چارسو قلب ادغام سینما و صنعت است/از ادبیات منتقدان شوکه نمیشوم
گسترش شبکههای اجتماعی موجب شده هر کس هرچه دلش میخواهد؛ بگوید و ادعای نمایندگی از گروه یا جمعی را داشته باشد. از این ادبیات شوکه نمیشوم. باید دید چه کسی چه چیزی را در چه زمانی و برای چه علتی به کار میبرد.
سی و سومین جشنواره فیلم کوتا تهران نیز به پایان رسید. هر جشنوارهای به اقتضای خود نقاط قوت و ضعف دارد. اما یک بحث بسیار جدی که این روزها گریبانگیر بعضی از فیلمسازان جوان ما شده؛ آماده نبودن برای پذیرفته شدن است. باید بپذیریم اگرچه هر جشنوارهای سیاستهای خاص خود را دارد و وقتی به هر جشنوارهای فیلم میدهیم؛ یعنی تمام سیاستهای جشنواره را قبول کردهایم اما هر جشنوارهای نیز باید در اجرای سیاستهای خود به حرفهای بودن و استانداردهای روز توجه کند. بعد از پایان جشنواره فیلم کوتاه تهران حرف و حدیث درباره جشنواره و کم و کیف آن بالا گرفت و به مدیریت انجمن سینمای جوانان ایران هم کشیده شد. با فرید فرخندهکیش (رئیس انجمن سینمای جوان) درباره اتفاقات پس از این جشنواره به گفتگو نشستیم.
فرخندهکیش میگوید: سی و سومین جشنواره فیلم کوتاه تهران جشنوارهای همراه با شگفتی بود. حضور پرثمر جوانان و پیشرفت سینمای کوتاه یکی از مهمترین دستاوردهای این جشنواره بود که ما را برای ادامه مسیر و نگاه به آینده بسیار امیدوار کرد. این جوانان بدنه آینده سینمای ایران را مدیریت خواهند کرد.
دبیر سی و سومین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران با بیان اینکه 117 کشور جهان تقاضای حضور در این دوره از جشنواره را داشتند، میافزاید: تفاوت این دوره با دورههای قبل در گستردگی عمل بود. ما از سال گذشته تدابیر ویژهای برای جشنواره درنظر گرفتیم و تقریبا شش جشنواره را در دل آن برگزار کردیم.
مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران میافزاید: ما هر شب جشنواره را با یک محوریت خاص برگزار کردیم. شب اول که آغاز جشنواره بود به محیط زیست اختصاص داشت و با شعار من زمین را دوست دارم برگزار شد. شب دوم را به کتاب و کتابخوانی اختصاص دادیم تا مساله اقتباس در سینما را از این طریق بررسی کنیم. شب سوم به نام اسلام و صلح جهانی بود که فکر میکنم یکی از موضوعات بسیار مهم است که جهان با آن درگیر است. در شب چهارم که شب زندهیاد عباس کیارستمی نام داشت ۱۷ فیلم یک دقیقهای از شاگردان این کارگردان فقید به نمایش درآمد. شب پنجم را به دانشجویان سینما اختصاص دادیم و آثار این دانشجویان را تحلیل کردیم و در شب آخر که شب شاهدان سینما و یکی از شبهای به یادماندنی جشنواره بود؛ از بازماندگان گروه چهل شاهد تجلیل کردیم.
به گفته فرخندهکیش؛ این دوره جشنواره بیشتر درباره شهدای جنگ تحمیلی و شهدای مدافع حرم، محیط زیست پایدار، پیوند میان دانشجویان و سینما و همچنین ادبیات بود که سهم عمدهای را در نگارش فیلمنامهها دارد.
