علی عزیزی خبر داد:
شبیه‌خوانی «حماسه آریو برزن» برای بازبینی آماده می‌شود/اساطیر ایرانی دست‌مایه تولید مجالس شبیه‌خوانی نو
علی عزیزی که مجلس شبیه خوانی آریو برزن را برای بازبینی جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی آماده می کند معتقد است، نمایش آیینی «شبیه‌خوانی» علاوه بر شئونات دینی و آیینی ظرفیت‌های هنری و تکنیکی فراوانی برای خلق آثار جدید نمایشی دارد.
به گزارش ایلنا، علی عزیزی شبیه‌گردان، با اعلام این مطلب، گفت: هرچند جنبه‌های آیینی شبیه‌خوانی، این هنر نمایشی را از سایر مقولات مشابه متمایز ساخته است و از این جنبه ساحتی قدسی و روحانی برای ذاکران و مخاطبان این آیین فراهم آورده اما توجه به ظرافت‌های بی‌نظیر هنری و قراردادهای ناب نمایشی در این هنر نباید مغفول بماند.
وی ادامه داد: این مسئله همواره از سال‌های دور در ذهنم هست از این رو طی چند دوره گذشته جشنواره بین‌المللی نمایش‌های آیینی سنتی تلاش کردیم تا داستان‌هایی از اساطیر ایرانی هم‌چون «ضحاک ماردوش» و «کین ایرج» را دست‌مایه تولید مجالس شبیه‌خوانی نو قرار دهیم.
عزیزی که در این دوره نیز با رویکرد گذشته سرگذشت آریو برزن سردار دلاور ایرانی را بهانه تولید مجلس شبیه‌خوانی قرار داده در این باره اظهارداشت: ایده اولیه مجلس شبیه‌خوانی «حماسه آریو برزن»، که برای نخستین بار توسط خودم سروده و تنظیم شده، براساس شخصیت تاریخی این سردار ایرانی شکل گرفته ولی توجه به این نکته ضروری است که استفاده از شخصیت‌ها و وقایع تاریخی یا اساطیری، به معنی روایت نعل به نعل تاریخ یا داستان‌های اساطیری نیست. به طور قطع نمایش یک واقعه در قالب اثر نمایشی نخست نیازمند تغییر برای دست یافتن به یک ساختار مستحکم و منسجم دراماتیک است که در بسیاری اوقات ممکن است بخشی از واقعه اصلی دست‌خوش تغییراتی قرار بگیرد.
وی با بیان این که هر هنرمندی ممکن است از منظری خاص به هر واقعه نگاه کند و تعبیر و تحلیل خود را از آن ماجرا به نمایش درآورد، تصریح کرد: کار ما نیز از این موضوع مستثنی نیست و ما اقتباسی آزاد از این ماجرای تاریخی داشتیم. در مجلس شبیه‌خوانی «حماسه آریو برزن» شخصیتی به عنوان همسر این سردار ایرانی اضافه شده که علاوه بر پیشبرد بهتر قصه و شخصیت‌پردازی بهتر کاراکتر اصلی، مضمون جدیدی که نشان دلاوری شیر زنان ایرانی است را نیز به نمایش می‌گذارد.
عزیزی ادامه داد: هرچند این مجلس شبیه‌خوانی، مجلسی نو و بدیع است اما تکنیک‌های اجرایی آن دقیقا بر مبنای قراردادهای نمایشی و موسیقایی شبیه‌خوانی سنتی است. در طراحی لباس این کار نیز از همان سنت‌های رایج طراحی لباس شبیه‌خوانی و قراردادهای رنگین آن استفاده شده اما از آنجایی که شخصیت‌های این مجلس اغلب از ایرانیان عصر هخامنشی یا لشکریان اسکندر مقدونی هستند، نشانه‌هایی از پوشش آن دوران نیز در آرایش شبیه‌خوانان نقش‌های مختلف به کار رفته است که نسبت به لباس‌های متداول و پرکاربرد مجالس معمول شبیه‌خوانی تفاوت داشته و از این رو شاید جلوه لباس‌های این مجلس نسبت به سایر مجالس شبیه‌خوانی برای مخاطب جذاب‌تر باشد. البته تمام تلاش ما این بوده که قراردادهای اصیل شبیه‌خوانی را نقض نکنیم و نوآوری‌ها در چهارچوب همان نظام زیبایی شناختی قرار دارد.
وی یادآور شد: اگر جشنواره بین‌المللی نمایش‌های آیینی سنتی نبود شاید هرگز این مجالس شبیه‌خوانی شکل نمی‌گرفت. زیرا ساخت و تولید این مجالس هزینه‌های بسیار بیشتری نسبت به مجالس رایج شبیه‌خوانی دارد و حامیان و بانیان تعزیه اغلب حاضر به سرمایه‌گذاری در این حوزه نیستند. حمایت جشنواره بین‌المللی از این‌گونه آثار بسیار مغتنم است. علاوه بر آن حساسیت جشنواره بر کیفیت اجرایی و رعایت قراردادهای اصیل اجرایی مجالس شبیه‌خوانی، استاندارد بالایی را پیش روی مجریان این نوع آثار قرار داده است.
شبیه‌نامه‌نویس و شبیه‌گردان مجلس «حماسه آریو برزن» علی عزیزی است.
در اجرای این اثر علاوه بر هنرمندان گروه شبیه‌خوانی «متوسلین به حضرت علی اکبر (ع)» شهرستان گرمسار، جمعی از هنرمندان عرصه شبیه‌خوانی کشور از شهرهای تهران، قزوین و قم نیز حضور دارند.
بخش مجالس شبیه خوانی (یادواره استاد هاشم فیاض) با هدف تولید مجالس جدید و ترویج نمونه‌های اصیل شبیه‌خوانی برای دومین دوره در هجدهمین جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی برگزار می‌شود.
