در نشست خبری حسین پارسایی مطرح شد:
وعده پارسایی برای برخورد با انصراف‌دهندگان از اجرا در ایرانشهر و حضور یک تهیه‌کننده خاص/تئاتر مدیریت قاطع و کوبنده را برنمی‌تابد
حسین پارسایی با اشاره به انتقادهای مطرح شده درباره عملکرد شورا گفت: من اخلاقی و حرفه‌ای کار کردم و با کسی زد و بند نکردم اما اگر خروجی اشکال داشته می‌پذیرم. معتقدم تئاتر مدیریت قاطع و کوبنده را برنمی‌تابد. باید ملاحظه روابط و آدم‌ها را کرد او همچنین وعده داد سه مساله را از خروجی این نشست با خبرنگاران به شورای سیاستگذاری ایرانشهر منتقل کند که شامل دریافت تضمین اجرا از گروه‌های اجرایی، بررسی تعداد پیشنهاداتی که ربط پیدا می‌کند به یک تهیه‌کننده خاص و برخورد با انصراف‌دهندگان می‌شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، نخستین نشست خبری حسین پارسایی به‌عنوان دبیر شورای سیاستگذاری تماشاخانه ایرانشهر پس از حدود سه سال حضورش در ایرانشهر با حضور خبرنگاران خبرگزاری‌ها برگزار شد.
در این نشست خبری که پس از نزدیک به سه سال برگزار می‌شد، پارسایی به انتقادات خبرنگاران نسبت به موارد متعددی از جمله عملکرد شورا در نحوه انتخاب آثار، عبور از قوانین آن برای برخی آثار و کارگردان‌ها و حضور تهیه‌کننده‌های خاص در ایرانشهر و همچنین نحوه مواجهه با کارگردان‌های انصراف‌دهنده از زمان اجرایشان در تماشاخانه پاسخ داد.
حسین پارسایی در ابتدا درباره فعالیت شورا و جلساتش توضیح داد: از سال ۹۵ جدول یکساله‌ای را با هدف پیش‌بینی فرصت اجرا برای کارگردان‌ها و مؤلفان آثار نمایشی تنظیم کنیم. شورای سیاستگذاری تماشاخانه ایرانشهر ماهانه ۲ جلسه برگزار می‌کند که همه نکات این جلسات مکتوب می‌شود. تمام جزییات و اتفاقات در تماشاخانه ایرانشهر زیر نظر شوراست و من به تنهایی نمی‌توانم انتخاب کنم یا تصمیم‌گیر باشم.
یکی از اولین انتقادات درباره جدول تماشاخانه ایرانشهر و انصراف‌های متعدد کارگردان‌ها به ویژه در چند ماه اخیر از نوبت اجرایشان بود که پارسایی با بیان اینکه به دلیل عدم دریافت تضمین از گروه‌ها، تغییراتی در جدول اجراها رخ می‌دهد، گفت: امسال هم در فصل اول اجراهای تماشاخانه ایرانشهر علیرغم تمام گفتگوهایی که با گروه‌ها شده بود، به دلیل ماه رمضان و برگزاری جام جهانی فوتبال شاهد انصراف‌های زیادی بودیم.
او ادامه داد: وقتی گروهی برای قرار گرفتن در نوبت اجرا اظهار تمایل کرده و پس از بررسی‌ها نامش در جدول قرار می‌گیرد اما انصراف می‌دهد تقصیری گردن تماشاخانه نیست. مگر ممکن است کمپانی تئاتر برای شش و نه ماه آینده خودش برنامه‌ای نداشته باشد؟
پارسایی خاطرنشان کرد: وقتی گروهی از اجرا انصراف می‌دهد خود ما هم گاهی نه از زبان کارگردان که از طریق دیگران می‌فهمیم که قرار نیست در نوبت‌شان اجرا داشته باشند. اگر بخواهیم انصراف کارگردان‌ها را در قبال پرداخت غرامت قبول کنیم چه فرقی با تماشاخانه‌های خصوصی خواهیم داشت؟ سعی ما و شورای سیاستگذاری تماشاخانه رسیدن به برنامه است اگر در این مسیر اشکالاتی وجود دارد باید سعی کنیم آنها را رفع کنیم.
دبیر شورای سیاستگذاری تماشاخانه ایرانشهر در پاسخ به این سوال که این روند باعث شده بارها شاهد انصراف گروه‌های نمایشی از نوبت اجرایشان باشیم، خاطرنشان کرد: ما شورایی داریم که تصورشان این است که باید کم‌ترین فشار و تحمیل را بر گروه نمایشی داشته باشیم؛ همین الان بخواهیم تصمیمی مبنی بر گرفتن ضمانت از هنرمندان اتخاذ کنیم همان‌ها که خودشان بدعهدی کرده‌اند فردا به محض اینکه بشنوند باید چک ضمانت یا خسارت بپردازند منتقد اینجا می‌شوند.
