صداوسیما میگوید برای تعزیه بودجه نداریم/ چهارگوشه تهران "تکیه" میخواهد
مرتضی صفاریان، پیشکسوت تعزیه میگوید: از صداوسیما گلایه دارم؛ وقتی میگوییم چرا تعزیهها را از تلویزیون پخش نمیکنید تا مردم این تعزیهها را بیشتر ببینند؛ میگویند بودجه نداریم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مرتضی صفاریان 84 سال دارد و از شش سالگی تعزیه اجرا میکند؛ 79 سال پیش تعزیه را با بچهخوانی طفلان مسلم و سکینه و بعدتر علی اصغر و قاسم آغاز کرده و مدتی هم موافقخان بوده؛ اما اکنون دهها سال است که مهمترین مخالفخوانِ تعزیه در ایران و معینالبکاء و ناظمالبکای تعزیههای خوانسار است.
مرتضی صفاریان در گفتگو با ایلنا، با بیان اینکه تلویزیون با وجود اینکه تصاویری از برنامههای تعزیه دارد اما اگر هم نشان دهد بخش کوتاهی از یک تعزیه آن هم در قالب صحنهای از فیلمها و مستندهاست، گفت: چند وقت پیش از رادیو و تلویزیون به منزل ما آمده بودند وقتی گفتم چرا از تعزیههای تعزیهخوانهای قدیمی و حرفهایترها فیلمبرداری نمیکنید تا پخش شود؛ گفتند «بودجه نداریم.» ما میگوییم بیایید خوانسار، اتاق فرمان آنجا هست و همه امکانات را در اختیار گروهتان قرار میدهیم تا این 10 روزه محرم را فیلمبرداری کنید اما این اتفاق نمیافتد.
این مخالفخوان پیشکسوت تعزیه ادامه داد: در تهران که پایتخت کشور اسلامی و شیعی است باید لااقل چهار گوشه تهران چهار تکیه یا حسینیه باشد و محلی درست شود که تعزیه در آن خوانده شود؛ خیلیها عاشق و علاقهمند به تعزیه هستند اما محلی وجود ندارد که بیایند و ببینند و آن را یاد بگیرند.
صفاریان ادامه داد: تعزیه برای اینکه به نسلهای بعد برسد بودجه و مکان و تکیه میخواهد اما متاسفانه نیست. تلویزیون هزارجور خرج میکند؛ سریالهایی پخش میکند که اگر کمی از بودجه آن را بخواهند برای ساخت سریالی درباره تعزیه بگذارند استقبال خیلی خوبی هم از طرف مردم میشود.
این پیشکسوت تعزیه با اشاره به اینکه پدر و برادرش نیز تعزیهخوان هستند، گفت: من بعد از 20 سالگی که کمی مشکل تعزیهخوانی در ایران بهوجود آمد برای امام حسین(ع) نذر کردم اگر آب باریکهای برایم پیدا شود من تا آخر عمر هر جا دعوت کنند میروم و میخوانم و همین هم شد. بعد از آن معینالبکا و ناظمالبکا و مخالفخوان بودم. در تکیه خوانسار هنوز هم همین را ادامه میدهم.
صفاریان یادی هم از تکیههای قدیمی تهران کرد و گفت: تکیه نیاوران، تجریش، دولت، سنگلج، تکیه حمام خانوم، امامزاده یحیی، میرزا قلیخان در خیابان مولوی و... تکیههایی بودند که قدیم در تهران محل اجرای تعزیه بودند.
او با بیان اینکه در دو ماهه محرم و صفر تعزیهخوانهای حرفهای تهران به شهرستانها میروند؛ گفت: اکنون در جایی بین محلات و دلیجان؛ شهری به نام نیم بند وجود دارد که 10 روز تعریه را آنجا اجرا کنیم؛ بعد میرویم کاشان و زرین شهر و بعد جمکران و از آنجا به خوانسار میرویم. این دو ماهه محرم و صفر همه تعزیهخوانها برنامهشان پر است.
صفاریان به اجراهای بینالمللی خود در تعزیه هم اشاره کرد و گفت: در ایتالیا، فرانسه و آمریکا تعزیه اجرا کردیم. در این کشورها به خصوص امریکا بهقدری استقبال زیاد بود که وقتی اجرا تمام میشد؛ برای دقایق طولانی تشویق میشدیم.
این مخالفخوان پیشکسوت تعزیه یادی نیز از قدیمیهای تعزیه تهران کرد و گفت: حاج محمد رضایی، علاءالدین قاسمی، اسماعیل محمدی، رضا حیدری و آقای لنکرانی که اکنون بیمار است و در منزل استراحت میکند؛ تعدادی از مهمترین تعزیهخوانهای زنده تهران و ایران و اساتید بهجا مانده از قدیم هستند.
صفاریان تصریح کرد: این اساتید کسانی هستند که میتوانند تعزیه را برای نسلهای جوان ارائه کنند. اگر این برنامه نباشد شاید تا چند سال بعد تعزیهخوانی اصلا از بین برود. تعزیه تعریف شده و طرفدار دارد اما تهران در هیچ حسینهای تعزیه اجرا نمیشود.