با زبان هنر از محیط زیست حفاظت کنیم
مهرجویی معتقد است که اگر هنرمندان تلاش کنند می‌توانند کاری کنند که مردم با طبیعت مهربان برخورد کنند و قدر طبیعت را بدانند.
به گزارش ایلنا، محیط زیست همیشه یکی از اصلیترین دغدغه‌های داریوش مهرجویی بوده است همین است که وقتی درباره جشنواره «فیلم سبز» حرف می‌زند آن را ارزشمند می‌شمرد و می‌گوید: «وقتی جشنواره‌ای به صورت موضوعی به محیط زیست می‌پردازد و مشکلات و بحران‌های آن را در قالب اثر هنری بیان می‌کند، ارزشمند است و قطعا مورد استقبال قرار می‌گیرد. وقتی از زبان هنر برای بیان آسیب‌های محیط زیست استفاده شود قطعا مورد توجه قرار می‌گیرد. مردم از این شیوه بیشتر استقبال می‌کنند تا اینکه چیزی را به صورت شعار و نصیحت به آن‌ها گفت. هوای شهرهای بزرگ آلوده شده‌اند، مردم به سختی نفس می‌کشند، تولید زباله هیچ محدودیتی ندارد و منابع آب هر روز کمتر و کمتر می‌شود. همه این‌ها نیاز به توجه دارد. هنر می‌تواند توجه خوبی به محیط زیست نشان دهد.»
دغدغه‌های این هنرمند از آلودگی هوا، تولید زباله و بحران آب شروع می‌شود و به تخریب جنگل‌ها می‌رسد، چنان که روایت می‌کند: «وقتی در جاده‌های زیبای عباس آباد در مازندران رانندگی می‌کنی، کامیون‌هایی را می‌بینی که آشغال‌ها را در اطراف این جنگل‌ها خالی می‌کنند. تجمع این آشغال‌ها جنگل‌ها را نابود می‌کند. ما به جای نگهداری از طبیعت روز به روز بیشتر آن را نابود می‌کنیم.»
داریوش مهرجویی درباره نقش رسانه‌ها و هنرمندان در ترویج حفاظت و نگهداری از محیط زیست می‌گوید: اگر هنرمندان تلاش کنند می‌توانند کاری کنند که مردم با طبیعت مهربان برخورد کنند و قدر طبیعت را بدانند. هنرمند می‌تواند با اثر هنری‌اش اعلام کند که طبیعت را باید با جون و دل نگه داشت. هنرمندی که دغدغه محیط زیست دارد این کمبود‌ها آزارش می‌دهد و سعی می‌کند در این زمینه فعالیت کند. با زبان هنر می‌توان آموزش داد که از محیط زیست و منابع طبیعیمان حفاظت کنیم.
مهرجویی کار برای محیط زیست را مهم می‌داند و بیان می‌کند: «هر فردی در هر زمینه‌ای برای حفاظت از محیط زیست کار می‌کند، کار مهمی انجام می‌دهد. حالا اینکار چه در قالب اثر هنری باشد چه نباشد. محیط زیست ما نیاز به توجه دارد و باید با ابزارهای مختلف به آن توجه کنیم و سعی کنیم مردم را در نگهداری از محیط زیست آگاه کنیم.»
این کارگردان که در کارنامه هنری‌اش، فیلمی درباره محیط زیست ساخته، موضوع این فیلم را چنین تعریف می‌کند: «فیلم من درباره آشغال زایی و آشغال زدایی است. این فیلم می‌خواهد بگوید چگونه می‌توان از سن کم به فرزندانمان آموزش دهیم که در خیابان آشغال نریزند و مراقب باشند محیط زیست را آلوده نکنند. این آموزش و فرهنگ سازی باید از مدارس شروع شود.»
کارگردان فیلم نارنجی پوش، درباره توجه کشورهای پیشرفته دنیا به نگهداری از محیط زیست می‌گوید: «از سال‌ها پیش کشورهای توسعه یافته شروع به نگهداری محیط زیست کرده‌اند و این کار یکی از حیاتی‌ترین برنامه‌های آن‌ها به حساب می‌آید. این فرهنگ سازی از مدت‌ها پیش در بیشتر کشورهای دنیا شروع شده و آن‌ها از طریق رسانه، مدارس و دانشگاه‌ها در این زمینه فعالیت می‌کنند. کشورهایی که از نظر منابع طبیعی به مراتب جایگاه پایین تری از ما را دارا هستند. اما با مدیریت و فرهنگسازی سعی می‌کنند، همان منابع اندکی که دارند را حفظ دارند و برای نسل‌های آینده بگذارند. مثلا کشورهای اروپایی شاید خیلی بیشتر از ما در معرض خشکسالی باشند اما با استفاده درست از آب این بحران را مدیریت می‌کنند.»
مهرجویی بی‌توجهی به محیط زیست را در شهر تهران و شهرهای شمالی اسفبار توصیف می‌کند و می‌گوید: «مردم در تهران و شهرهای شمالی با محیط زیست به شدت بدرفتاری می‌کنند و هیچ توجهی به محیط‌های سرسبز نشان نمی‌دهند. وقتی به ساحل دریای خزر می‌رویم از دیدن تصاویر زشت زباله‌هایی که در کنار ساحل ریخته غصه می‌خوریم که چطور مردم هنوز نمی‌دانند نباید زباله‌هایشان در کنار ساحل یا جنگل بریزند. اگر یک دوربین این تصاویر را ضبط کند، تصاویر زشت و ناراحت کننده‌ای می‌شود، به طوری که آدم از دیدن آن خجالت می‌کشد. تصاویری از کافه‌های اطراف ساحل که پر از آلودگی است و هر روز میلیون‌ها زباله را وارد ساحل دریا می‌کنند.»
این فیلمساز کهنه کار وضعیت توجه مردم به محیط زیست را در شهر اصفهان کمی بهتر می‌داند و بیان می‌کند: «بعضی شهر‌ها مردم آگاه تری نسبت به حفاظت از محیط زیست دارد. مثل مردم اصفهان که اگرچه مدام درحال پیک نیک و نشستن در پارک‌ها و محیط‌های سر سبز شهرشان هستند، اما خوب می‌دانند که وقتی آنجا را ترک می‌کنند باید تمام زباله‌های خود را ببرند و در سطل آشغال بی‌اندازند. این موضوع باعث می‌شود وقتی به شهر اصفهان سفر می‌کنیم از دیدن تمیزی و پاکیزگی این شهر لذت ببریم.»