صالحی امیری: می‌توانیم ۲۰ هزار اثر با قابلیت ثبت ملی و جهانی معرفی کنیم
صالحی‌امیری تاکید کرد: می‌توانیم بیش از ۲۰ هزار اثر با قابلیت ثبت ملی و جهانی را معرفی کنیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مراسم بزرگداشت جهانی میراث دیداری و شنیداری صبح امروز (سه‌شنبه ۴ آبان‌ماه) با حضور سیدرضا صالحی امیری محمد فرهادی، نصرالله نصیری قیدار و جمعی از میهمانان خارجی در مرکز همایش‌های کتابخانه ملی برگزار شد.
سیدرضا صالحی امیری (رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران) طی مراسم با مهم خواندن روزهای جهانی مخصوصا روزهای جهانی در حوزه فرهنگ و میراث فرهنگی تاکید کرد: کمیسیون ملی یونسکو که متشکل از شخصیت‌های حقیقی و حقوقی از طیف‌های مختلف است در سه سال گذشته تلاش داشته تا اقدامات و تلاش‌هایش ساکن یا کمرنگ نشود. در همین راستا ثبت ۵۲ اثر در سطح ملی و چندین و چند اثر در سطح منطقه‌ای و جهانی برخی از اقدامات این کمیسیون بوده است.
رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران سپس با اشاره به انباشت سرمایه فرهنگی و میراثی در ایران گفت: ما در کشور با مشکل انبوه سرمایه‌های باارزش فرهنگی و میراث تاریخی مواجه هستیم در حال حاضر ۵۲ اثر را در لیست ثبت جهانی یونسکو منتظر می‌بینیم و تا ۵۲ سال دیگر نیز می‌توانیم بیش از ۲۰ هزار اثر با قابلیت ثبت ملی و جهانی را معرفی کنیم. کار تشکیل پرونده برای ثبت میراث فرهنگی در بخش‌های ملی منطقه‌ای و جهانی با دقت بیشتری به پیش رفته و می‌رود. در همین سه سال گذشته ۹ اثر در سطح جهانی و ۵ اثر در سطح منطقه‌ای ثبت شده است.
وی افزود: البته بحث ثبت آثار موضوعی نیست که با عجله و تعجیل پیش برود یکی از سیاست‌های ما برای عملکرد بهتر دراین زمینه تشکیل کمیته‌های تخصصی مختلف به موازات کمیته اصلی حافظ جهانی بود. همچنین در همین راستا ثبت مشترک آثار را نیز در دستور کار قرار دادیم تا بدین وسیله چند پیام به دنیا مخابره کنیم اول آنکه ایران حوزه فرهنگی مشترک با همسایگان و جهان اسلام (از مصر تا ترکیه، از شام تا آفریقا) دارد در ثانی ثبت مشترک آثار به شناخت فرهنگی دو کشور از یکدیگر کمک می‌کنند. نهایتا اینکه پیام فرهنگ پیام صلح و دوستی و تعامل و سازگاریست نه منازعه و تقابل. اصولا هم هدف ثبت آثار در قالب حافظه جهانی معرفی معنوی فرهنگ به جهان است.
صالحی امیری در ادامه با ابراز خرسندی از اینکه انجام فعالیت‌های کمیته حافظه جهانی روی ریل خوبی قرار دارد اظهار داشت: فعالیت‌های کمیته حافظه جهانی و روند ثبت آثار بسیار منسجم و مرتب پیش می‌رود. خوشبختانه در جمع ما هیچ گونه اختلافی وجود ندارد و همه از سازمان صدا و سیما تا سپاه، وزارت امور خارجه تا مجلس، سازمان میراث فرهنگی تا آستان قدس رضوی دست در دست یکدیگر با فهم و درک مشترک در زمینه ثبت آثار اقدامات لازم را انجام می‌دهیم. همچنین تشکیل دو مجمع کتابخانه‌های بزرگ کشور (مکتب) و مجموع نهادهای اسنادی با عضویت ۱۵ دستگاه اسنادی از قوه قضائیه، سپاه، وزارت امور خارجه، وزارت اطلاعات و... سعی داریم هم روند توجه به کتاب، کتابخانه و کتابخوانی را ساماندهی کنیم و هم یک چهارچوب و نظام استاندارد مشترک برای به اشتراک گذاری اسناد برسیم.
