راز ماندگاری توسعه، فرهنگ است

به گزارش خبرنگار ایلنا، آیین رونمایی از کتاب "مدیر باش، رئیس" نوشته ساعد باقری شامگاه چهارشنبه دوازدهم  اسفندماه با حضور حسام‌الدین سراج در مجموعه فرهنگی و هنری شهرکتاب فرشته برگزار شد.

در ابتدای مراسم مهدی فیروزان گفت: ما در شهر‌کتاب فرشته وظیفه خود را توسعه می‌دانیم. توسعه امر مهمی است، توسعه از جنس تعلل و تاخیر نیست. توسعه حرکتی است به شکل جوهری که در همه ما وجود دارد اما به شکل عقلانی باید با اراده اتفاق بیافتد.

وی افزود: توسعه فردی و اجتماعی در ایران نیازمند تولید علم، ترجمه و واردات و صادرات علم است. نشر کتاب هم بخشی از این وظیفه است که در زمان پیوند یک موسسه فرهنگی مستقل مثل شهر کتاب فرشته با شرکت خوارزمی که آنهم بخشی از توسعه را برعهده دارد،‌ اتفاق می‌افتد.

مدیرعامل موسسه شهر کتاب با مطرح کردن این سوال که «توسعه فرهنگی باید چگونه اتفاق بیافتد؟» توضیح داد: همه‌ی ما می‌دانیم اصل ماندگاری توسعه در گرو توسعه فرهنگی است. شاید در خصوص این‌که توسعه چگونه اتفاق می‌افتد، به وسیله‌ی فرهنگ یا اقتصاد برسر آن مناقشه باشد، اما هیچ‌کس تردیدی ندارد که راز ماندگاری توسعه، فرهنگ است.

وی با بیان این‌که دانشگاه مخترع نیست، دانشگاه فقط مکتشف است گفت: دانشگاه محل رشته‌هایی است که بنیادهای اقتصادی آن را بین رشته‌ای می‌کنند و از دلش یک فناوری متولد می‌کنند. آنچه که امروز یکی از ضعف‌های توسعه به نظر من در ایران این است که چنین پیوندی اتفاق نیفتاده، پیوند میان تولید‌کننده علم و بنگاه‌های اقتصادی که آن علم را باید تبدیل به فناوری کنند. علم دانشگاهی صرفا توسعه‌آور نیست.

فیروزان درباره کتاب «مدیر باش رئیس» گفت: این کتاب می‌گوید بین من مصرف‌کننده علم و تو توسعه دهنده علم و تو منبع فرهنگی من باید پیوندی ایجاد شود که امروز مرا در توسعه فرهنگی کمک کند.

حسام‌الدین سراج (خواننده) هم در این مراسم بعد از خیر مقدم گفتن به مهمانان و اشاره به این که همه حضار امشب به خاطر ساعد باقری در کنار هم جمع شده‌اند، مثنوی از مولانا را خواند.

ساعد باقری (نویسنده، شاعر ایرانی معاصر، مجری رادیو و تلویزیون) ضمن خیرمقدم به حضار گفت: اکثر کسانی که با من در ارتباط هستند می‌دانند که بیشتر آدم شفاهی هستم، اما در نوشتن بسیار تنبل هستم. با این حال چند وقتی است که دنیای مجازی با همه ایرادهایی که برخی برایش برمی‌شمارند، انگیزه در من ایجاد می‌کند که بنویسم. چون گاهی‌ می‌بینم که نزدیک به چهار صفحه در آنجا نوشته‌ام و با خودم می‌گویم چرا تا به حال اینقدر جدی ننوشته‌ام؟ انگار که خودکار به دست گرفتن دشوار تر است.

وی با تشکر از سهیل محمودی بیان کرد: اگر حجت‌الله صیدی نبود این کتاب پدید نمی‌آمد. من همیشه در مورد آقای نیکو که سردبیر برنامه ما بود، می‌گویم او مرا در متون کهن انداخت. او همان روز اول از من خواست بروم از قابوسنامه دو متن انتخاب کنم و بدین شکل مسیر زندگی مرا تغییر داد.

