دستان مرگ روی شانه انسانها/ حیوانات هم به مرگ میاندیشند
مرتضی نیکنهاد با بیان اینکه حضور دلفین در دریاها و اقیانوسها و در نهایت از بینرفتن و خودکشی آنها بطور کامل به زندگی انسانها نزدیک است، گفت: موضوعاتی چون زندگی جمعی، در خود فرورفتگی برخی انسانها، خشونت، دشمن و ... باعث شد تا ذهن مخاطب را معطوف به حیوانی کنیم که مانند انسان زندگی میکند و از این طریق به انسانها درباره مسائل جامعهشناختی هشدار دهیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ زندگی و مسائل و معضلات اجتماعی، در خود فرورفتگی برخی انسانها، خشونت، دشمن و ... ایدههایی هستند برای برپایی نمایشگاهی که در آن عناصری مانند آب، دریا، دلفین و ... استعارهای هستند از دنیای امروز ما آدمها.
مرتضی نیکنهاد درباره نمایشگاه و چیدمانی با عنوان «مکان عمومی» اظهار کرد: نمایشگاه مکان عمومی در ژانر فتو استیج یا عکاسی چیدمان را با همراهی بهنام ذاکری از سال 92 شروع کردم و حدود سه سال روی این پروژه کار کردیم.
او افزود: براساس یک ایده اولیه مجموعه شروع شد. مرحله ایدهپردازی حدود یکسال طول کشید و در سال 93 کار کلید خورد و به دلیل شرایط آبوهوایی جنوب کشور کار طولانی شد. این مرحله اواخر سال 94 به پایان رسید.
این هنرمند درباره فضای بصری مجموعه گفت: از جریان زندگی و پیرامون آن و زندگی شهری گرفته شده اما در کل فضای مجموعه یک فضای سورئال است و فانتزی در آثار وجود دارد. در واقع ایدهها، کاراکترها و فضاها از موضوعات پیرامون برداشت شده و با توجه به استیتمنت مجموعه کار کردیم.
نیکنهاد درباره نگرش این مجموعه گفت: در مجموعههایی که در ژانر فتواستیج کار میشود از همان ابتدا دیدگاه هنرمند نوشته شده و مشخص است که چه نوع دیدگاهی قرار است انتشار پیدا کند و براساس آن برای تمامی عکسها سناریو و قصه نوشته میشود و با توجه به قصهها یک پلان کلی برای آنها چیده شد دقیقا همان چیزی که در سینما اتفاق میافتد در حقیقت در فتواستیج نیز شکل میگیرد.
او با اشاره به دلفینها، دریا و ... در این فتو استیج، خاطرنشان کرد: تمامی این عناصر و نمادها استعاری هستند. در حقیقت بستر مجموعه یک بستر اجتماعی است که در آن رگههایی از نقد، هجو موقعیتهایی است که انسان معاصر با آن برخورد میکند و در پیرامون ماست.
این هنرمند ادامه داد: در حقیقت دیدگاه این مجموعه یک دیدگاه و نگرش اجتماعی با نگاه به جامعه امروز است که یک دید جهانشمول دارد.
نیکنهاد با بیان اینکه پس از اینکه تمامی عناصر و کاراکترها در این مجموعه جاگذاری شدند وارد مرحله تولید شدیم، تصریح کرد: تفاوت عمده استیج گرافی با عکاسی مستند در این است که همه عناصر در استیجگرافی کارکرد دارد و در مجموعه بیهدف نیستند و معنایی را به عکس اضافه میکنند همچنین در ارتباط با هم هستند در انتقال یک مفهوم.
او با اشاره به اینکه هر عکس نیز به طور جداگانه برای خود یک داستان را بیان میکند، اضافه کرد: هر هشت عکس بکار رفته در نمایشگاه براساس یک دیدگاه طراحی شده و همه آنها محوریتشان همان دیدگاهی است که در واقع ما داریم و بازتاب دهنده دنیای امروز و موقعیت انسانی در جهان امروز است.
این هنرمند درباره نمادها و عناصر بکار رفته در این فتواستیج توضیح داد: دلفینها نماد نمایشگاه است و حضور سمبلیک و استعاری در استیتمنت ما دارد و از آنجا که در میان تمام جانداران روی کره زمین تنها حیوانی است که رفتارهایش به رفتارهای انسان شباهت بسیار دارد و حضور دلفین در دریاها و اقیانوسها و در نهایت از بینرفتن و خودکشی آنها به طور کامل به زندگی انسانها نزدیک است.
نیکنهاد ادامه داد: این مسئله به خوبی میتوانست بازتاب دهنده زیست انسان در جهان امروز باشد. مسائل و موضوعاتی چون زندگی جمعی، در خود فرورفتگی برخی انسانها، خشونت، دشمن و ... باعث شد تا ذهن مخاطب را معطوف به حیوانی کنیم که مانند انسان زندگی میکند و در نهایت یک نگاه هشدار دهنده در این مجموعه وجود دارد. اما این هشدار در حوزه محیطزیست نیست بلکه درباره مباحث جامعهشناختی است.
او با بیان اینکه کار خود را ابتدا در سینما شروع کرده، اظهارکرد: دغدغه روابط انسانی و تنهایی انسان معاصر در تمام آثارم در عرصههای مختلف از جمله سینما، عکاسی و روزنامهنگاری حضور داشته و در تمام این سالها سعی کردهام به اشکال مختلف به این موضوعات بپردازم و در این مجموعه «مکان عمومی» سعی کردم از زاویهای دیگر به موقعیت انسان در جهان امروز نگاه کنم.
این هنرمند خاطرنشان کرد: با وجود این که یک دیدگاه در این مجموعه دنبال میشد اما به دلیل اینکه دو نفر در این مجموعه همکاری میکردیم در اواسط کار موضوعات و اختلافنظرهایی پیش میآمد که سعی میکردیم با گفتگو آن را برطرف کنیم و این اختلافنظرات به سود مجموعه بود و به غنای کار منجر شد.
مجموعه «مکان عمومی» کار مشترکی از مرتضی نیکنهاد و بهنام ذاکری از اول تا ششم مرداد ماه در گالری طراحان آزاد به نمایش درآمد.