در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
نسخه بدل‌ِ مجسمه‌های تهران کجاست؟
۷ سال از قالب‌گیری و تهیه نسخه بدل از مهم‌ترین مجسمه‌های تهران می‌گذرد، اما هنوز هیچ اقدامی ازسوی زیباسازی جهت جابه‌جاییِ محلِ این مجسمه‌ها صورت نگرفته است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، ۷ سال از زمانِ قالب‌گیری و تهیهٔ نسخه بدل از مجسمه‌های مهم تهران می‌گذرد. مجسمه‌های فردوسی، خیام، امیرکبیر، مجسمهٔ میدان حر و مجسمهٔ کوهنورد از این دست آثار هستند. خرداد ۱۳۸۹ مجتبی موسوی (سرپرست معاونت فرهنگی و هنرهای شهری سازمان زیباسازی شهر تهران) اعلام کرد که عملیات قالب‌گیری از آثار پایان گرفته ولی هنوز به دلیل عدم وجود فضایی مناسب برای نگه‌داری از مجسمه‌ها، اقدام مشخصی نمی‌توان جهت تعویض جایگاه مجسمه‌ها صورت داد.
حال، پس از گذشت ۷ سال، همچنان هیچ اتفاقی در این خصوص صورت نگرفته و این مجسمه‌های ارزشمند روزبه‌روز در معرض آسیب بیشتری هستند.
موسوی همچنان عدم وجود یک موزه را مهم‌ترین معضل دانسته و افزود: از چند تا از مجسمه‌های تهران که از لحاظ تاریخی و هنری از اهمیت بالایی برخوردارند، چند کپی تهیه شده با این هدف که در آینده بتوانیم اصل آثار را در موزه‌ای نگه‌داری کنیم و بدلشان را در محل اصلی در سطح شهر قرار دهیم. این کپی‌ها مدت‌هاست که تهیه شده است.
وی ادامه داد: ما به دنبال مکانی با عنوان موزه مجسمه هستیم تا بتوانیم تنها برای یکبار این مجسمه‌ها را از محل اصلی‌شان جدا کرده و به این موزه موزه منتقل کنیم. حمل و نقل این مجسمه‌ها، مخصوصاً آثار سنگی مانند مجسمه‌های خیام و فردوسی بسیار کار پیچیده و خطرناکی است. احتمال می‌دهیم که بر حسب گذر زمان و عوامل جوی دچار ترک‌خوردگی‌های عمیقی شده باشند و جابه‌جاییِ چند باره نیز، برای مجسمه خطرناک باشد. بنابراین انتقال این مجسمه‌ها ریسک بسیار بالایی دارد و ترجیح می‌دهیم فقط زمانی این ریسک را انجام دهیم که مکان نهایی موزه آماده شده باشد تا فقط یکبار این جابه‌جایی صورت بگیرد. در غیر این صورت، بهترین محلِ نگه‌داری از این آثار همان جایی است که الان هستند و تنشِ ناشی از جابه‌جایی نیز به آن‌ها وارد نمی‌شود.
موسوی با بیان اینکه هنوز هم اقدامی عملی برای ساخت یا خرید این موزه صورت نگرفته، افزود: مدت‌هاست که ساخت موزه اختصاصی برای مجسمه‌های تهران را درنظر داریم تا یک محل کاملاً مجزا و مختص مجسمه داشته باشیم. اقدام دیگری هم که در طول چند سال گذشته انجام شده، خرید مجسمه از یک‌سری از هنرمندان پیشکسوت بوده تا برای این موزه آثاری داشته باشیم اما از لحاظ مکانی، طراحی و ساخت فضا برای موزه، متأسفانه هنوز اقدامی عملی صورت نگرفته است.
وی در پاسخ به این سؤال که در حال حاضر مهم‌ترین مشکل مسئله بودجه است یا موضوعات دیگری در میان است، گفت: در زمینه بودجه تا الان مشکلی نداشته‌ایم و همهٔ کپی مجسمه‌ها هم آماده است. ما در واقع، جایی که مناسب این موزه باشد را هنوز از بین ساختمان‌های آماده پیدا نکرده‌ایم. در مقابل اگر لازم باشد در نهایت باید یک قطعه زمین خریداری کرده و موزه را از ابتدا طراحی کنیم. مهم‌ترین اتفاقی که در حال حاضر باید صورت بگیرد، پیدا کردن مکان مناسب برای احداث موزه است. موزه مجسمه باید گنجایش کارهای کارهای بسیار بزرگ را داشته باشد و بتوان مجسمه‌ها را به راحتی در آن جابه‌جا کرد و نمایش داد.
گفتنی است، ۷ سال قبل، مجسمه فردوسی اثر زنده‌یاد ابوالحسن صدیقی واقع در میدان فردوسی را عبدالله حسام قالب‌گیری کرد. از مجسمه گچی «امیرکبیر» در مدرسه دارالفنون از دیگر ساخته‌های ابوالحسن صدیقی نیز حمید شانس قالب برنزی تهیه کرد. مجسمه کوهنورد اثر سرهنگ رضا لعل ریاحی است که این مجسمه نیز بیش از نیم قرن از عمرش می‌گذرد. این مجسمه سه متری از جنس سیمان ساخته شده است. مجسمه گرشاسب واقع در میدان حر اثر غلامرضا رحیم‌‌زاده ارژنگ است که این مجسمه نیز عمری بیش از ۵۰ سال دارد.
موسوی پیش‌تر اعلام کرده بود که نسخه بدل این مجسمه‌ها از جنس فایبرگلاس ساخته می‌شود به جز مجسمه امیرکبیر که قالب‌گیری برنزی می‌شود.
وی خاطرنشان کرده بود که نسخه بدل مجسمه «خیام» از آثار ابوالحسن صدیقی در ورودی نگارخانه برگ قرار گرفته و نسخه بدلی مجسمه فردوسی نیز بعد از ساخت به همین نگارخانه منتقل خواهد شد.
