اثرگذاری جشنواره مهمتر از درجه‌‌ی آن است
سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر برای دومین سال متوالی به‌صورت مستقل برگزار شد. امیر اسفندیاری، معاون امور بین‌الملل جشنواره و فردی که مسئولیت دعوت از مهمانان را بر عهده داشت، معتقد است این جشنواره به لحاظ گستردگی و اقبال عمومی کاملا متفاوت با تمام ادوار قبلی بود.
امیر اسفندیاری در گفتگو با خبرنگار ایلنا؛ با اشاره به وضعیت مهمانان حاضر در این دوره گفت: حدود ۱۹۰مهمان در جشنواره جهانی فیلم فجر حضور داشتند. البته برخی مهمانان در میانه جشنواره رفتند اما کارهایی را که قرار بود انجام بدهند؛ انجام دادند و برنامه‌های پرسش و پاسخ و کارگاه‌های خوبی برگزار شد.
وی در پاسخ به این سوال که بسیاری از فیلمسازان ایرانی نگران هستند اگر اثرشان را به جشنواره فیلم فجر بدهند نمی‌توانند به جشنواره‌های خارجی ارائه کنند؛ گفت: این مسئله در قوانین جشنواره‌ها مشخص است. در برخی موارد، این مسئله مطرح است که فیلم‌هایی که ارائه می‌شود حتما باید افتتاحیه جهانی داشته باشند، یعنی اولین نمایش جهانی فیلم باید در آن جشنواره رخ دهد. در برخی جشنواره‌ها این مسئله تفاوت دارد و مهم نیست واگر فیلم فقط در کشور سازنده نمایش داشته باشد، می‌تواند به عنوان نمایش افتتاحیه بین‌المللی در این جشنواره‌ها نیز شرکت کند.
اسفندیاری در پاسخ به این سوال که در سالهای دور مهمانان و مدیرانی که می‌آمدند افراد رده بالای جشنواره‌ها بودند اما آرام آرام این مسئله کاهش پیدا کرد و مدیران رده‌های میانی و حتی نمایندگان جشنواره‌ها به فجر می‌آیند؛ گفت: مهم این است که در جشنواره افرادی باشند که تصمیم‌گیرنده هستند. امسال افرادی بودند که برنامه‌ریز جشنواره‌های مختلف بودند یا نماینده جشنواره برای انتخاب فیلم بودند و کاملا هم تصمیم گیر هستند. اگر چه روسای برخی جشنواره‌ها هم حضور داشتند.
وی ادامه داد: امسال نمایندگان جشنواره‌های مختلف فیلم‌های ایرانی را دیدند و برای جشنواره‌ها خود فیلم انتخاب کردند که بزودی خبرهای آن منتشر می‌شود.
اسفندیاری در پاسخ به این سوال که با این روند برگزاری جشنواره فیلم فجر چه زمانی تبدیل به یک جشنواره فیلم رده الف در دنیا می‌شود؛ گفت: در دنیا تعدادی جشنواره فیلم الف داریم که واقعا در اجرا الف نیستند. به این معنا که فقط افتتاحیه و اختتامیه خوبی دارند، ولی به هیچ عنوان جدول نمایش منظم یا امکان تماشای فیلم به صورت برنامه‌ریزی شده وجود ندارد و بار‌ها شده که خود ما فیلمی در این جشنواره‌ها داشتیم اما حتی سالن نمایش فیلم نیز مشخص نبوده است.
وی ادامه داد: در جریان برگزاری سی و چهارمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر، مهمانان در یک برنامه‌ریزی و نظم مشخص می‌توانستند فیلم ببینند و بعد درباره فیلم‌ها اعلام نظر می‌کردند و با سازندگان صحبت می‌کردند.
وی ادامه داد: باید جشنواره‌ای برگزار کنیم که در آن اتفاقات منحصربفرد باشد و ویژگی‌هایی داشته باشد که سایر جشنواره‌ها ندارند، در غیر این صورت اینکه در رده‌بندی جهانی اول باشیم یا نه خیلی تاثیر ندارد. مثلا جشنواره مونترال یک دوره‌ای خودش را از دور رده‌بندی خارج کرد اما دوباره فیاپف که رده‌بندی جشنواره‌ها را انجام می‌دهد از مدیران مونترال تقاضا کردند تا به تقویم فیاپف بازگردند.
اسفندیاری افزود: امتیاز بزرگ جشنواره جهانی فیلم فجر فرصت نمایش تمام فیلم‌های ایرانی و همچنین فیلم‌هایی است که در نقاط دیگر دنیا و سایر جشنواره‌ها کمتر نمایش داده می‌شود.
وی ادامه داد: این روند باعث شده تا جشنوراه فیلم فجر به محلی برای فیلمسازان جوان و کشف استعدادهای تازه تبدیل شود. همانطور که پیش از این درباره ترکیه اتفاق افتاد و قبل از اینکه نوری بیلگه جیلان و سمیح کاپلان اوغلو در جشنواره فیلم کن و برلین جایزه بگیرند، ما فیلم‌های آن‌ها را نمایش دادیم و به آن‌ها جایزه دادیم.
وی ادامه داد: از این منظر رده‌بندی جشنواره خیلی مهم نیست، بلکه مهم این است که جشنواره تاثیرگذار باشد یعنی هم فیلم‌های خوبی نشان بدهیم و هم افراد مهم و تاثیرگذاری حضور پیدا کنند.
اسفندیاری افزود: نکته مهم این است که باید برنامه‌ها مداوم و ادامه دار باشد و برگزاری بازار فیلم جشنواره فیلم فجر آن هم به مدت ۱۹ سال اتفاق بسیار مهمی است که کمتر جشنواره‌ای در دنیا چنین خصوصیتی دارد.
وی ادامه داد: همیشه مهمانان جشنواره فیلم فجر در سطح خیلی خوبی بودند و علت اینکه در سالهای اخیر در داخل کشور، این مهمانان به خوبی دیده نمی‌شدند این بود که بخش ملی و جهانی جداگانه برگزار نمی‌شدند و بیشتر دست‌اندرکاران سینمای ایران درگیر بخش ملی بودند هرچند از منظر صاحب‌نظران بین‌المللی جشنواره اعتبار و کارآیی خود را به اثبات رسانده بود.