در نامه سرگشاده فرشته طائرپور به علی عسگری مطرح شد؛
تا کی و کجا ما را منتظر نگاه می‌دارید!
تهیه‌کننده فیلم خاله قورباغه از صداوسیما خواست تا همانگونه که این سازمان از فیلم‌های روی پرده تاکنون حمایت کرده است، با پخش تیزرهای فیلم خاله قوباغه؛ از این فیلم نیز حمایت کند.
«جناب آقای دکتر علی عسگری،
ریاست محترم سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران
با سلام و احترام. اگرچه چند سالی‌ست که نگارش نامه‌های سرگشاده و سربسته به مدیریت‌های مختلف آن سازمان برای اعتراض به رفتارهای غیرقانونی در پخش فیلم‌های سینمایی و یا رعایت حقوق‌شان در تبلیغات، راه به جایی نبرده است، اما از آنجا که در شرایط فعلی، هرگونه تبلیغات تلویزیونی در کشور صرفاً در انحصار آن سازمان است، حق طبیعی خود می‌دانم که به‌عنوان یک تهیه‌کننده فیلم‌های کودکان که منطقاً تولیداتشان تعارضی با خط قرمزهای نظام ندارد، مطلب زیر را با شما مطرح سازم.
همه ما تهیه‌کنندگان فیلم‌های سینمایی برای کودکان و نوجوانان، چه آنهایی که فقط یکسال از عمر حرفه‌ای‌شان می‌گذرد و چه امثال من که نشانه‌های چهل سال فعالیت مستمر در این حوزه را در سپیدی مویشان دارند، از اینکه رسانه شما مجدانه و مشتاقانه در ترغیب خانواده‌ها و کودکان به تماشای فیلمی در سالن‌های سینما بکوشد، خوشحال و دلگرم می‌شویم.
برای نمونه به حمایت تاثیرگذار شبکه‌های مختلف رسانه شما از اکران فیلم «فیلشاه» اشاره می‌کنم که خوشبختانه هنوز در سیزدهمین هفته اکرانش، از پخش آنونس‌های ٢دقیقه‌ای از شبکه‌های کودک پویا و نهال بهره می‌برد؛ و اگر اشتباه نکنم تاکنون نزدیک به دوهزار نوبت پخش انواع آگهی از شبکه‌های مختلف داشته است.
با ادای احترام قلبی به سازندگان انیمیشن «فیلشاه» و تبریک به مناسبت توانمندی‌شان در کسب نوبت اکران عید امسال و جذب حمایت‌های نامحدود آن رسانه ملی و... حق خود می‌دانم که از شما سؤال کنم با چه شرایطی ممکن‌است از اکران دیگر فیلم‌های کودکان-ازجمله فیلم عروسکی موزیکال "خاله قورباغه"- نیز چنین سخاوتمندانه حمایت کنید؟
مایلم توضیح دهم که فیلم مفرح و آموزنده «خاله قورباغه» حاصل ٣سال تلاش عاشقانه و شبانه‌روزی حدود ۶۰ نفر از بهترین عوامل متخصص سینمای ملی ایران است که همه هزینه آن توسط بخش خصوصی تأمین شده و برخلاف شایعات هدفمند، جز دو وام سینمایی (یکی با بهره و دومی بدون بهره) از هیچ نهاد، بانک، ارگان یا اسپانسری کوچکترین وجهی دریافت نکرده است. تمام تلاش خودرا به‌عنوان تهیه‌کننده به کار بردم تا این فیلم به خاطر تناسب حال و هوایش، در جدول نوروز ۹۷ که تنها یک سهمیه برای فیلم‌های کودکان داشت اکران شود؛ اما نشد و بماند که چرا.
اکنون فیلم «خاله قورباغه» از ۶ تیرماه، در ایامی که به استناد گزارش‌ها و تحلیل‌های رسانه خود شما، به خاطر شرایط اقتصادی و تنش‌های سیاسی، ایام سازگار و مطلوبی به حساب نمی‌آید، اکران شده است، بی‌آنکه حتی یک تیزر ۲۴ ثانیه‌ای (که سقف زمان تیزر برای فیلم‌های تولیدی امثال ماست) از شبکه‌های شما برایش پخش شده باشد. (ناگفته نگذارم که مصاحبه اخیر شبکه آی‌فیلم با سه تن از عوامل فیلم، از دایره این گلایه خارج است).
جناب علی عسگری، می‌دانم که درخواست من برای تبلیغات فیلمم، روز سه شنبه ٥تیرماه در شورای شما مطرح شده و نامه تند و تلخی که به شورای مربوطه‌تان نوشته بودم هم اسباب رنجش اعضای شورا را فراهم ساخته؛ و می‌دانم که شورای شما حق دارد همین تاریخ را بعنوان دلیل تاخیر در پخش تیزری که در تاریخ ٣٠ خرداد به امور بازرگانی شما تحویل شده اقامه کند؛ اما از سوی دیگر هم می‌دانم که اگر سازمان شما اراده حمایت از تبلیغ فیلمی را داشته باشد، قادر است فراتر از زمان و شورا و ضوابط مرسوم، قبل و حین اکران، برایش سنگ تمام بگذارد.
خلاصه مطلب اینکه، ما یک فیلم خوب ایرانی برای کودکان ایرانی ساخته‌ایم، هیچ امکان تبلیغی هم جز رسانه شما نداریم (مگر رسانه‌های خارج از کشور که گاهی بدون قرارداد با ما و یا دریافت وجهی، فیلم‌های مارا رأسا تبلیغ می‌کنند و بسیار هم تاثیرگذار هستند)، اگر باور دارید که برای تفریح و رضایت کودکان ایرانی باید قدمی برداشت و برای ٢ساعت هم که شده آنها را از شنیدن بحث‌های تکراری سیاسی و اقتصادی نجات داد و از دلهره‌هایشان کاست و بر نشاطشان افزود، همان رفتاری را با فیلم ما بکنید که با فیلم‌های «به وقت شام» و «فیلشاه» در نوروز امسال کردید.
اجازه دهید نامه‌ام را با یک حکایت کوتاه تمام کنم. حکایتی که چند سال پیش از پسرم شنیدم و تلخلی آن هربار که با نابرابری و بی‌عدالتی مواجه می‌شوم؛ در جانم زنده می‌شود.
«روزی پسر فقیری صورتش را به شیشه رستورانی چسبانده و به پسری همسن و سال خودش که همراه با خانواده آنسوی شیشه پشت میزی مشغول خوردن چلوکباب بودند نگاه می‌کرد. غذای خانواده به نیمه نرسیده بود که پسرک این سوی شیشه، شروع کرد با دست به شیشه ضربه زدن تا جایی که پسرک آن سوی شیشه متوجهش بشود و حرفش را بشنود. پسرک این سوی شیشه داشت به پسرک آن سوی شیشه می‌گفت: "برادر پیاز هم بخور!"»
جناب علی عسگری می‌خواهید ما را تا کجا پشت شیشه رسانه‌تان به نظاره بهره‌مندی برادرانمان، منتظر بگذارید؟
