جنگِ هنرمندانه با معلولیت/ خداحافظ ناتوانی ...
گیلدا هاشم‌زاده اجازه نداده معلولیت او را ناتوان نشان دهد. او گذشته خویش را از درون، بیرون می‌کشد و با حسرت‌ها، دردها، نگرانی‌هایش مبارزه می‌کند و با نمایش آثارش در نمایشگاهی با عنوان «جهانت را از دیدگاه من ببین» نشان می‌دهد معلولیت محدودیت نیست.
به گزارش خبرنگار ایلنا، تقریبا هر روز با افرادی مواجه می‌شویم که از نظر ذهنی یا حرکتی مشکل دارند، در نگاه اول شاید تصور ما از این افراد این باشند که آنها قادر به هیچ‌کاری نیستند و هیچ توانایی ندارند اما اگر نگاه‌مان عادلانه بدور از قضاوت نسبت به این افراد باشد؛ متوجه می‌شویم معلولان نه تنها ناتوان نیستند بلکه در بسیاری از زمینه‌ها می‌توانند از افراد عادی نیز جلوتر و پیش‌گام‌تر باشند.
هاشم‌زاده درباره نمایشگاه «جهانت را از دیدگاه من ببین» توضیح داد: این نمایشگاه دغدغه‌های ذهنی من نسبت به نگاه اطرافیانم است و بیشتر چهره و نگاه آدم‌ها برایم مهم بود. نگاه‌های آنها به نوعی از ذهنیت اشتباه آنها نشات گرفته بود.
او ادامه داد: قصد داشتم با نقاشی‌هایم به آنها ثابت کنم آنچه تصور می‌کنند اشتباه است و اجازه ندادم فکر و ذهنیت آنها باعث پس‌رفت من شود و ذهن و روح مرا بیازارد.
این هنرمند تصریح کرد: سعی کردم گوشه‌گیر نباشم و خواستم تا یک گیلدای جدید باشم گیلدایی که پر از انرژی‌‌ست و این را در آثارم نشان دادم.
هاشم‌زاده با بیان اینکه آثارش را مانند فرزندانش دوست دارد، گفت: در تنهایی‌هایم به رفتار مردم و نگاه‌هایی که به من و افرادی مانند من داشتند فکر می‌کردم. من از این نوع نگاه‌ها و رفتارها نه تنها نسبت به خودم بلکه نسبت به دیگر افرادی که مانند من هستند ناراحت می‌شوم.
او به سوءاستفاد از کودکان معلول توسط برخی افراد اشاره کرد و افزود: برخی اوقات می‌بینیم که از افراد معلول برای گدایی استفاده می‌کنند و این به شدت مرا ناراحت می‌کند و معتقدم نباید از افراد معلول برای برانگیختن احساسات دیگران استفاده کرد. معلولان نیز انسان‌هایی هستند که خدا آنها را آفریده.
این هنرمند با اشاره به اینکه دوست ندارد خاص بودن معلولان باعث ضعف آنها شود؛ گفت: معتقدم خاص هستم اما می‌توانم از یک فرد سالم فعال‌تر باشم که متاسفانه مردم فقط ناتوانی‌های ما را می‌بینند و این مسئله باعث می‌شود خانواده‌ها فرزندان معلول خود را از دیگران پنهان کنند.
هاشم‌زاده با بیان اینکه هشت سال مشغول نقاشی‌است؛ گفت: دو سال است به طور جدی فعالیت می‌کنم، کلاس‌های مختلفی رفتم اما آقای آدم‌بکان که استاد نقاشی‌ام هستند خیلی به من کمک کردند و دغدغه‌های ذهن من را متوجه می‌شود و راهنمایی‌ام می‌کند.
او با بیان اینکه تاکنون سه نمایشگاه گروهی برگزار کرده، افزود: هیچ‌گاه از نقاشی کردن خسته نشدم و بیشتر حرف‌های مردم خسته و ناراحت می‌شوم. مدام به من می گفتند این همه وقت صرف کردی چه شد و من امروز به آنها می‌گویم نتیجه آن صبر من این است.
این هنرمند درباره عنوان نمایشگاه توضیح داد: عنوان «جهانت را از دیدگاه من ببین!» برایم بسیار مهم است که دیگران از افراد معلول سوء‌استفاده نکنند. آیا یک فرد معلول شخصیت ندارد که برخی آنها را مجبور به رقصیدن در خیابان یا گدایی می‌کنند. تا کی می‌توانیم برای افرادی که در خیابان ما را می‌بینند توضیح دهیم که ما از نظر توانایی از آنها چیزی کم نداریم آیا اصلا فرصت چنین کاری پیش می‌آید.
او در پایان گفت: خانواده مهمترین حامی من در این راه بودند و نسبت به خانواده‌های بسیاری از معلولان، همراه و همیار من بودند.
نمایشگاه «جهانت را از دیدگاه من ببین» تا پنجم مهرماه در نگارخانه مهروا به آدرس کریم‌خان‌زند، شهید عضدی (آبان جنوبی) شماره 38 ادامه دارد.
