توضیحات هانیه توسلی درباره حمله طرفداران مرتضی پاشایی به صفحه اینستاگرامش

به گزارش ایلنا، کاوه گرایلی در آغاز این جلسه گفت: امروز روز جهانی مداراست. مجموعه فرهنگی کار و اندیشه‌بان تقریبا دو سالی است که ایجاد شده با همکاری هنرمندان و مجموعه شهر کتاب سعی می کند تا دغدغه‌های اجتماعی – فرهنگی را با فعالیت های کوچک فرهنگی به انجام برساند. ترویج مدارا هم یکی از این فعالیت‌هاست. باور ما این بود که شکلی از نامداراگری در جامعه ما وجود دارد که ما آن را به شکل بروز نفرت می‌بینیم. این در تمام زمینه‌ها ازجمله اجتماعی، فرهنگی و ... یا در روابط آدم‌ها به خصوص در فضای شهری یا مجازی تاثیر می‌گذارد. ما در زمینه ترویج فرهنگ مدارا کارهای مختلفی انجام دادیم اما تصمیم گرفتیم تا این جلسه را با افراد کمتری برگزار کنیم تا عملا همه افراد حاضر در این نشست بتوانند در این باره صحبت کنند.

رئیس ایکوم ایران و مشاور ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری که در این جلسه حاضر بود گفت: امروز، روز جهانی مداراست. در درازمدت مدارا به معنی تحمل کردن بود.

وی افزود: معضلاتی وجود داشت که منجر به افزایش خشونت می‌شد و این خشونت باعث رفتارهایی می‌شود که ساختار را بهم می‌زند. البته که یکی از عوامل ایجاد خشونت، ترس است. چون انسان‌ها وقتی که می‌ترسند به خشونت روی می‌آورند. زمانی که شناخت و درکی از موضوعات ندارند. انسان‌ها زمانی که درک و اطلاعات پیدا می‌کنند، شجاع می‌شوند. مثلا ما در جامعه خودمان از «افغانی» نام می‌بریم و او را قاتل، خشن و دزد می‌دانیم. در حالی که باید بدانیم افغان‌ها تنها یکی از اقوام و طوایف حاضر در افغانستان هستند. با شناخت رفتار ما تغییر می‌کند. «مدارا» یک رفتار است که در جامعه صلح‌آمیز باید وجود داشته باشد. بدترین رفتاری که می‌تواند به آن آسیب وارد کند، «قضاوت» است. مدارا ریشه صلح است. چه مدارا به عنوان رفتار چه به عنوان بینش و تفکر.

کاوه گرایلی درباره معنی «مدارا» گفت: مدارا یک مشترک لفظی است. به معنی تحمل، اغماض، چشم‌پوشی و... . زمانی که وضعیتی خیلی برایمان خوشایند نیست اما از آن کوتاه می‌آییم. یعنی مدارا کرده‌ایم. مدارا به این معنی بود تا اینکه شروع به تغییر کرد. و در حال حاضر مدارا به معنی این است که شما برای طرف مقابل احترام و حق قائل شوید حتی اگر هم نظر و هم سلیقه شما نباشد. و تنها در صورتی با او مقابله کنید که نظر یا رفتار او منجر به وارد شدن آسیب به دیگران می‌شود.

وی افزود: فضای مجازی این روزها بستری شده تا آدمها راحت‌تر خودشان را بروز بدهند و جامعه ما حدی از نامداراگری را در این فضا نشان می‌دهد. سهراب پورناظری و هانیه توسلی از جمله هنرمندانی هستند که در فضای مجازی با چنین حملات و رفتارهایی مواجه شده‌اند و امروز در این جلسه حضور دارند تا درباره تجربه خودشان صحبت کنند.

سهراب پورناظری، موزیسین و خواننده گفت: جامعه ما به سمتی رفته که به راحتی همه به همدیگر هجوم می‌برند و همدیگر را نمی‌پذیرند. ما دوست داریم با هر پدیده‌ای به شکل دلخواه خودمان رفتار کنیم. به نظرم این مشکل بیشتر از همه به حذف عنصری به نام«مهر» برمی‌گردد. جامعه‌ای که دیدگاهش به زندگی مهربان است بدین شکل عمل نمی‌کند. اگر زمانی که می‌خواهیم با کسی برخورد کنیم قبلش به این موضوع فکر کنیم که چطور می‌توانیم با مهربانی با پدیده‌ای که دوستش نداریم برخورد کنیم، دیگر چنین معضلاتی به وجود نمی‌آید.

وی ادامه داد: البته ریشه‌یابی این اعمال هم بسیار مهم است. در اکثر موارد این برخوردها از سر غرض، حسد و... پدید می‌آید. اگر ما به این ریشه‌ها رجوع کنیم بسیاری از مسائل حل می‌شود. ضمن اینکه مدارا از گذشته در فرهنگ ایرانی وجود داشته، مثلا سهراب و رستم در شاهنامه، بارها که می‌خواستند با هم بجنگند سعی می‌کردند تا با مدارا حلش کنند.

در ادامه این جلسه، هانیه توسلی با اشاره به ماجرای حمله طرفداران مرتضی پاشایی به صفحه اینستاگرامش گفت: این اتفاق واقعا برایم هولناک بود. انگار که به یکباره بی‌سوادی درصد زیادی از جامعه را احساس کردم. هنوز بعد از دوسال زمانی که عکس خواننده‌ای را می‌گذارم با چنین نظراتی مواجه می‌شوم. فکر می‌کنم بخشی از این ماجرا به سیستم آموزش و پرورش ما برمی‌گردد که خیلی به بچه‌ها یاد نمی‌دهد که کتاب بخوانند. بیشتر تمرکز آنها روی آموزش است. از طرف دیگر فضای مجازی فرصت پنهان شدن را در اختیار افراد می‌گذارد.

محیط طباطبایی در پاسخ به توسلی بیان کرد: البته بیشتر این مشکلات از افراد بی‌سواد یا باسواد نیست. چون کسانی که بی سواد هستند خودشان در جریان نداشتن این سواد هستند و به خاطر این با کسی درگیر نمی‌شوند. مشکل از افراد کم سوادی است که خودشان را با سواد می‌دانند. این آفت بزرگ جامعه ماست.

گرایلی در ادامه این جلسه درباره مدارا توضیح داد: نامداراگری مروبط به یک قشر خاص نیست. ما حتی در قشر تحصیل کرده یا روشنفکر هم شکلی از نامداراگری را داریم و این موضوع را در مناظره ها می‌بینیم. خشم و نفرت محدود به یک طبقه خاص اجتماعی نیست. نحوه مواجه با این پدیده هم بسیار مهم است. مثلا در خصوص ماجرای مرتضی پاشایی، بخشی از همین جامعه تحصیل کرده بخش دیگر جامعه را به خاطر علاقه به این شخصیت تحقیر کرد. آنوقت همان طرفداران می‌آیند و خشم و نفرت خودشان را در صفحه خانم توسلی نشان می‌دهند. بنابراین نامدارا گری به یک قشر خاص مربوط نمی‌شود.