"بی‌شعوری" را حتما بخوانید

به گزارش خبرنگار ایلنا؛ جواد مجابی می‌پرسیم در میان آثاری که در سال ۹۴ خوانده، به کتاب «بی‌شعوری» بیشتر از دیگر آثار علاقمند شده است.

این نویسنده و مترجم می‌گوید: خاویر کرمنت با نگاه جالب و متفاتی کتاب را آغاز و به پایان رسانده است. بی‌شعوری در دوره معاصر موضوع و محور نویسنده است. بله، بی‌شعوری! و تاثیر عمیقی که بی‌‌شعور‌ها با نفوذ در اجتماع، سیاست، علوم، تجارت، دین و امثال این‌ها در دنیای معاصر می‌گذارند. به نظر نویسنده البته بی‌شعور‌ها احمق نیستند، اتفاقا بیشترشان نابغه‌اند؛ اما نابغه‌هایی خودخواه؛ مردم آزار، با اعتماد به نفس بالا و البته وقیح که نتیجه تیزبازی‌هایشان در ‌نهایت به ضرر خودشان و اطرافیانشان می‌شود. نویسنده با شوخ طبعی و یک عالمه ماجراهای ساختگی؛ نظریه من‌درآوردی خودش را مطرح می‌کند: بی‌شعوری یک بیماری مسری است و دارد دنیا را تهدید می‌کند! باید کاری کرد والا بی‌شعور‌ها دنیا را نابود می‌کنند.

این منتقد ادبی چنین ادامه می‌دهد: این اثر طنزآمیز به نوعی همه مردم را از نعمت بی‌شعوری بهره‌مند دانسته و البته نگاهی عمیق به رییسان جمهور کشور‌های مختلف دارد و خواهان آن است که به خواننده خود بقبولاند که رئیس‌جمهورها همیشه فکر می‌کنند خیلی می‌دانند درصورتی‌که بسیاری از آنها بی‌شعور هستند.

این شاعر می‌گوید: خواندن این کتاب برای هر کسی که خود را باشعور می‌داند؛ خوب است چراکه بعد از خواندن این کتاب متوجه می‌شود خیلی هم باشعور نیست. می‌توان باور کرد که کتاب؛ آگاهی و معرفتی درونی به خواننده خود می‌دهد و او را متوجه می‌کند که چیزهایی که خیلی به آنها یقین دارد، در اصل اشتباه بوده است.

این نویسنده کشورمان در پاسخ به این سوال که "اگر یک مدیر فرهنگی بودید؛ تمرکز خود را متوجه چه مسایلی می‌کردید؟" می‌گوید: هنوز آنقدر ساده‌لوح نیستم که خودم را در جایگاه یک مدیر فرهنگی بگذارم. بیشتر درست دارم منتقد یک وضعیت باشم تا گرداننده یک وضعیت. پس پیشنهادی هم از نگاه یک مدیر فرهنگی نمی‌توانم داشته باشم.