پارسایی یادآور شد: به نظرم بخشی از این اتفاق که هنرمندی تصمیم می‌گیرد از شرایطی که ایرانشهر پس از دو سال قرار گرفتن در نوبت، در اختیارش قرار داده و کمتر گروهی می‌تواند از آن بهره بگیرد استفاده نکنند مربوط به این می‌شود که شرایط تولید و تنگناهای کار را نادیده می‌گیرند.
او در در پاسخ به انتقادهای خبرنگاران مبنی بر غلط بودن این رویه که منجر به نادیده گرفته شدن حقوق سایر هنرمندان می‌شود، گفت: علیرغم اینکه تماشاخانه هم سهمی در بی‌نظمی دارد شورا در آینده تصمیمی جدی برای ضمانت اجرای آثار خواهد گرفت.
پارسایی همچنین در پاسخ به سوالی درباره شیوه انتخاب آثار برای اجرا در ایرانشهر گفت: ما محدودیتی برای افراد قایل نیستیم؛ در اوایل راه‌اندازی ایرانشهر، مدیریت وقت گرایش به چهره‌ها داشت و فکر می‌کرد حضور چهره‌ها معرف تماشاخانه است و بعدها علاوه بر آن عِرق جوان‌گرایی و توجه به دانشجویان و گروه‌های تجربی هم مطرح بود. پس امروز هیچ محدودیتی در انتخاب آثار برای اجرا در ایرانشهر جز تضمین کیفیت اثر وجود ندارد.
دبیر شورای سیاستگذاری تماشاخانه ایرانشهر یادآور شد: سالانه بیش از هزار تقاضا برای اجرا در ایرانشهر داریم که تنها سیصد تا چهارصد مورد آن تبدیل به فرم تقاضا می‌شوند چراکه بیش از ۶۰ درصد متقاعد می‌شوند که واجد شرایط اجرا در اینجا نیستند. حالا از این چهارصد فرم تقاضا در دو سالن، مجموعا حدود سی اثر نمایشی در سال اجرا می‌روند.
پارسایی با اشاره به شروط انتخاب آثار گفت: در وهله اول سوابق کارگردان و گروه مدنظر شورا قرار دارد؛ یعنی درباره افرادی که سوابق و فعالیت‌هایشان را می‌شناسیم اصلا بحثی در شورا نمی‌کنیم. در مرحله بعد نمایشنامه خوانده و تحلیل می‌شود.
او یادآور شد: جالب است بدانید که بیش از ۵۰ درصد گروه‌های نمایشی در فرم تقاضا از ده تا ۱۵ بازیگر پیشنهادی در لیست استفاده می‌کنند تا توجه مدیریت را جلب کنند در حالی که ما استعلام می‌گیرم و اغلب متوجه می‌شویم آن بازیگر حتی روحش خبر ندارد! وقتی ببینیم گروهی با صداقت برخورد نمی‌کند تخیلی روی آدم‌ها بحث نمی‌کنیم و موارد را در نظر می‌گیریم. سختی کار اینجاست که ما همه پیش‌بینی‌های تکنیکی، فنی و محتوایی را می‌کنیم اما یکدفعه می‌بینیم که مثلا چهار گروه هم‌زمان می‌گویند می‌خواهیم در سئانس دوم اجرا کنیم و چون چنین چیزی امکان‌پذیر نیست وقتی خودشان به توافقی نرسند شورا بین گروه‌ها انتخاب می‌کند.
پارسایی با بیان اینکه اجراها را رصد می‌کند چون باید گزارش هفتگی از احوال اجرا به شورا دهد، گفت: سعی می‌کنیم این سی اجرای انتخاب شده برای یک سال، بهترین‌ها باشند و البته که رای شورا به منزله خطا نداشتن نیست.
پارسایی همچنین در مورد اینکه حدود 70 درصد نمایش‌های اجرا شده در چند ماه اخیر در ایرانشهر توسط یک تهیه‌کننده تهیه شده است و این موضوع شائبه اعمال محدودیت را مطرح کرده است، گفت: کارگردان در شورا مورد ارزیابی قرار می‌گیرد نه تهیه‌کننده؛ شورا برای تهیه‌کننده امتیازی قایل نیست و سهمی برای او قایل نمی‌شود اما تئاتر جمع کوچکی است ما نمی‌توانیم مانع حضور افراد شویم.
