دلالان می‌گویند سطح سلیقه ایرانی پایین است
طراح پوستر فیلم «باغ‌های زردآلو» با تاکید براینکه یکسری دلالان هنری با زور؛ سلیقه خود را به عنوان سلیقه جامعه معرفی میکنند، گفت: پخش‌کننده‌ها و دلالان هنری می‌گویند سطح سلیقه ایرانی پایین است در صورتی که اصلا اینگونه نیست.
به گزارش خبرنگار ایلنا، باغ‌های زردآلو اولین ساخته پوریا حیدری کار مشترک بین ایران و ارمنستان است. از پوستر این فیلم که به سه زبان ایرانی، ارمنی و انگلیسی ساخته شده؛ به تازگی برای نمایش در جشنواره مونترال کانادا، رونمایی شد.
بهداد صالحی(گرافیست) درباره طراحی پوستر "باغ‌های زردآلو" اولین ساخته پوریا حیدری اظهار کرد: مهمترین فاکتوری که باعث شد در طراحی پوستر این فیلم از پرتره کاراکترها استفاده نشود کانسپت و مفهوم فیلم بود که اهمیت ویژ‌ه‌ای داشت همچنین تمام فیلم‌های ما از کله‌های بریده شده و چهره هنرمندان برای بدست آوردن گیشه استفاده میکنند که این موضوع برای مخاطب تکراری شده بنابراین عدم وجود این تصاویر می‌تواند وجه تمایزی برای این فیلم باشد.
او با بیان اینکه کانسپت و مفهوم ماجرا برایم بسیار اهمیت داشت، گفت: در حقیقت این پوستر به گونه‌ای طراحی شده که دو مرحله در آن وجود دارد مرحله اول قبل از دیدن فیلم است که مخاطب از آن برداشت‌هایی دارد و مرحله دوم، بعد از تماشای فیلم است و مخاطب با دیدن دوباره پوستر متوجه مسائل دیگری نیز می‌شود.
این طراح گرافیست با اشاره به بخشی از دیالوگ‌های فیلم باغ زردآلو گفت: این پوستر براساس دیالوگ "وقتی که به چیزهای زیبایی رسیدگی و از آنها مراقبت نکنیم برای همیشه آنها را از دست می‌دهیم" که در فیلم بیان می‌شود، طراحی شده و در حقیقت این دیالوگ اصلی پوستر است.
صالحی با اشاره به آداب و رسومی که در این فیلم وجود دارد، گفت: این آداب و رسوم باعث می‌شود خیلی از زیبایی‌ها دیده نشود و در طول فیلم اتفاقاتی روی می‌دهد و همه تلاش میکنند تا زیبایی را برگردانند. ما هم تلاش کردیم تا در طراحی این پوستر مفهوم و کانسپت اصلی فیلم را به بیننده القا کنیم.
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره طراحی پوسترهای فیلم‌های سینمایی توضیح داد: پوسترها در دنیا به چند روش طراحی می‌شوند؛ پوسترهایی که آگاهی‌دهنده و اعلام کننده هستند، در این پوسترها همه چیز واضح است، دسته دیگر نیز پوسترهایی که تم معماگونه‌ای در آنها وجود دارد هستند، در این پوسترها از چهره بازیگران استفاده شده و غالب و شاکله اصلی فیلم نمایان است.
این طراح گرافیست تاکید کرد: دسته سوم؛ پوسترهایی هستند که متاسفانه در فیلم‌های ایرانی به شدت کمتر دیده می‌شوند. در این پوسترها هیچ موضوع دست‌یافتنی از فیلم دیده نمی‌شود و اتفاقا سراسر معما است و برای بیننده حس کنجکاوی ایجاد می‌کند. مخاطب برای کشف این معما ترغیب به تماشای فیلم می‌شود، و پس از تماشای فیلم متوجه مضمون پوستر می‌شود. در واقع پوستر به نوعی حالت رفت و برگشت دارد.
او با بیان اینکه پوریا حیدری با طراحی این پوستر به این سبک بسیار موافق بود، ادامه داد: در طراحی پوستر در ایران اگر طراح از کارگردان بخواهد چنین پوسترهایی را ارائه دهد کارگردان با توجه به فروش فیلم و مطرح شدن بازیگر توجهی نمی‌کند.
صالحی با بیان اینکه پوسترهای هنری می‌تواند تا مدت‌ها پیام فیلم را در زندگی مخاطب تکرار کند، خاطر نشان کرد: برخی اوقات ممکن است فردی به بازیگری علاقه‌داشته باشد و از تصویر آن بازیگر استفاده کند اما در حقیقت پوستر فیلم می‌تواند یک اثر کانسپچوال یا مفهومی باشد نه گیشه‌ای و برای تجارت. پوستر فیلم می‌تواند تا مدت‌ها به عنوان یک اثر هنری مورد استفاده مخاطب قرار گیرد.
