امروز جنگ سانس است/مبارزان داعش بوی تسترون می‌دهند تا ایدئولوژی‌ِمذهبی

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ در ابتدای این نشست محمد هادی کریمی با بیان اینکه با عقل و تدبیر فیلم‌سازی در بخش خصوصی توصیه نمی‌شود گفت: تصمیم داشتم در این فیلم هر آنچه را که لازم است نشان دهم. البته می‌دانید بضاعت بخش خصوصی در ایران چگونه است اما انگیزه من برای ساخت "کمدی انسانی" انرژی لازم را به من داد تا در کنار یک گروه همدل و کار بلد چیزی را که در یک ورق کاغذ بود به نمایش درآوریم.

او درباره ساختار این فیلم گفت: این فیلم طراحی از پیش تعیین شده‌ای نداشت و شاید ارتجاعا نوشته شده بود. ما از چیزی صحبت می‌کردیم که شاید خیلی‌ها با آن همزاد پنداری کنند و تجربه مشترک داشته باشند. معتقدم بیان هر چیزی که تلخ است راهی جز این ندارد. البته مسئله از پیش تعیین شده‌ای نبود.

کارگردان فیلم "کمدی انسانی" در پاسخ به این پرسش که چرا شخصیت‌های داستان اسم نداشتند اظهارکرد: نیازی به اسم نیست چراکه اگر اسم می‌بود سوءتفاهم های بعدی را ایجاد می‌کرد. در این فیلم شخصیت‌ها نمادین هستند اما مشکلاتی که در آن مطرح می‌شود بنیادین هستند.

کریمی ادامه داد: معتقدم مخاطب باید درگیر کاراکترها شود تا اسم خاص و تنها اسامی خاصی که در فیلم شنیده شد قهرمانان فیلم کازابلانکا بود و اگر اسمی انتخاب نشد تعمدی بوده چراکه قصد داشتیم بیننده همزاد پنداری داشته باشد.

او اضافه کرد: ما در این فیلم از مشکلات انسان می‌گوییم. اینها مشکلاتی هستند که در دهه‌های پیشین وجود داشته اما می‌تواند همین امروز در کشورهای دیگری وجود داشته باشد.

این کارگردان درباره انتخاب عنوان این فیلم توضیح داد: متاسفانه امروز تراژدی‌های ما تبدیل به کمدی شده است. یک تعداد کودک هر روز زیر بمب می‌میرند و بعد کسی آن را به عهده نمی‌گیرد. مقادیر زیادی از خشونت امروز از رادیو و تلویزیون به نمایش در می‌آید و ما آن را می بینیم و این درحالی است که این خشونت برای ما وارد فاز تفریح شده است. معتقدم وقتی مبارزان داعش را نشان می‌دهند بیشتر بوی تسترون می‌دهند تا ایده ایدئولوژی مذهبی.

کریمی ادامه داد: چرا بچه ها را به بجای اینکه قوی و محکم بار بیاورند آنها را به سمتی هدایت می‌کنند که نسل بعد خودش را در خشونت تعریف کند. در این فیلم در ابتدا تماشاگر لبخند و گاهی قهقه می‌زند اما کم کم همه چیز به تلخند تبدیل می شود و این عامدانه بوده است. به عقیده من آن چیزی را که شروع کردم پایانی جز انتظار ندارد و از همین رو امید می‌دهم و نمی‌توانستم آن را به زبان تصویر تمثیلی بیان کنم.

او درباره تدوین این فیلم گفت: تدوین براساس آن چیزی که نوشتم و دکوپاژ بود، تدوین شد و همه آن چیزی که لازم بود برای روایت بیان کردم.

این کارگردان درباره اکران این فیلم و فروش آن گفت: اکران هر فیلمی شامل دو بخش است یک بخش آن به فیلم ساز مربوط می‌شود که ما همه تلاشمان را کردیم تا فیلم خوبی را بسازیم و بخش دیگر به سالن‌های خوب و آماده و تبلیغات مناسب برمی‌گردد و معتقدم هر فیلمی اگر تبلیغات مناسب داشته باشد، قطعا می‌تواند فروش خوبی را داشته باشد.

