متن منتشر نشده‌ای از اکبر رادی در سالروز تولدش
حمیده بانو عنقا، همسر اکبر رادی، متن منتشر نشده‌ای از این نمایشنامه‌نویس را منتشر کرد.
به گزارش ایلنا، حمیده بانو عنقا در مراسم یادمان زاد روز اکبر رادی متن منتشر نشده‌ای از رادی را در باشگاه هواداران جمعیت امام علی (علی) قرائت کرد.
متن قرائت شده از اکبر رادی به شرح زیر است:
«من در این قرنطینه کنار این دریچه نشسته‌ام. در تنهایی خود دنیا را نظاره می‌کنم. اینجا... آنجا... جای دیگر... هجدده سالگانی که در سرزمین مادری خود شورش می‌برند و لخته‌های خون آن‌ها به هوا پرتاب می‌شود. من در برابر این جوان چه ارزشی دارم؟ من با چه رویی می‌توانم بر چشم‌های او نگاه کنم؟ این است که رو به آسمان می‌کنم. آنجاست که ما قدم به پله‌های آسمان می‌گذاریم و آسمان بعد سوم عاطفه‌های من است که زبری و تیزی را می‌گیرد و و دنیا را لطیف و قابل تفسیر می‌کند. زیرا اگر آسمان نباشد، زمین مطرود است. آنجاست که ما بر بلند‌ترین پله‌ها، ستاره‌های چشمک زنی را می‌بینیم، که آهسته، محجوب، بی‌ادعا می‌درخشند. شما می‌خواهید چه کنید؟ در جهان بی‌ترحمی که روزانه هزاران انسان قطعه قطعه می‌شوند، آدم نیم زنده‌ای را جان ببخشید؟ اینکه معجزهٔ مسیح است. دو سال و سه سال، بیشتر و کمتر در برابر آن هجده ساله‌ای که لخته‌های خونش به هوا پرتاب می‌شود، چه ارزشی دارد؟ نهایت دو نمایش نامهٔ دیگر بنویسم.
اکبر رادی
بخش پیوند بیمارستان شریعتی تهران
آذر ماه ۱۳۸۶»