نویسنده کتاب«مدیر باش، رئیس» ادامه داد: روزی که مهیار کاوه، شاعر و دکتر حجت‌الله صیدی با این پیشنهاد پیش من آمدند، فکر می کردم کار نشدنی باشد. خودم هم که به موضوع با توجه به متون کهن مثل حکایت پادشاهان در گلستان سعدی یا سیاست‌نامه خواجه نظام الملک  فکر می‌کردم، از خودم می‌پرسیدم که مسائلی از این جنس مثلا آداب فرمانروا بودن چقدر می تواند جذاب باشد؟

وی ادامه داد: بنابراین به این موضوع فکر کردم که با نگاه وسیع‌تری به این موضوع نگاه کنم، همه ما با هر عنوان و نقشی که زندگی می‌کنیم دارای اختیاراتی هستیم. یا این اختیارات را اشتباه مصرف می‌کنیم یعنی رئیس هستیم یا درست آن را برای رسیدن به یک هدف مصرف می‌کنیم.

باقری با اشاره به دو فصل بودن این کتاب توضیح داد: فصل اول هست، «دیدن، درک، مشاهده» و فصل دوم«حرکت، سلوک و سفر» نام دارد. در هرکدام از این فصل ها 6 مقاله است، آخر هر مقاله بخش ملحقاتی از متون کهن است که با مباحث مطرح شده پیوند دارند. برخی از خاطرات خودم را هم در این کتاب نقل کرده‌ام.

سهیل محمودی، سخنران دیگر این مراسم بود. وی با اشاره به این‌که پیش از این یادداشتی درباره این کتاب نوشته که به زودی منتشر خواهد شد، گفت: در این کتاب ما شاهد هنر شاعری ساعد باقری، در تمثیل هستیم. زبان تمثیل و ساده کردن مفاهیم را او به خوبی در این کتاب به کار گرفته است.

وی افزود: یکی از دوستان مشترک من و ساعد که آقای نیکویی که در سوئد زندگی می‌کند، حرف خوبی می‌زد. او همیشه می‌گفت همه آنهایی که در کارهای دیگر موفق می‌شوند، شاعر هستند. این نشان می‌دهد که خلاقیت مهم‌ترین اصل تاثیرگذاری است.

این شاعر با اشاره به سابقه‌ی ساعد باقری در مدیریت رادیو، تلویزیون و مرکز موسیقی رودکی گفت: به نظر من مدیریت در ذات یک کار فرهنگی است. هر نوع مدیریتی خواه اقتصادی، صنعتی یا حتی سیاسی. بنابراین فکر می‌کنم. اشکال و کاستی‌های  که در جامعه وجود دارد  از اینجا رخ می‌دهد که بسیاری از مدیرانی که در راس امور فرهنگی قرار دارند، فرهنگی نیستند.

حسن خجسته (نویسنده) در این مراسم گفت: استاد ساعد باقری با نازک طبعی ادبی اش چیزی نوشته که بی‌اثر است. نمی‌خواهم ناامیدش کنم، اما این روئسای ما اصلا گوش شنوایی ندارند. این موضوع علت هم دارد، علتش این است که مدیریت در ایران و در بخش عظمی از دنیا مبتنی بر یک ایدئولوژی طبقاتی است. هرکس مدیر می‌شود در سطح جدیدی از طبقه اجتماعی قرار می‌گیرد.

وی افزود: این اتفاق هم به این دلیل افتاد که از اواخر دهه هفتاد از برخی از ارزش‌هایی که در سیستم مدیریتی بود جدا شدیم و روی ارزش‌های جدید رفتیم. بنابراین مدیران طبقه جدیدی از نظام اداری می‌شوند، وقتی دارای طبقه شد برای خودش مزایا و شان و منزلتی قائل است. مثلا ممکن است یک شخص مدیر رفتاری داشته باشد، اما این موضوع خیلی مطلوب نظام مدیریت نیست.

این نویسنده با بیان این که گاهی برخی مدیران که جا به جا می‌شوند، پیش من می‌آیند و گریه می‌کنند، بیان کرد: چرا این اتفاق می‌افتد، چون آنها از یک طبقه اجتماعی و مزایایی رانده شده است. اگر این اتفاق نمی‌افتاد که گریه نداشت. به نظرم این کتاب کار ستودنی است و می‌تواند وسیله‌ای برای آموزش باشد. در واقع آقای باقری اخلاق مدیریتی را در یک اثر جمع کرده است.