امیرکبیر نوروز به سنگلج می‌رود
کوروش سلیمانی امیدوار است به زودی شاهد افول جریان کاذبی باشیم که از منظر تجاری و کالایی به هنر می‌نگرد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کوروش سلیمانی درباره اجرای دوباره نمایش «ناگهان پیت حلبی» و پاسخ به این پرسش که چرا این نمایش سال گذشته در تماشاخانه سنگلج روی صحنه نرفت، توضیح داد: آن زمان باتوجه ویژگیهای کار دنبال سالن بلک‌باکس بودیم و ابتدا درخواست خود را به تماشاخانه انتظامی ارائه دادیم که قول هم دادند اما بعد از مدتی به‌رغم وعده‌ها عذرخواهی کردند و گفتند امکان‌پذیر نیست؛ یعنی به نوعی خلف وعده کردند. به همین دلیل نمی‌دانستیم باید چه کنیم چون گرفتن سالن نیازمند صرف زمان و صبر طولانی است.
او با اشاره به این مطلب که «در این تئا‌تر آموخته‌ایم اتفاق‌ها را باید به زحمت رقم زد.» ادامه داد: آبان ماه سال گذشته با امیرحسین حریری مشورت کردم که گفت با توجه به بازسازی مرکز تئا‌تر مولوی می‌توان فضایی در باشگاه دانشجویان را به این اجرا اختصاص داد. به این ترتیب با استفاده فضایی از کار افتاده در سالن و بخشی از صندلی‌های سالن‌های درحال بازسازی مجموعه با کمک دوستان دانشگاه به محلی برای اجرا بدل شد و نمایش سه هفته به صحنه رفت.
این بازیگر گفت: بعد از آن سه هفته دیگر پیگیر اجرا نبودیم چون تمامی سالن‌ها اعلام می‌کردند برای یکسال آینده امیدی نیست ولی باتوجه به توفیق نمایش و بازخورد تماشاگران که به‌صورت تساعدی افزایش می‌یافت؛ تصمیم به اجرای مجدد گرفتیم.
او افزود: پیگیری‌ها همان زمان آغاز شد که بعد از دریافت چند پاسخ سربالا با علی عابدی مدیر تالار سنگلج گفتگو کردیم و او موافقت کرد. اما برنامه‌های تماشاخانه سنگلج هم تا اسنفد ماه بسته بود و بر همین اساس کار به فروردین ۹۵ رسید.
سلیمانی درباره آسیب‌شناسی کم‌توجهی مدیران بعضی سالن‌ها به متون ایرانی بیان کرد: متاسفانه اخیرا رویکردی بسیار کاسبکارانه مشاهده می‌‌شود که محصول هنری را کالای تجاری درنظر می‌گیرد. از سویی سالن اجرا به محل عرضهٔ خود تبدیل شده و آنچه در این بین مغفول مانده ارتباط با تماشاگر است. امیدوارم اداره کل هنرهای نمایشی، هنرمندان و تماشاگران همه دست به دست یکدیگر دهند تا شاهد ادامه چنین روندی نباشیم.
او ادامه داد: امیدوارم شاهد افول این جریان کاذب باشیم و چنین نمایش‌هایی جای خود را به آثار فاخر بدهند. هنر بدون مخاطب بیهوده است و هنری که تنها در سطح جلب توجه باقی بماند کاری از پیش نبرده و از معنا تهی است.
این بازیگر خاطرنشان کرد: هنر ابتدا باید برپایه اصول و قواعد بنا شود، و من اعتقاد راسخ دارم که در نهایت باید معنایی از هنر به مخاطب انتقال یابد. بدون این انتقالِ معنا، اثر در حد یک کانال ارتباطی صرف بدون پیام باقی می‌ماند.
بازیگر نمایش «مکبث» با تاکید براینکه علاقه‌مند است کارش از جنس مردم باشد و آن‌ها را در سطح نازل نگه ندارد، بیان کرد: «ناگهان پیت حلبی» برخلاف بعضی نمایش‌ها از هر ترفندی برای خنده گرفتن از مردم استفاده نمی‌کند؛ چون در پی خنده صرف نیست. به همین علت هم از رفتار جلف و واژگان مبتذل برای رسیدن به هدف استفاده نمی‌کنیم. خوشبختانه متن از ارجاعات به شدت درست تاریخی و اجتماعی بهره گرفته و به‌گونه‌ای نوشته شده که مخاطب ما حتی با سواد متوسط هم می‌تواند با آن ارتباط برقرار کند.
سلیمانی درباره تغییرات ایجاد شده در اجرای جدید نمایش گفت: متاسفانه در این اجرا از حضور علی عامل هاشمی و سینا کرمی به دلیل تداخل برنامه‌ها بی‌بهره ماندیم و رامین سیاردشتی و محمدرضا آزادفر به گروه ملحق شدند. باتوجه به اینکه هر بازیگر با خود فضایی تازه را به کار وارد می‌کند دور جدید اجرا‌ها از این قانون مستثنی نیست.
او افزود: سال گذشته در فضای ناشناختهٔ دانشگاهی و هم‌زمان با زمان امتحان‌ها اجرا می‌رفتیم که با این وجود استقبال تماشاگران چشمگیر بود و با ظرفیت اندک صندلی‌ها چیزی حدود ۲ هزار و ۸۰۰ تا ۳ هزار نفر طی سه هفته به تماشای نمایش نشستند.
کارگردان نمایش «ناگهان پیت حلبی» درباره فعال ماندن سالن‌های نمایشی در عید نوروز گفت: ما به دلیل تغییر بازیگران و مسائلی که وجود داشت با یک هفته تاخیر به سالن‌های تئا‌تر فعال در عید نوروز اضافه می‌شویم. ولی به‌طور کل در وضعیت آزمون و خطایی روی صحنه خواهیم رفت؛ چون جز موارد اندک چنین تجربه‌ای در گذشته وجود نداشته. به همین دلیل اداره کل هنرهای نمایشی نیز باید به این گروه‌ها عنایت ویژه داشته باشند، چراکه هنوز مشخص نیست تماشاگر به سالن مراجعه می‌کند یا خیر.
این هنرمند اظهار کرد: اجرا در تالار سنگلج با سابقه درخشانی که در تئا‌تر ایران دارد برای من افتخار است و پیشاپیش از مدیریت این مجموعه تشکر می‌کنم.
نمایش «ناگهان پیت حلبی» نوشته امیرعلی نبویان و کارگردانی کوروش سلیمانی از پانزده فروردین تا هفدهم اردیهشت ۹۵ هر روز ساعت ۱۹ در تماشاخانه سنگلج روی صحنه می‌رود.