ادبیات امروز همچنان از گذشته تغذیه می‌کند
احمد اخوت می‌گوید: روندی که این روزها ادبیات طی می‌کند، چندان امیدبخش نیست و آنچه وجود دارد از گذشته تغذیه می‌کند. در کل اگر بخواهیم به ادبیات نگاه کنیم، می‌بینیم که از بقیه مناسبات ما دور نیست.
احمد اخوت (نویسنده، منتقد و مترجم) با ابراز نگرانی از وضعیت ادبیات معاصر به خبرنگار ایلنا گفت: ادبیات جدا از مناسبات جامعه نیست. به اعتقاد من سمت و سویی که ادبیات می‌رود، جدا از شرایط جامعه نیست.
او ادامه داد: وضعیتی برای ادبیات درست شده که کسی به آن اهمیتی نمی‌دهد و رسانه‌هایی که باید مسئول باشند عناینی به این مسئله ندارند و صدای هستیِ ادبیات معاصر در هیچ کدام از رسانه‌های گروهی شنیده نمی‌شود.
این نویسنده و منتقد با اشاره به اینکه کلی گویی کار چندان درستی نیست، بیان کرد: روندی که این روزها ادبیات طی می‌کند، چندان درست و امیدبخش نیست و آنچه وجود دارد از گذشته تغذیه می‌شود. در کل اگر بخواهیم به ادبیات نگاه کنیم، می‌بینیم که آن هم از بقیه مناسبات ما به دور نیست. ادبیات تافته جدا بافته نیست.
اخوت با بیان اینکه کارهایی که در حوزه ترجمه منتشر می‌شود پیشرفت‌هایی داشته ولی ادبیات بومی ما پیشرفت چندانی نداشته است، گفت: این مسئله نیاز به برنامه‌ریزی کلان دارد. برنامه‌ریزی‌های خاص همراه با توجه خاص. وقتی این توجه وجود نداشته باشد، طبیعی است که ادبیات ما جا می‌ماند.
وی با اشاره به اینکه چنین برنامه‌ریزی‌هایی کار یک فرد نیست و یک شخص نمی‌تواند تأثیر چندانی بر کل سیستم بگذارد، اظهار کرد: برای این کار نیاز به برنامه‌ریزی داریم. کارِ من تدریس است. در کلاس درباره موضوعی حرف می‌زنم اما حتی یک دانشجو از من درباره آن موضوع سوال نمی‌کند و اطلاعاتی نمی‌خواهد.
این منتقد ادبی افزود: من در حوزه کاری خودم سعی می‌کنم تا حدی که در دسترسم است، کارهایی انجام دهم که به نوعی آگاهی‌سازی ادبی منجر شود. اما اینکه صدایم را فقط خودم می‌شونم یا دیگران هم می‌شنوند را نمی‌دانم! سر کلاس حرف‌هایی زده‌ام اما این حرف‌ها حتی برای یک نفر هم سوال ایجاد نکرده است. اگر می‌خواهیم شاهد یک شکوفایی باشیم، باید برنامه‌ریزی‌های کلان داشته باشیم.
نویسنده مجموعه داستان «برادران جمال‌زاده» با اشاره به اینکه برنامه‌ریزی‌های طولانی مدت در این حوزه جواب می‌دهد، بیان کرد: در رابطه با چیزهایی مثل ادبیات، اگر نخواهیم آمارسازی کنیم، نمی‌توانیم بگوییم که من با یک بودجه معین کار کردم و نتیجه را گزارش دادم و این هم آثار آن است! با برنامه‌ریزی‌ها درازمدت می‌توان نتیجه گرفت.
این منتقد و استاد دانشگاه همچنین با اشاره به اینکه نقد ادبی، بسیار بر پیشرفت ادبیات بومی تأثیرگذار است، فضای نقد در جامعه را بسیار ضعیف عنوان کرد و در این باره گفت: اگرچه در گذشته کلاس‌های نقد ادبی و داستان‌نویسی وجود نداشت اما زمانی که من نوجوان و جوان بودم، این‌ها وجود نداشت درعوض انجمن‌های ادبی و نشریه‌هایی وجود داشت که بسیار بیشتر به کارِ ادبیات و نقد می‌پرداختند.
وی افزود: متأسفانه این روزها چندان شاهد انتشار نشریه‌هایی مانند «جنگ اصفهان» و «آرش» نیستیم. این نشریات در زمینه کار ادبیات و نقد، بسیار تأثیرگذار بودند. متأسفانه این‌ها را در مجله‌هایی که امروز منتشر می‌شوند نمی‌بینیم، نشریات این روزها به نقد علمیِ سالم نمی‌پردازند.
اخوت با اشاره به تازه‌ترین کار خود که تا اواخر تابستان به پایان می‌رسد، گفت: در حال حاضر روی یک مجموعه داستان از ویلیام فاکنر کار می‌کنم که شامل شش داستان است.
او در پایان افزود: این مجموعه شامل چند کتاب است که سه جلد از آن باقی مانده است.