مجید قیصری در گفت‌وگو با ایلنا:
اگر مسئله احزاب حل شود به تشکیل انجمن نویسندگان هم می‌توان امیدوار بود
مجید قیصری اعتقاد دارد؛ اگر اجازه دهند احزاب و نهادهای مدنی مختلف در کشور تشکیل شوند؛ می‌توان انتظار موارد مرتبط در مورد صنف و انجمن و .... در حوزه فرهنگی را هم داشت و انجمن‌های فرهنگی و تشکل‌های نویسندگان هم به رسمیت شناخته می‌شوند.
مجید قیصری (نویسنده) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، از درخواستش برای توجه بیشتر به بودجه بخش کتاب و ادبیات در دولت دوازدهم سخن گفت. او گفت: خوشحالیم که شرایط کشور روی روال ثابت و امنی باقی ماند ولی به هر روی مشکلاتی برای اهالی قلم و فرهنگ وجود دارد. ابتدا اینکه بودجه‌ای که صرف ادبیات، کتاب و ... می‌شود نسبت به بودجه مثلا حوزه سینما اصلا قابل اعتنا نیست. یعنی نشان می‌دهد که فاصله زیادی بین بودجه‌های بخش‌های فرهنگی و هنری وجود دارد. اگر ادبیات را مادر و پایه تمام هنرها بدانیم؛ در نتیجه باید نگاه بهتری به بخش کتاب و ادبیات را دنبال کنیم. این مسئله شامل کف خواست‌ها برای بخش کتاب و ادبیات می‌شود و اگر این موضوع اصلاح شود می‌توان امیدوار بود که اتفاقات بهتری در بخش فرهنگ را شاهد باشیم.
این نویسنده همچنین با اشاره به تاکید دولت و وزارت ارشاد در واسپاری امور فرهنگ و هنر به اهل آن، اظهار داشت: مسائل صنفی و ... که سر جای خود و ما اصلا اتحادیه و صنفی برای نویسندگان نداریم. درست است بنیاد ادبیات داستانی به راه افتاده و مشغول فعالیت است اما انتظار داریم تمام طیف‌ها، نگرش‌ها و نظرها نیز زیرمجموعه‌اش باشند که البته به نظرم قدم‌هایی در این زمینه نیز بداشته شده است. در سوی دیگر هم یک صنف نویسندگان در حال پاگیری است. فکر می‌کنم مسئله اصلی درباره شکل‌گیری نهادهای صنفی که همه هم می‌دانیم ولی شاید نتوانیم درباره‌‌اش صحبت کنیم، موضوع احزاب و به رسمیت شناختن صداهای مختلف در کشور است. اگر این اتفاق بیفتد و اجازه دهند احزاب و نهادهای مدنی مختلف در کشور تشکیل شوند؛ می‌توان انتظار موارد مرتبط در مورد صنف و انجمن و .... حالا در حوزه فرهنگی را داشت و انجمن‌های فرهنگی و تشکل‌های نویسندگان هم به رسمیت شناخته می‌شوند.
او سپس گرفتن پاسخ درباره چگونگی تخصیص بودجه به نهادهای غیردولتی فعال در عرصه فرهنگ را یکی از الزامات حال حاضر دانست و متذکر شد: به قدری نهادهای موازی در بخش فرهنگ وجود دارد و بخش اعظم بودجه‌های فرهنگی را هم به خودشان اختصاص می‌دهند که سهم ناچیزی برای فعالیت واقعی فرهنگی باقی می‌ماند. فقط اگر دولت می‌توانست دست‌کم در بخش فرهنگی پاسخگویی از نهادهایی که بودجه را از بخش بودجه‌های عمومی و دولتی دریافت می‌کنند؛ نهادینه کند، خودش یک گام بزرگ است و می‌تواند سرآغاز خوبی برای حوزه فرهنگ کشور باشد. باید روشن باشد بودجه‌هایی که به اسم بودجه‌های فرهنگی دریافت می‌شود در راه چه فعالیت‌هایی مصرف می‌شود و بازدهی و نتایج و بیلان کاری آن‌ها مشخص باشد. پاپ وقتی سفر خارجی می‌رود حتی تا هزینه بنزین مصرفی هم روشن و شفاف ثبت و اعلام می‌شود اما در کشور ما هیچ‌کس پاسخگوی فعالیت‌های خود نیست و مخصوصا در بخش فرهنگ هزینه‌های گزافی صرف می‌شود و مشخص هم نیست که نهایتا چه نتیجه و آورده‌ای برای حوزه فرهنگ دارد!
قیصری البته با تاکید بر تعیین تکلیف مسئله پیوستن ایران به قانون بین‌المللی کپی‌رایت گفت: شخصا بیشترین و بزرگ‌ترین دغدغه‌ام این است که ایران بتواند سرانجام موضوع کپی‌رایت و حقوق مالکیت فکری در عرصه بین‌الملل را حل و فصل کند. امیدوارم دولت دوازدهم به‌گونه‌ای مدیریت و سیاست‌گذاری فرهنگی را در دستور کار قرار بدهد که دست‌کم در این عرصه قدم‌هایی برداشته شده و به سمتی برویم که احساس کنیم نویسنده و مترجم و ناشر ایرانی را دیگر به عنوان فردی که حق کپی‌رایت را رعایت نمی‌کند؛ نشناسند و شان فرهنگ ما حفظ شود. به نظرم این موضوع یکی از خواسته‌های اصلی در بخش ادبیات و کتاب است چراکه اکنون می‌دانیم پیگیری و حل بسیاری از موضوعات اساسا از دست دولت خارج است ولی در بحث قانون کپی‌رایت می‌توان با تقدیم لایحه‌ای به مجلس درخواست حل و تعیین تکلیف مسئله پیوستن ایران به قانون کپی‌رایت را روشن کرد.
