مصایب ارکستر سمفونیک تهران تمام نشده؛ ؛ شبهه بر سر تخفیف هفتاد درصدی

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ مقوله ارکستر سمفونیک از آغاز کار دولت روحانی تبدیل به بحرانی برای دفتر موسیقی و معاونت هنری شد. هرچند همواره اساس موسیقی در ایران توسط برخی دولت‌ها و مسئولان حکومتی زیرسوال رفته اما حضور ارکستر دولتی در ایران با بودجه دولت امروز مسئله‌ای بسیار بحران‌ساز شده است.

دو ارکستر ملی و سمفونیک تهران با دو سال تاخیر در دولت روحانی احیا شدند. ارکستر سمفونیک با مدیریت هنری علی رهبری برنامه‌های مدونی را برای خود ترتیب داد که نتیجه‌اش حضور سولیست‌ها، رهبرها و ارکسترهای تراز اول بود اما این حضور هزینه‌هایی را به دنبال داشت.

پنج میلیارد و پانصد میلیون تومان در سال نود و چهار برای ارکستر سمفونیک تهران بودجه درنظر گرفته شده بود اما به گفته بهرام جمالی (مدیرکل سابق بنیاد رودکی) تنها هشتصد میلیون تومان از این بودجه محقق شد.

بدیهی بود که در این شرایط ارکستر نمی‌توانست به تمام برنامه‌های یکساله خود دست پیدا کند و درنتیجه برخی از اجراهای ارکستر لغو شد. از سوی دیگر با تشدید درگیری‌های رهبری و هنرمندانی که در مسائل ارکستر دخالت می‌کردند؛ این رهبر ارکستر از عدم تبلیغات عادلانه برای اجراها انتقاد کرد.

در نهایت بحران مخاطب، کمبود مالی و دخالت‌هایی که رهبری از آن انتقاد داشت موجب خروج این رهبر ارکستر از گروه شد. رهبری هنگام استعفای خود رسما اعلام کرد که هیچیک از نوازنده‌ها تاکنون یک ماه بیمه کامل نداشتند و برای ماه‌ها بدون حقوق کار کردند همچنین تاکنون قرارداد ثابت ندارند.

اساسا موسیقی کلاسیک به دلیل مخاطبان محدودی که دارد؛ نیازمند حمایت دولت است و دولت‌ها هم از این موسیقی حمایت می‌کنند چراکه متوجه ضرورت شنیده شدن این موسیقی و حضور آن در زندگی مردم جامعه هستند اما به نظر می‌رسد امروز نگاه‌های مختلفی به این مسئله وجود دارد و همین تضاد باعث بی‌برنامگی خاصی در ارکسترها شده است.

نهایتا با استعفای رهبری و تغییرات گسترده در ترکیب ارکستر؛ شهرداد روحانی که نامه‌ای را علیه رهبری به وزیر ارشاد داده بود؛ رهبر دایم ارکستر سمفونیک تهران شد. اما در این بین حضور ارکستر جوانان جهان در تهران فرصتی بود تا این ارکستر دوباره خودش را اثبات کند و به صدر اخبار رسانه‌ها بازگردد و هرچند تبلیغات متعددی برای این اجرا شد اما بار دیگر شکستی برای ارکستر رقم خورد.

در اقدامی عجیب و مخفیانه بلیت‌های ارکستر با هفتاد درصد تخفیف از سایت نت‌برگ هم به فروش رسید. این درحالی بود که یک سایت رسمی بلیت‌فروشی ارکستر را برعهده داشت و بسیاری از مردم بلیت‌های خود را از طریق همان سایت با قیمتی خیلی بیشتر تهیه کرده بودند. فروش بلیت سیزده هزار و پانصد تومانی از طریق نت‌برگ آن هم بدون اطلاع‌رسانی اقدامی عجیب بود که نشان دهنده عدم استقبال مخاطبان بود.

اما چرا باید هزینه بلیت ارکستر آنقدر بالا باشد که اقداماتی از این دست صورت گیرد و چرا حواشی متعددی که برای ارکستر پیش آمده؛ باعث شده مخاطبانش از گذشته بسیار کمتر باشد؟ چرا ارکستر سمفونیک تهران باشگاه مخاطبان خود را تشکیل نمی‌دهد و بلیت تمام اجراهای خود را در طول سال طبق جدولی منظم با تخفیف برای اعضا و دانشجویان به فروش نمی‌رساند تا به این شکل بخشی از فروش ارکستر تضمین شده باشد؟

در نهایت آیا ارکستر سمفونیک تهران که برای اولین بار از سوی رئیس جمهور کشور مورد حمایت قرار گرفته و بیشترین بودجه در طول سال‌های انقلاب برایش درنظر گرفته شده؛ می‌تواند روی پای خود بایستد و با مدیریتی درست و منظم فعالیتی بدون حاشیه داشته باشد؟!