رئیس سازمان اسناد در پایان تاکید کرد: ما سرمایه‌های فرهنگی و میراث گرانبهایی داریم که باید به ایرانیان و جهانیان معرفی شود. اگر در زمینه معرفی ارزش معنوی مخازن فرهنگی دیداری و شنیداری مکتوب خود کوتاهی کنیم گناه بزرگی است در آینده بسیار نزدیک در زمینه ثبت آثار و حفاظت از اسناد اقدامات شایان توجه بیشتری انجام خواهد شد.
نصراله نصیری قیدار نیز در این نشست درباره اهمیت فعالیت‌های یونیسکو گفت: سازمان جهانی یونسکو سازمان بزرگی است و به دلیل آنکه پشتوانه آموزشی و فرهنگی دارد زیر نفوذ قدرت‌ها نمی‌رود و تاکنون موضع‌گیری‌های این سازمان را در قبال دفاع از مظلومین و آنچه که بر میراث فرهنگی جهان می‌رود شاهد بوده‌ایم. روزهای جهانی از سوی یونسکو برای این نامگذاری می‌شوند که سطح آگاهی جامعه برای حفاظت از آنچه به علم و فرهنگ مربوط می‌شود بالا برود. آموزه‌های دینی ما نیز از آنجایی که کتاب قرآن با اقرا آغاز شده و چندین و چند بار بر اهمیت تعلیم تعلم و قلم در آن تاکید شده بسیار به آگاهی توجه می‌کند.
وی افزود: آگاهی در زمینه حفاظت از میراث فرهنگی دیداری و شنیداری در کشور ما باید بالا برود متاسفانه مخزن استانداردی برای حفاظت از میراث دیداری و شنیداری که اسناد مهم مورد نیاز آیندگان هستند نداریم و حتی شاید نیاز باشد برای انتقال تجربه و دانش بیشتر از بیش به این مساله توجه کنیم.
دبیر کمیته ملی یونسکو در ایران در پایان پیام ایرینا بوکووا، مدیر کل یونیسکو به مناسبت روز جهانی میراث دیداری و شنیداری را قرائت کرد.
بخش‌هایی از این پیام آمده است: روز جهانی دیداری میراث دیداری و شنیداری فرصتی برای گرامیداشت این میراث برای همه زنان و مردان و همه جوامع است. ۲۷ اکتبر مصادف با روزی در سال ۱۹۸۰ است که کنفرانس عمومی توصیه‌نامه حفظ و پاسداشت تصاویر متحرک را تصویب کرد. این سند اولین سند بین‌المللی است که اهمیت تاریخی و فرهنگی فیلم و تصاویر ضبط شده تلویزیونی را برجسته می‌سازد و خواهان یافتن راه حل‌های حفاظت از آنهاست. تصاویر محرک غیرصامت بخش‌های مهمی از زندگی ما هستند که ضبط شده‌اند و همچنین در بر گیرنده قسمت اعظم حافظه شخصی و اجتماعی ما هستند به همین دلیل است که باید حفظ شوند و به عنوان بخشی از میراث مشترک بشریت به اشتراک گذاشته شوند.
آرشیوها به مثابه بانک حافظه مشترک بشریت هستند که در بسیاری از سازمان‌های دولتی و خصوصی نیز وجود دارند، حفاظت از میراث دیداری و شنیداری به ویژه در مناطق دور افتاده یک ضرورت است با این دیدگاه من از همکاران و فعالان حوزه آرشیوها، سازمان‌های خصوصی و دولتی و همه فعالان مرتبط می‌خواهم تا نسبت به پاسداشت کارهای دیداری و شنیداری و همین طور کارهای ضبط شده به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از میراث مشترک بشریت اقدام کنند.