چاهی: نوآوری در اجرای امسالمان، رمز موفقیت در فرانسه بود
گروه موسیقی «چاهی» به سرپرستی «مازیار چاهی» که برای بار سوم در فستیوال هنر اروپا، شهر فرانسه به هنرنمایی پرداخته و خوش درخشیدهاند، این بار نیز مقامهای شایستهای را از آن خود کرد.
به گزارش ایلنا؛ مازیار چاهی در نشستی خبری از سومین تجربه پربار خود و گروه موسیقی اش، در فستیوال موسیقی «فرانسه» سخن گفت.
سرپرست این گروه در این نشست خبری که بعد از بازگشت گروهش به ایران و شامگاه جمعه سوم شهریورماه در محل سالن همایشهای مرکز آموزش موسیقی چاهی برگزار شد، با اشاره به حضور در فرانسه عنوان کرد: این، سومین حضور ما در فستیوال هنر اروپا بود و پیش از آن، ما در دو کشور اتریش و اسپانیا شرکت کرده بودیم که موفق به دریافت مقام اول در شاخه موسیقی فولک و بیکلام شده بودیم. امسال اما میشد تغییر ساختاری واضحتری را در اجرای ما مشاهده کرد. از لحاظ سازبندی، ما از یک ساز ملودیک - عود- در کنار سازهای کوبهای بهره برده و در قالب پرفورمنس، طراحی ویژه و تازهای را اعمال کرده بودیم که زحمت این کار با نورپردازی حرفهای و طراحیهای هوشمندانه، با «رضا موسوی»، کارگردان هنری خلاق و توانمند بود.
مازیار چاهی افزود: یکی از قطعات کار که «کنتراست» نام داشت و به نظر من مفهوم تقابل را روایت میکرد، -تقابل بین فرهنگها که درعین تضاد موجود بین آنها میتوانست به شکل دوستی یا به عبارتی بهتر، تقابلهای سازنده، خود را جلوهگر سازد- به شکلی شایسته مورد توجه مخاطبان و بخصوص هیأت داوران قرار گرفت. این امر ما را در جهت دریافت چندین جایزه آنهم در رده اول یارا بود یعنی مقام اول کارگردانی آقای موسوی، مقام اول اجرای موسیقی بیکلام و مقام برگزیده از میان تمامی گروههای موسیقی شرکت کننده.
این هنرمند از بازخوردهای این حضور قدرتمند در فستیوال فرانسه چنین گفت: داوران برجستهای از کانادا، فرانسه، روسیه و جمهوری چک، آثار ما را قضاوت میکردند و خوشبختانه نظرات مساعد بسیاری را همراه خود ساختیم، تا آنجا که از ما برای حضور در فستیوالها و کشورهای دیگری نیز دعوت به عمل آمد. لازم میدانم اشاره کنم که گروههای دیگر هم فوقالعاده حرفهای و توانمند ظاهر شده و آثار با ارزشی ارائه داده بودند، اما فکر میکنم این نوآوریها در اجرای امسالمان، رمز موفقیت ما بوده و در نتیجه، تندیس بلورین فستیوال را نصیبمان کرد. بسیار برای من جالب بود، علاقه هنرمندان و هنردوستان فرانسوی، به هنر و فرهنگ ایرانی و ارتباط بسیار خوبشان با این مقوله. بهتر است بگویم که بسیار برای فرهنگ و هنر ما احترام قائل بودند و این موضوع میتواند نوید یک اتفاق خوشایند را بدهد. حضور هنرمندان ایرانی در مجامع بینالمللی و محافل و رویدادهای مختلف جهانی، میتواند تأثیر بسیار چشمگیری بر نوع نگرش هنرمندان و مردمان اقلیمهای دیگر به فضای فرهنگی-هنری کشور ما داشته باشد. حضور اول ما در اتریش برای مخاطبان نا آشنا بود و سازبندی و چیدمان مجموعه موسیقایی مان چندان برای آنها شناخته شده نبود. اما پس از موفقیت و کسب مقام در آن فستیوال، نام و حضورمان ملفت نظر و در فستیوالهای بعدی استقبال به گونه ای نزدیکتر و ملموستر شده بود تا آنجا که خیلیها در هر حضور و اجرای ما، منتظر سورپرایز و رویکردهایی تازه بودند که در واقع این بار چه فضای جدیدی به کارمان اضافه کردهایم.
