گلایههای زرین کلک در ۷۶ سالگی:
حتی فیلمهایم را تحویلم نمیدهند
![حتی فیلمهایم را تحویلم نمیدهند](https://cdn.ilna.ir/thumbnail/CNVs1gzWAfjJ/YdHYY4gWkVxziNocTLLHoQVar3TrxmvO0e6SENMutiBXz7JNO2nT2KLgCR9h7O_-3nIltEJmYeuFfrGwjohJ9MP_KX6Prp9btVWjPPHRnss6jz4IZmOrGw,,/%D8%AD%D8%AA%DB%8C+%D9%81%DB%8C%D9%84%D9%85%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C%D9%85+%D8%B1%D8%A7+%D8%AA%D8%AD%D9%88%DB%8C%D9%84%D9%85+%D9%86%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D9%87%D9%86%D8%AF.jpg)
وقتی من با طولانیترین سابقه انیمیشن در ایران، ۲۰ سال است هیچ فیلمی نساختهام و از تمام کرسیهای تدریس در دانشگاهها محروم هستم و مقام استادی از من گرفته شده و حتی یک نسخه از فیلمهایم را به خودم نمیدهند، دیگر چارهای جز رفتن ندارم.
ایلنا: نورالدین زرین کلک؛ یکی از بنیانگذاران صنعت انیمیشن در ایران است که در طول بیش از نیم قرن فعالیت در انمیشین، آثار زیادی را تولید کرده و جوایز بسیاری را نیز کسب کرده است اما امروز از وضعیت این هنر صنعت در ایران و رفتاری که با اساتید و دانش آموختگان آن میشود، بسیار گلایه دارد.
زرین کلک که ۲۰ فروردین ۷۶ ساله میشود در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره وضعیت انمیشین بعداز انقلاب اسلامی میگوید: بعد از انقلاب اسلامی همه فعالیتهای کانون به نحوی ادامه پیدا کرد به جز انیمشین که به کلی تعطیل شد و ۱۵سال طول کشید تا بالاخره روسا و مسولان کانون متوجه شدند که انیمشین مهم است البته هنوز کانون به جایگاه اصلی خود و نقش پررنگاش در صنعیت انمیشین باتوجه به ظرفیتهای و امکانات فراوانی که دارد، بازنگشته است و به نوعی همچنان امکانات آن در حال هدر رفتن است.
زرین کلک با انتقاد از وضعیت صدا و سیما در تولید انمیشین در ایران گفت: تلویزیون در حقیقت کشتارگاه انمیشین است. به این معنی که صدا و سیما همچنان به انمیشین فقط به اندازه یک سرگرمی ساده سطحی و ارزان نگاه میکند در حالی که انمیشین فقط برای کودکان نیست و اگر کسی به مسولان تلویزیون چنین حرفی بزند؛ انگار حرف کفرآمیز زده است. مسولان تلویزیون امروز تمام پتانسیلهای موجود را زایل میکنند.
وی ادامه داد: تلویزیون نیاز به خوراک دارد و مانند اژدهای هفت سری است که هرگز سیرپذیری ندارد بنابراین مجبور است که به سمت تولیدات سریالی برود تولیدات سریالی هم در حداقل قیمت و و کیفیت است.
زیرن کلک افزود: تلویزیون یک بانک تصویری دارد که برای تصاویر یک فیلم از آن استفاده میشود. آنقدر از تصاویر این بانک استفاده شده که تکراری شده و ارزشی ندارد.
وی با انتقاد از پایین بودن کیفیت آثار تولید و پخش شده، افزود: مدل انمیشین تلویزیون ایران کارتونهای گمراه کننده و تباهکننده کرهای، ژاپنی، تایلندی و خاور دور است زیرا هزینه تولید انمیشین آنجا ارزان است و اصلا محتوا ندارد و فیلمها فقط عبارتنداز چند کاراکتر که در حرکت باشند و هیچ موضوع و هدفی وجود ندارد در این میان بچههای بیگناه معصوم ما پای تلوزیون این فیلمها را نگاه میکنند و در این میان کودکان قربانی مظلوم هستند زیرا به هر حرکت انیمیشن علاقه دارند و هر فیلمی را که جلوی وی بگذاریم در پایان میگوید خوب است زیرا تشخیص خوب را از بد ندارد.
وی با اشاره به تولید فیلم تهران ۱۵۰۰ در سینما گفت: من تهران ۱۵۰۰ را ندیدهام و قصد دارم ببینم البته آرزو میکنم که این فیلم راه را برای تولید فیلمهای بعدی باز کند و این راه را نبندد زیرا هر قدر در دنیا سرمایهگذاری بیشتر شده و اقبال مردم زیادتر شده، در ایران سیر وارونه دارد در حالی که انیمشین اگر اندکی خوب تولید شود و تعریف انمیشین را داشته باشد، میتواند خوب بفروشد زیرا مردم علاقه خاصی به انیمیشن دارند و امروز انمیشین جایگاه خوبی در دنیا باز کرده است حتی در اسکار دسته بندی مشخصی دارد.
زرین کلک با انتقاد از سیستم آموزش انیمیشن در ایران گفت: امروز ما سه مدرسه دانشکده رسمی داریم که مدرک لیسانس و فوق لیسانس در رشته انمیشین صادر میکنند و سالی ۸۰ دانشجور فارغالتحصیل میشوند اما نمیتوان ۵ دانشجو را پیدا کرد که فعال باشند و حتی اگر استعداد داشته باشند امکانات را به وی نمیدهند.
وی ادامه داد: زمانی که من با طولانیترین سابقه انیمیشن در ایران، ۲۰ سال است هیچ فیلمی نساختهام و از تمام کرسیهای تدریس در تمامی دانشگاهها تا آخر عمر محروم شدهام و مقام استادی را از من گرفتهاند و حتی یک نسخه از فیلمهای خود من را خودم نمیدهند با این وضعیت دیگر چه چارهای به جز رفتن میتوانم داشته باشم. در این میان من فقط تنها نیستم و افرادی دیگری نیز هستند که با دانش زیاد در بخش انیمیشن نمیتوانند فعالیت کنند.
زرین کلک از متوقف شدن فعالیتهای صنفی انتقاد کرد و افزود: نه تنها در انمیشین بلکه در سینما نیز کارها براساس برنامهریزی صورت نمیگیرد و نمونه بارز آن ادغام شدن فعالیتهای صنفی با سیاست است درحالیکه فعالیتهای صنفی با سیاست هیچ ارتباطی ندارد.