بحرانهایی که صالحیامیری پیشِ رو دارد/ ریسک یا فرصت برای یک چهره تازه
یک روز مانده به نشست مجلسیها برای تعیین سرنوشت وزارت ارشاد؛ سراغ چند نفر از سینماگران و اهالی قلم رفتیم تا حواشی این روزهای وزارت ارشاد را با آنها که سرنوشتشان بیش از هرکس با سلایق رئیس این وزارتخانه گره خورده؛ درمیان بگذاریم.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ این روزها امید به موفقیت صالحیامیری به عنوان سکاندار وزارت فرهنگ رو به افزایش گذاشته به گونهای که بر تعداد حامیان وی روز به روز افزوده میشود. گروهی از اصولگرایان نیز به صف حامیان این وزیر پیشنهادی پیوستهاند و شمار مخالفان او روز به روز کاهش مییابد. صدای مشترکی که از خیل موافقان به گوش میرسد این است که او توان کار در عرصه فرهنگی را در این وانفسای فرهنگ و هنر دارد گرچه عدهای معتقدند وزیران فرهنگ نمیتوانند معجزه کرده و تغییر اساسی در وضع فرهنگ و هنر کشور ایجاد کنند آنهم تا زمانی که مباحث فرهنگی از ریشه بررسی نشده، مشکلات و آشفتگیها باقی مانده باشد. اصولا هیچ وزیری نمیتواند با برنامههای روی کاغذ خود، بخشنامهها و کلیگوییها به اوضاع آشفتهی فرهنگ و هنر سرو سامان بدهد. این عرصه بیش از هر چیز نیاز به پول و چهارچوب مشخص و لایتغیر دارد که بعید نیست صالحیامیری در مدت کوتاهی که تا پایان عمر دولت یازدهم باقی مانده؛ نتواند چندان هم مثمرثمر واقع شود. اما هنرمندان هنوز امیدهای خود را از دست ندادهاند. البته آنها عادت دارند که به دنبال روزنههای امید باشند تا مگر مفری حاصل شود.
کوروش زارعی (بازیگر و مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری) ضمن آرزوی توفیق برای صالحیامیری میگوید: نامعلوم است که در این مدت باقی مانده آیا ایشان میتوانند موفق باشد یا خیر و اینکه او چقدر بر حوزههای مختلف سینمایی، تئاتری، هنرهای تجسمی، موسیقی، کتاب و مطبوعات اشراف دارند نیز نامعلوم است ولی باتوجه به اینکه مدتی در وزارت ارشاد فعالیت داشتهاند؛ باید بتوانند خوب عمل کنند.
زارعی چنین ادامه میدهد: اکنون مهمترین اولویت وزارت فرهنگ و ارشاد بحثی است که مقام معظم رهبری مطرح کرده و آن ولنگاری فرهنگیست. آنقدر در حوزه فرهنگ در کشور بیبند و باری شکل گرفته و بیاهمیتی فرهنگی و هنری در جامعه ایجاد شده که ولنگاری فرهنگی در جامعه به تمام معنا رخ نموده است. ما هر روز شاهد اتفاقات غیرفرهنگی نامطلوبی در جامعه هستیم. نسل جوان ما در حوزه فرهنگ به سمت و سوی نگرانکننده و بغرنجی گام برمیداد. پس قبل از هر چیز وزیر باید فکری به حال این مقوله کند که معضل بسیار جدی است تا حتی اگر ایشان در این مدت کوتاه موفق به حل مسئله نشد؛ دستکم سنگ بنای کار برای دیگر مدیران را گذاشته باشد.
جواد نوروزبیگی (تهیهکننده تلویزیون) میگوید اولویت مهم حال حاضر وزارت فرهنگ اختصاص بودجه برای زیرساختهای سینما و راهاندازی تولید است که اگر زیرساختها درست شوند؛ خود به خود تولید هم راه میافتد. ارشاد همچنین باید توجه ویژهای به کیفیت آثار داشته باشد. گرچه بعید است که وزیر جدید فرهنگ باتوجه به زمان کم باقی مانده از دولت موفق به تحقق چنین اهدافی شود چراکه باید وضعیت موجود را باتوجه به بودجهای که در اختیار دارد؛ حفظ کند. امیدواریم وزیر بتواند تدبیری ویژه بیندیشد که اتفاقات ملموسی در این حوزه رخ بدهد.
نازی صفوی (نویسنده رمان دالان بهشت) نیز از علایق و امیدهای همکاران خود سخن میگوید. او میگوید: ما همیشه دوست داریم و امیدواریم مسائل بهتر شوند و صحبتهای قشنگی که هر وزیر در قالب برنامه ارائه میدهد؛ عملی شود و تحقق پیدا کند ولی هر بار بارقههای امید به وجود آمده؛ خیلی زود خاموش میشود و ما ناامیدتر از پیش میشویم. با این وجود امیدوارم فضا در حوزه کاری ما کمی بازتر شود. باید باور کرد که باتوجه به تکنولوژیهای جدید ارتباطی موجود در جامعه که هرگز نمیتوان مانع از آن شد؛ دوره ملزم کردن مردم به اینکه یه بخوانند و چه نخوانند یا چه ببینند یا چه نبینند به سر آمده و نمیتوان کسی را محدود کرد. بلکه بهترین کار نظارت آگاهانه و مشفقانه است. باید امیدوار بود بازبینیهای کتابها که هنوز زمان طولانی از نویسنده و ناشر را تلف میکند؛ پایان یابد و مجوزها از قانون مشخصی در انتشار مطالب تبعیت کنند. ما خواستار مشخص شدن وضعیت نشر و ممیزی ازسوی وزیر ارشاد هستیم.
شیوا ارسطویی (نویسنده آثاری چون "آمده بودم با دخترم چای بخورم" و ، "آفتاب مهتاب") نیز درباب انتظاراتی که وزیر ارشاد میرود؛ چنین میگوید: انتظار دارم وزارت فرهنگ مایل نباشد لغات و کلمات را مطابق میل و سلیقه آنها انتخاب کنیم. آنها باید نویسنده را در خلق آثارش کمی آزاد بگذارند تا نویسنده حس نکند هنگام نوشتن بالای سرش ایستادهاند و غلطهایش را میشمارند. نویسندگان فقط اینطور میتوانند ادبیاتی عالی تولید کنند.
باید باور کنیم که انتظارات و توقعات اهل هنر از این وزارتخانه؛ کار را برای وزیر جدید سخت و پرخطر میکند. اینکه چگونه در این مدت کوتاه هدایت این وزارتخانه پرآشوب را به دست گرفته و با بحرانهای مالی چگونه کنار میآید؛ این نبرد را سختتر هم میکند. گرچه فرصت کوتاه وزرای پیشنهادی مجال چندانی برای حضور پررنگ و درخشان یا منتقدانهای از آنها فراهم نمیکند اما پذیرفتن این سمت ریسک بالایی میخواهد که گویا سیدرضا صالحیامیری خطر آن را پذیرفته به همین منظور فردا به بهارستان خواهد رفت تا از برنامههای پیشنهادی خود دفاع کند.