این موزیسین با اشاره دیگری به مبحث پرفورمنس ادامه داد: به نظر من موسیقی ایرانی بعضا با این معضل مواجه میشود که صحنه را از دست میدهد، جذابیت بصری کار برای مخاطب از بین میرود و باور من بر این است که خیلی وقتها مخاطب بعد از 10 دقیقه کنسرت و یک اجرای زنده موسیقی را از دست میدهد. در حالیکه ایجاد فضای مناسب، نورپردازیهای خوب و تصاویر هوشمندانه -که باز تأکید میکنم رضا موسوی، یکی از خلاقها و توانمندهای ارائه چنین فضاهاییست- میتواند کمک کننده باشد به تأثیر گذارتر بودن قطعات، القای بهتر مفاهیم قطعات و اشعار حتی. خود من هم تلاشم بر این بوده که این کاستی ها را به نحوی پوشش داده و آثارم را در قالب پرفورمنس روی صحنه ببرم. عمدتا نوازندگان گروه ما، برخلاف قالب همیشگی، به حالت نشسته ساز نمیزنند و در حین نوازندگی، حرکتهایی دارند که طراحی شده. نور به صورت ثابت از ابتدا تا پایان اجرا بر صحنه گسترانده نمیشود و این امر باعث ایجاد تنوع بصری برای مخاطب میگردد و چون ساختار نوازندگی گروه ما براساس سازهای کوبهای شکل گرفته، این امر هم از نظر من یک چالش بود که بتوانم قطعاتی را بنویسم که ایرانی باشد و به این تکنیکها پایبند باشم؛ بخصوص در مورد ساز دف که هدف من معرفی هرچه بهتر و منحصر به فردتر این ساز است چراکه معتقدم بسیار ساز ناب و فوقالعادهایست و تکنیکهای ویژهای در نوازندگی آن نهفته است که میتوان کشف کرد و به کار گرفت، در عین اینکه سازی بسیار احساسی است. ما شاهد این امر بودهایم که ساز دف بر مخاطب ایرانی تأثیر فراوان دارد، در حالیکه به شخصه این تجربه را داشتم که مخاطبین غیر ایرانی اجراهای ما نیز تأثیر بینظیری از این ساز گرفتند که این نشانگر ادای دین ما به دف، آنهم به شکلی شایسته بوده.
وی افزود: تلاشم بر این است زبان بین المللی تری به قطعات بدهم که برای دوستان در کشورهای دیگر هم قابل فهم و درک باشد که خدا را شکر علیالخصوص در اجرای اخیر بسیار در این امر موفق بودیم. ما بعد از اجرای فرانسه در آلمان هم روی صحنه رفتیم و خیلی برای من جالب بود که مخاطبان آلمانی که در میانشان نوازندگان قدر و حرفهای و توانمندی دیده میشدند، به کار ما علاقمند بوده و تکنیکهای اجراییمان را پسندیدند. اجرای ما، قطعات، سازبندی ها و ...و جالب تر اینکه پیشنهاد همکاریهای مختلفی دریافت کردیم و نظر دوستان بر این بود که میتوانیم موسیقی تلفیقی فوقالعادهای در کنار هم ارائه دهیم. خیلی خوشحالم و امیدوار که روزی بتوانیم مرزشکنی کنیم و این امر میسر نمیشود مگر بدست هنرمندانمان. ما گاهی نسبت به موسیقی مان با تعصب نگاه میکنیم و این تعصب متأسفانه میتواند عامل بازدارنده باشد.