او یادآور شد: روزی که ما آمدیم طبق تصمیم مدیریت، انحصار تولید آثار نمایشی با ارائه سه کارت تهیه‌کنندگی در اختیار سه نفر بود که شورا این انحصار را برداشت.
دبیر شورای سیاستگذاری تماشاخانه ایرانشهر درباره نحوه جایگزینی آثار به جای موارد انصرافی گفت: در این شرایط به موارد رزورو زنگ می‌زنیم اگر آنها هم آماده اجرا در آن زمان نباشند سراغ گزینه سایر تقاضاها می‌رویم که سال قبل اینجا اجرای موفقی داشته تا بتوانیم از ظرفیت خالی سالن استفاده کنیم. این تصمیم‌ها به تنگناهای ما ارتباط دارد و استثناهایی در این زمینه هست.
پارسایی در پاسخ به این سوال که چطور ممکن است او و شورا از انصراف گروه نمایشی زودتر از رسانه‌ها باخبر نباشند، گفت: معمولا ما در جریان هستیم که گروه مدتی است تمرین نمی‌کند اما وقتی زنگ می‌زنیم و پرس و جو می‌کنیم می‌گوید داریم تمرین می‌کنیم در واقع گروه از انصراف کتبی امتناع می‌کند.
او درباره مساله کف فروش و رعایت نشدن این قانون در قبال برخی از هنرمندان، تصریح کرد: ما امتیاز به کسی نمی‌دهیم تنها برای پیشکسوتان به دلیل سابقه و جایگاهشان استثناهایی قایل می‌شویم که حتی اگر کف فروش را رعایت نکنند که معمولا موضوع در شورا مطرح می‌شود و اجازه می‌دهیم به اجرایشان ادامه دهند.
پارسایی در پاسخ به سوالی مبنی بر ضرورت وجود یک هویت مشخص برای ایرانشهر برای جلوگیری از حضور آثار بی‌کیفیت که مخاطبان را راضی نمی‌کند، گفت: از دوره آقای سلیمی در اداره‌کل هنرهای نمایشی بحث هویت‌بخشی به سالن‌ها مطرح شد اما اشکالی تاریخی در این قضیه هست. این طرح چندین مرتبه به دلیل عدم همراهی اهالی تئاتر شکست خورده است. یعنی خود هنرمندان علیه خودشان آشوب کردند. فکر می‌کنم مادامی که رودبایستی وجود دارد و تصمیم‌گیران از تهاجم هنرمندان و نقد رسانه‌ای می‌ترسند نمی‌توانند ایده‌های خود را اجرا کنند.
دبیر شورای سیاستگذاری ایرانشهر همچنین در پاسخ به انتقادی مبنی بر شکست تجاری سال گذشته تماشاخانه گفت: ما اینجا نه تنها شکست تجاری نداشتیم بلکه نسبت به سال‌های اخیر رشد داشتیم. منبع درآمدهای تماشاخانه مشخص است؛ مجموعا ۴۰۰ میلیون تومان از منابع خارج از سالن، ۶۵۰ سود سالانه از گیشه و کمک هزینه ۵۰۰ میلیون تومانی سالانه شهرداری را داشتیم که این کمک هزینه اکنون صفر شده است و برای همین دریافتی ۲۰درصدی از گیشه را برگردانده‌ایم.
پارسایی خاطرنشان کرد: از ابتدا شهرداری این سازوکار را برای ایرانشهر گذاشته و از روز اول قصد درآمدزایی نداشته. اینجا درآمد ندارد اما فروش خوبی داشته است.
او با اشاره به انتقادهای مطرح شده درباره عملکرد شورا گفت: من اخلاقی و حرفه‌ای کار کردم و با کسی زد و بند نکردم اما اگر خروجی اشکال داشته می‌پذیرم. معتقدم تئاتر مدیریت قاطع و کوبنده را برنمی‌تابد. باید ملاحظه روابط و آدم‌ها را کرد. این مدیریت قاطع را در تحمل و صبر جامعه تئاتری نمی‌بینم. من این برخورد قاطع را در هیچ مدیریت هنری‌ای نمی‌بینم.
پارسایی همچنین وعده داد سه مساله را از خروجی این نشست با خبرنگاران به شورای سیاستگذاری ایرانشهر منتقل کند که شامل دریافت تضمین اجرا از گروه‌های اجرایی، بررسی تعداد پیشنهاداتی که ربط پیدا می‌کند به یک تهیه‌کننده و برخورد با انصراف دهندگان می‌شود.