او تصریح کرد: در دنیای حرفه‌ای طراحی طبیعتا با مشورت گروه ایده‌ها بررسی می‌شود و ایده برگزیده اجرا می‌شود. وقتی کارگردانی در دنیای حرفه‌ای کار می‌کند درست است که نظر خود را در ابتدای امر می‌گوید اما در ادامه چیزی را به طراح دیکته نمی‌کند و مراحل انجام کار به طراح سپرده می‌شود و در آن دخالتی نمی‌شود.
این طراح در پاسخ به این سوال که آیا پوستر این فیلم برای نمایش در ایران تغییر می‌کند یا نه؟ ادامه داد: اگر طراحی پوستر را در کنار عواملی مانند بازیگران، کارگردان، روز اکران، و ... از فاکتورهای فروش فیلم و جذب مخاطب بدانیم معتقدم این پوستر در میان پوسترهای دیگری که در حال حاضر در سینمای ایران وجود دارد می‌تواند باعث جذب و کشش مخاطب به فیلم شود.
صالحی ادامه داد: این پوستر به دلیل نوع طراحی و تفاوتی که دارد می‌تواند پله اولیه را که همان ایجاد حس کشف وشهود در بیننده است، ایجاد می‌کند.
او با اشاره به تفاوت‌های طراحی پوستر تئاتر و سینما در ایران گفت: ما طراحان خوب در ایران بسیار داریم اما متاسفانه کارگردان‌های ما خیلی به این مسائل توجه نمی‌کنند و از طراحان حرفه‌ای استفاده نمی‌کنند. سبک طراحی پوسترهای تئاتر به دلیل اینکه تعداد بیشتری از کارگردان‌های تئاتر از طراحان حرفه‌ای استفاده میکنند؛ بهتر است درحالی‌که در سینما این اتفاق کمتر می‌افتد.
صالحی با اشاره به طراحی پوستر فیلم «چند مترمکعب عشق» به تهیه کنندگی نوید محمودی برای پخش در ایران گفت: حوزه هنری به عنوان پخش‌کننده فیلم برای طراحی پوستر فیلم و نمایش آن در ایران وارد عمل شد و تمام پروسه طراحی ما متوقف شد. در ایران متاسفانه کارگردان‌ها در انتخاب پوستر صاحب نفوذ نیستند و در نهایت کارگردان و مخاطب از پوستر راضی نیستند.
این طراح با اشاره به اینکه پخش‌کننده‌ها اصرار دارند بازار و سلیقه مخاطب را می‌شناسند؛ گفت: بعد از دوره طلایی طراحی پوستر در دهه 50 که مرحوم ممیز و مثقالی و ... کار می‌کردند و از زمانی که تجارت پخش فیلم راه‌اندازی شد پوسترهای فیلم رو به نابودی رفت و به گونه‌ای شد که همیشه مردم از پوسترها ناراضی هستند. در حقیقت وقتی منافع مالی مطرح می‌شود کسانی که مدعی آدم‌شناسی و روانشناسی هستند اعمال نفوذ میکنند و ما آنچه را که در حال حاضر درجریان است؛ مشاهده می‌کنیم.
او تاکید کرد: این اتفاق در هالیوود نیز رخ می‌دهد اما در آنجا حوزه فیلم‌ها مشخص است و مخاطب می‌داند یک سری از فیلم‌ها برای گیشه و دسته‌ای دیگر فیلم‌های هنری هستند. در حقیقت تکلیف فیلم‌ساز و طراح و بیننده مشخص است اما در ایران از هنری‌ترین فیلم تا تجاری‌ترین آنها به فکر برگشت سرمایه و تجارت هستند.
صالحی با تاکید براینکه یکسری دلالان هنری با زور سلیقه خود را به عنوان سلیقه جامعه تلقی کرده و آن را به جامعه القا میکنند، گفت: آنچه دل ما را به درد می‌آورد این است که پخش‌کننده‌ها و دلالان هنری می‌گویند سطح سلیقه ایرانی پایین است در صورتی که اصلا اینگونه نیست و سطح سلیقه گرافیک مردم ایران بسیار بالاست.
او در پایان با بیان اینکه طراحان ما بهترین آثار خود را برای نمایش در مجامع بین‌المللی ارائه میکنند، تصریح کرد: این طرز تفکر دلالان مانند سم می‌ماند چرا که این پوسترها به تدریج سطح سلیقه مردم را پایین می‌آورند و مردم را به بد دیدن عادت می‌دهند درحالی‌که فیلم‌های ایرانی بهترین پوسترهایشان را برای خارج از کشور تامین میکنند و متاسفانه آنچه ما در ایران شاهد هستیم کارهای بسیار ضعیفی است.