پرسشی از همه جناح‌ها و همه مسئولان
پخش سخنان مقام معظم رهبری در آستانه اربعین حسینی انتخاب قابل تقدیری بود و مرا واداشت از مسئولان نظام بخواهم فقط یکبار و با دقت، این سخنرانی را بشنوند و نه به ما، که به وجدان خود پاسخ این سؤال را بدهند.
به گزارش ایلنا، دیشب که طبق عادت، برای یافتن تصویر یا مضمونی تازه، شبکه‌های متعدد تلویزیون را عوض می‌کردم، به طور اتفاقی بخش‌های پایانی یکی از سخنرانی‌های رهبر انقلاب را شنیدم که از شبکه چهار سیما پخش می‌شد، همراه با درج سرفصل‌ها و عناوین ضربه‌دار آن سخنان. جان کلام، اشاره به فاصله کوتاه میان رحلت پیامبر (ص) و ذبح نواده‌اش امام حسین(ع) بود و تذکر دردمندانه این نکته که معلوم نیست فاصله بین رحلت امام و به مذبح رفتن ارزش‌های انقلاب، کوتاه‌تر از آن فاصله پنجاه ساله نباشد! سخنانی که هر شنونده صاحب دغدغه‌ای را به تأمل وا می‌دارد. رهبر انقلاب در تشریح چند و چون تشخیص وقوع این فاجعه تلخ و محتمل، به نشانه‌های دقیقی نیز اشاره کردند. ازجمله، روزی که عرصه به روی صاحبان دغدغه و کسانی که توقعی جز ایجاد فرصت برای خدمت ندارند، بسته شود و برای تشنگان قدرت و شیفتگان پول و تجمل باز باشد. روزی که روحیه بسیجی و خدمتگزاری بی‌توقع به انزوا کشانده شود و بی‌دردان و فرصت‌طلبان، مجال وسیع‌تری برای عرض اندام داشته باشند (نقل به مضمون).
پخش این سخنان در آستانه اربعین حسینی انتخاب قابل تقدیری بود و مرا واداشت از مسئولان نظام بخواهم فقط یکبار و با دقت، این سخنرانی را بشنوند و نه به ما، که به وجدان خود پاسخ این سؤال را بدهند: آیا به راستی در انتخاب کارگزاران، مشاوران، صاحبان مناصب و مقام و عاملان اجرایی در دستگاه‌های عریض و طویل خود، به این دغدغه‌ها اندیشیده‌اند؟ یا به جناح و باند و حلقه مألوف دوستان خود اکتفا کرده‌اند؟ من در مقام اثبات یکی از این دو گزینه نیستم. فقط خواستم توجه مقامات را به یکی از دغدغه‌های بنیادین رهبری نظام جلب کنم. ضمن آن که مخاطب این سؤال، همه جناح‌ها و مسئولان سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی کشورند، با هر ادعا و سلیقه‌ای که دارند. البته ناگفته نماند اگر از دید ناظران و نگهبانان نظام، عقل ما به حوزه‌هایی چون سیاست و اقتصاد و... قد نمی‌دهد، لااقل در حوزه فرهنگ اندکی قدرت تشخیص داریم! آیا این عرصه خطیر، برای ورود همه افراد باورمند وصاحب دغدغه باز است یا فقط برای فهرستی محدود و کلیشه‌ای از نام‌های تکراری جا دارد؟!