سرپرست گروه موسیقی «چاهی» گفت: گروه ما با یک زیر ساخت هنرجویی شکل گرفته و اکثر دوستان حاضر در مجموعه در آکادمی خود ما پرورش یافتهاند و این از نظر من باعث افتخار و خرسندیست. ما در گروه هنرمندانی داریم که از سنین خیلی پایین موسیقی را استارت زده و در مقابل، اساتیدی همچون آقای رجب زاده که استاد بنده هستند، از 50 سالگی موسیقی را شروع و این روند را با جدیت دنبال کردند که در سنین بالاتر به عنوان یک نوازنده حرفهای و فوق العاده با اخلاق، هنوز که هنوز است با ما همکاری دارند و این یک نقطه قوت به شمار میآید. پرورش نیروی انسانی در هر شاخهای، یک حلقه گمشده در سیستم آموزشی ماست. ما باید اهداف را برای کسانی که میخواهند در رشتهای مانند موسیقی به فعالیت بپردازند، مشخص کنیم. خیلی از داوطلبانی که برای فراگیری موسیقی به ما مراجعه میکنند، فوق العاده با استعداد هستند، اما هدف را نمی شناسند و برای خود برنامهریزی مشخصی ندارند. با یک پلن کوتاه مدت شروع به این کار میکنند و چشمانداز بلند مدتی برای خود متصور نمیشوند و تحت تأثیر این امر، آن ولع و اشتیاقی که در نسل من و نسل پیش از من وجود داشت، در موج جدیدتر دیده نمیشود که فکر میکنم بدلیل مطالعات کم، آرمان گرایی و ورزش گرایی پایین است و این انگیزه بخشی و تقویت نگرش ها میتواند از جانب ما صورت بگیرد. ما باید فضای مناسبی برای پرورش آنها مهیا کنیم که بتوانند با توجه به پتانسیلهای خیلی خیلی بالایشان، به موفقیتهای چشمگیری در آیندده دست پیدا کنند.
وی همچنین عنوان کرد: موضوع دیگر مبحث حمایت است از هنرمندانی که در زمینه بین المللی بسیار فعالند. هنرمندانی که به شخصه شاهدم با چه سختیهایی در فستیوالهای خارجی و رویدادهای هنری بزرگ دنیا شرکت میکنند و نتایج فعالیتهایشان هم بسیار ارزشمند بوده و هست. اینها افراد ارزشمندی هستند. این افراد میتوانند، فرهنگ و اصالت ما را زنده نگاه دارند و سرمایهگذاری روی این طیف، به عبارتی سرمایهگذاری روی ساختار جامعه است. به هر حال کارهای هنری، هزینه بر است و نیاز به حمایت دارد. بها دادن به این هنرمندان باعث تشویق و دلگرمی بیشتر میشود. سال گذشته، گروهی از گرجستان در فستیوال حضور داشت که گروه برگزیده شناخته شد و خاطرم هست یک برنامه یک ساعت و نیمه تلویزیونی در شبکه گرجستان برای آنها تدارک دیده شده بود و لحظه لحظه آن اجرا را با حضور خود هنرمندان، تشریح کردند و قطعا این امر بسیار موجب دلگرمی برای آنها بود. در مقابل ما با وجود تمام تلاشها و کسب امتیاز و مقامهای شایسته، حتی با یک جمله یا تبلیغ یک خطی از سوی رسانه ملیمان مواجه نبودیم. امکانات پژوهشی، امکانات مطالعاتی و ...نیز میتواند برای هنرمندان بسیار مفید باشد که فکر میکنم کمبودش به شدت احساس میشود.
این آهنگساز از فعالیتهای آتی خود خبر دا که: «در خصوص فعالیتها و همکاریهای آتی با نوازندگان حرف ای، برنامههای مدونی را در نظر داریم. همانطور که اشاره کردم اعضای گروه از هنرجویان کانون هستند و تصمیم داریم نوازندگان و هنرمندان متخصصتری نیز به جمعمان اضافه کنیم که بتوانیم در این راستا آثار حرفهایتری به گوش مخاطب برسانیم. از آنجا که اجراهای ما صرفا به موسیقی ختم نمیشود و حرکتهای نمایشی، با تمرینات سخت و طاقت فرسا هم بخشی از کار ماست، به امکانات پیچیده و گستردهای نیاز داریم. اما نکته مهم اینکه بجز این فعالیتها، تمرکز من بر تولید یک آلبوم است که مراحل اولیه آن آغاز شده و امیدوارم بتوانیم به زودی، این اثر را به بازار عرضه کنیم.
«مازیار چاهی» در پایان خاطر نشان کرد: فکر میکنم نیازمند صمیمت بیشتری در بین هنرمندان هستیم. همکاری صمیمانه و قرابت بین هنرمندان میتواند منجر به تولید آثار فوقالعاده فاخر و ارزشمندی شود. ما اگر آلبومها و کنسرتهای موفق و تاریخی موسیقی کشورمان را ورق بزنیم، میتوانیم گواه این امر باشیم که همگی آثار جاودان و ماندگار، خلق شده همدلی و صمیمیت مابین افراد بزرگ، شاعرها، آهنگسازها، تنظیم کنندگان، نوازندگان، خوانندگان و ...بود اند و من امیدوارم در آینده بتوانیم به این مسائل مؤثر و پیش برنده و انسانی، بیشتر پایبند باشیم.