او درباره کمرنگ بودن شخصیت مادر در این فیلم گفت: نخواستیم به این شخصیت زیاد بپردازیم تا کنجکاوی نسبت به آن وجود داشته باشد کمااینکه این زن نسبت به زمان خود ناآگاه بود و چپ دست بودن فرزندش را نوعی نقص می‌دانست. از طرف دیگر او مرد قوی بودن را برای فرزندش آرزو می‌کرد و از او می‌خواست تا وقتی بزرگ شد مرد قوی باشد. بجای اینکه این را از همسرش بخواهد مانند اغلب زنانی که در آن دوره مرد ایده آلشان فرزندی بود که باید رشد می‌کرد و بزرگ می‌شد.

او با اشاره به جمله کلیدی فیلم که توسط پدر بزرگ با بازی علیرضا شجاع نوری گفته می‌شود اظهارکرد: درختی از همه بلندتر است که دانه‌اش را خودت کاشته باشی. یعنی هر انسانی تفاوت‌هایی با دیگران دارد وقتی این تفاوت‌ها را ضعف بداند دچار مشکل می‌شود اما زمانی که از این تفاوت‌ها استفاده کند می‌تواند قوی و محکم باشد و به این سو و آن سو کشیده نشود. متاسفانه بعضی از ما دیر این دانه را می کاریم و بعضی‌ها هم اصلا نمی‌کاریم.

کریمی افزود: این فیلم مانند کمدی الهی که سفری ادیسه وار است از برزخ به دوزخ و بهشت در حقیقت زندگی در ادوار مختلف این فرد سفر ادیسه وار است از زمانی که تفاوت را می‌بینی و در رنج هستی تا زمانی که تصمیم می گیری دانه‌ات را خودت بکاری.

او با بیان اینکه امیدوار است فیلم سازی کسب و کارش نشود، گفت: مخاطبان این فیلم مخاطبان فهیم سینمای ایران هستند که به تلاشهای صادقانه یک تیم ارزش قائل می‌شوند و من امیدوارم کسانی این فیلم را ببیند که سینمای جدی را دنبال می‌کنند.

این فیلم‌ساز ادامه داد: موضوع دیگری که بسیار مهم است این  است که در گذشته جدال سینما بود اما امروز جنگ سانس‌ها است و اگر سانس خوب نصیب یک فیلم شود قطعا فروش خوبی هم خواهد داشت.

او در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره بازیگران این فیلم گفت: معتقدم بهترین شغل در سینمای ایرا ن بازیگری است و من بازیگرانی با جنس بازی متفاوت را در این کار داشتم که مانند سازهای مختلف صداهای خاص خودشان را داشتند اما بازی‌های مختلف آنها ارکستراسیون داشت و به خوبی در کنار هم قرار گرفت.

بهزاد عبدی آهنگساز این اثر نیز گفت: نگاه فرازمانی و دراماتیک در این اثر وجود داشت و تحلیل بر جغرافیا قالب بود.

علی نصیری نیا طراح صحنه درباره طراحی صحنه این فیلم نیز گفت: سینمای مستقل یا بخش خصوصی در ایران تحت فشار مالی بسیار است البته ما این فشار را داشتیم نه به این شدت و سعی کردیم در این فیلم قصه را روایت کنیم تا تاریخ را.

در این نشست خبری بهاره کیان افشار(بازیگر)، ایلیا نصرالهی (بازیگر)، آرمان درویش (بازیگر)، بهزاد عبدی(آهنگساز) هستی مهدوی فر(بازیگر)، محمد هادی کریمی (کارگردان نویسنده و تهیه کننده) علی نصیری نیا (طراح صحنه ) حضور داشتند..