وی درباره حواشی به وجود آمده در شبکههای اجتماعی درباره عملکرد انجمن سینمای جوانان ایران نیز میگوید: به هر حال گسترش شبکههای اجتماعی موجب شده هر کس هرچه دلش میخواهد؛ بگوید و ادعای نمایندگی از گروه یا جمعی را داشته باشد. از این ادبیات شوکه نمیشوم. باید دید چه کسی چه چیزی را در چه زمانی و برای چه علتی به کار میبرد. هرج و مرجی که به آن اشاره میشود باید نشانههایی داشته باشد. در خلال این ادبیات تند و بیمحتوا مصداقی از نشانههای هرج و مرج نمیبینیم و من وجود هرگونه هرج و مرج در جشنواره فیلم کوتاه تهران را رد میکنم.
وی در رابطه با شفاف نبودن فرایند حمایت در انجمن سینمای جوانان ایران نیز چنین میگوید: شفافیت صراحتا وجود دارد و برای هر کدامش ما دلیل و منطقی داریم. روند تولید ما روند تعریف شدهای است که توسط معاونت تولید انجام میشود. بررسی اولیه در معاونت تولید و بررسی ثانویه آن در کارگروه انجمن کاملا تعریف شده و من سعی کردهام فقط بر آن نظارت کنم و دخالتی در این روند نداشته باشم.
فرخندهکیش در پاسخ به این سوال که برخی فیلمها در جشنواره دیده نمیشوند؛ میگوید: ما 24 فیلم مستند از 428 فیلم ارسالی انتخاب کردیم و 65 فیلم داستانی از بین بیش از هزار فیلم. اتفاقا برای اولین بار است که توانستیم یک روش قانونمدار را جایگزین شیوههای قبلی کنیم. به اندازه هیچ سالی مثل امسال فیلمها با تعمق دیده نشد. ما حتی از شهرام مکری برای حضور در گروه مشاوران دعوت به عمل آوردیم اما وقتی فهمیدیم فیلمها را ندیدهاند، جایگزینی برای ایشان انتخاب کردیم. به شما قول میدهم که در انتخاب فیلمها حداقل خطای ممکن روی داده است.
وی درباره مشکلات مربوط به سالن در پردیس چارسو برای میزبانی از علاقمندان به سینمای کوتاه و کمبود صندلی میگوید: شما وقتی مهماندار خوبی باشید و فضای خوبی برای مهمانهایتان فراهم کنید و مراجعهکننده زیاد داشته باشید، این نقد وارد نیست. هر کس وارد این فضا میشود باید فضای باز و دست و دل بازانه پردیس چارسو را با فضاهای دیگر مثل ملت و پردیس آزادی مقایسه کند تا متوجه شود سینما چارسو چه فضای خوبی است. این مجموعه در منطقهای قرار دارد که میتواند پیوندی بین صنعت و سینما ایجاد کند. دسترسیهایی حمل و نقلی مانند بی آر تی و مترو دارد. اینها همه نقطه قوت این پردیس سینمایی برای هر چه بهتر برگزار کردن جشنواره بود. وظیفه ما این است که در جشنواره فضایی را آماده کنیم که وسعت دیده شدن فیلمها بیشتر شود. ما هزار صندلی در هر سانس پیشبینی کرده بودیم که متوجه شدیم این تعداد صندلی برای مخاطب فیلم کوتاه بسیار کم است.
دبیر جشنواره سی و سوم درباره شیوه داوریهای این دوره نیز چنین میگوید: امسال حجم فیلمهای خوب و با کیفیت بسیار زیاد بود و همین امر هیئت داوران را سردرگم کرده بود. به عنوان مثال بازیگری یکی از نقاط بسیار مثبت جشنواره امسال بود. حضور بازیگرانی که در سینما تحول ایجاد میکنند باعث شد هیئت داوران برای جایزه بازیگر مرد و زن 10 نامزد انتخاب کنند.
فرخنده کیش یادآور میشود: عادلانه نیست با توجه به تلاشی که همکارانم کردند این قدر با بیانصافی به جشنواره نگاه کنند و آن را یکسویه نقد کنند.