشان از قدرت کار این هنرمند دارد.
به گفته او، حدود 20 تا 30 سال پیش بود که یکی از سرستونهای ساخته دست حاجینوری که در یکی از میادین شیراز نصب بود، بنا بر تشخیص مسئولان قرار شد تا حذف شود و درصدد تخریب آن برآمدند اما استحکام این مجسمه به اندازهای بود که حتی با چکش و دریل هم نتوانستند آن را بشکنند البته یکی از قطعات سرستون این مجسمه که جدا شد، منجر به کشته شدن یکی از افراد شد.
حامدی تصریح کرد: این هنرمندان مانند حاجینوری میتوانند دایرهالمعارف هنر ایران باشند اما نیستند و این ضعفی است که باید مورد توجه قرار گیرد.
در ادامه این مراسم مجیدی (رئیس انجمن مجسمهسازان) با اشاره به تاسف خود از واقعه پیش آمده، گفت: بار دیگر شاهد از دست دادن یکی دیگر از جامعه هنری و به خصوص مجسمهسازان هستیم این در حالی است که شخصیت او مغفول ماند و آنچنان که باید دیده نشد اما آثار او همچنان باقی است.
این مراسم با صحبتهای قلیج خانی 0کارشناس موزه ایران باستان) ادامه یافت.
او با اشاره به خاطراتی که از حضور حاجینوری که برای بررسی سرستونهای هخامنشی به موزه ایران باستان آمد و شد داشت، گفت: در آن سالها حاجی نوری با دقت به بررسی آثار میپرداخت و بسیار سختگیر بود. از اخلاق و منش او بسیار آموختم. او مانند پدرم بود.
در ادامه مراسم تشییع حاجینوری (مجسمهساز پیشکسوت)، احسان آقایی (رئیس موزه هنرهای معاصر تهران) به نیابت از جامعه تجسمی کشور گفت: طی دهه گذشته که عزیزان زیادی را تحت عنوان پیشگامان هنر ایران از دست دادیم، متوجه شدم طی یک قرن اخیر دچار نسیان تاریخی شدهایم و به هویت معاصر خود اهمیت نمیدهیم. در واقع میتوان گفت به تاریخی میبالیم که از ما خیلی دور است و به اکنون خود ارزش نمیدهیم.
او ادامه داد: در حالی که معاصریت بسیار اهمیت دارد و جوامعی که در عرصه هنر حرفی برای گفتن دارند به معاصریت خود میبالند، ما به راحتی هنرمندان معاصر خود را از دست میدهیم بیآنکه به آنها اهمیت داده باشیم. تا زمانی که نتوانیم هنرمندانی مانند حاجی نوری را درست در فضای معاصر هنر کشور معرفی کنیم و بشناسانیم، عملا انسانهای بیهویتی هستیم.
آقایی خاطرنشان کرد: عملا پیشینه تاریخی ما چندان به ما کمک نخواهد کرد این در حالی است که افراد زیادی را از دست میدهیم بیآنکه تاثیر او را در هنر معاصر شناسانده باشیم. به جرات میتوانم بگویم که هیچیک از هنرجویان جوان حتی نام حاجینوری را نشیندهاند، این درد بزرگی در جامعه هنری کشور است.
رئیس موزه هنرهای معاصر در ادامه به ضعفی که در آرشیو کردن اطلاعات هنرمندان معاصر داریم، گفت: در حوزه آرشیو کردن اطلاعات بسیار ضعیف هستیم این درحالی است که به خاطر دارم در سال 2012 که نمایشگاهی از آثار هنرمند آلمانی در موزه هنرهای معاصر برگزار کردیم و زمانی که برای دیدن آثار او به آلمان رفته بودم، با آرشیوی از تمام اطلاعاتی روبرو شدم که در خصوص این هنرمند وجود داشت حتی نخستین مصاحبههای او در آرشیو نگهداری میشد. این در حالی است که ما در این حوزه کمکاری کردهایم.
پس از پایان این مراسم، پیکر حسن حاجینوری (مجسمهساز پیشکسوت) به بهشت زهرا (س) انتقال داده شد تا در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شود.