داوری‌های جشنواره سی و چهارم فیلم فجر کاملا تخصصی بود
مجتبی راعی معتقد است؛ داوری‌ها امسال جشنواره فیلم فجر کاملا تخصصی بود البته شاید اشتباهاتی نیز رخ داده باشد
به گزارش ایلنا، ابوالحسن داوودی کار گردان سینما و عضو هیات داوران سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر گفت: امسال در جشنواره فیلم فجرآثاری را جوان‌ها به سینما آورده بودند که من را به شدت خوشحال کرد و البته کمی نگران. نگران از اینکه نسل من که با انقلاب کارش را شروع کرده باید سعی کند تا از قافله عقب نماند باید تلاش کنیم تا زبان جدیدی که در سینما جاری شده را خوب بفهمیم و گرنه می‌بازیم.
وی با بیان اینکه امروز تکنولوژی کار را ساده‌تر کرده او باید آنرا پذیریم ادامه داد: خصوصیت اصلی تکنولوژی جدید این است که کاربرد سینما را راحت‌تر کرده است اما اشکالش این است که برخی‌ها نمی خواهند از یک قالب خارج شوند. باید بپذیریم که این نسل بزرگ و ما پیر شدیم واگر امروز می‌خواهیم برای رده ۱۰ تا ۴۰ سال فیلم بسازیم باید به زبان جدید توجه داشته باشیم زیرا این جزئی از تکنیک کار است.
داوودی که شب گذشته پنجشنبه 29 بهمن ماه در برنامه نقد سینمای شبکه چهار حضور پیدا کرده بود درباره داوری‌های سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر گفت: امسال جشنواره فیلم فجر عاقلانه‌ترین و جذاب‌ترین شکل داوری را داشتند زیرا از همه طیف‌های فکری درکنارهم بودند و قطعا اگر۷ آدم که ۳۰ سال درکنار هم زندگی کرده بودند نمی‌توانستند بدین شکل عمل کنند.
«ابد و یک روز» و «ایستاده در غبار» داوری را آسان کرد
وی ادامه داد: آنچه که از همان ابتدای داوری برای همه ما اهمیت داشت این بود که در این داوری‌ها به حواشی کاری نداشتیم و مشخصا هنر صنعت سینما را داوری کردیم و کاری هم به پیامدهای آن نداشتیم و از همان ابتدا محمد حیدری و حجت الله ایوبی نیز این موضوع را پذیرفتند. باید توجه داشت که موقعیت فکری و جایگاه این داورها به گونه‌ای بود که از هرگونه جناح سیاسی و... دور بودند به همین دلیل بهترین دوره داوری در جشنواره فجر را گذراندم.
داوودی در ادامه افزود: در ابتدا پیش بینی می‌کردم داوی سختی داشته باشیم اما وقتی فیلم ابد و یک روز و ایستاده در غبار را دیدم خیالم راحت شد. باید توجه داشت که جشنواره فیلم فجر خط گذاری و ریل گذاری سینما را نشان می‌دهد. چیزی که امسال نشان می‌داد اینکه زبان و نسل جدید باید درک شود و نسل من باید از فضای تابوی سلطه اسم‌ها خارج شود. یعنی با نام کارگردان‌ها حق کسی ضایع نشود.
وی همچنین گفت: اختلاف فیلم «ابد و یک روز» و «ایستاده در غبار» بسیار فاحش بود ضمن اینکه در داوری‌های امسال بسیار زیاد به ساختار فیلمها فکر کردیم و تفاوت زبان و موضوعی مطرح می‌کرد که با نسل امروز ارتباط برقرار کرد. تاثیراتی که ایستاده در غبار در نسلی که اصلا جنگ را ندیده بود تاثیر شگرفی بود و این به نظرم سینما است. به همین دلیل از این جهت که این جشنواره توانست فضا را جا بندازند که باید خارج از نام‌ها زبان سینما را درک کنیم و فاصله‌ها را کم کنیم.
صدا و سیما نگاهش به سینما جناحی است
وی با بیان اینکه مشکل جشنواره فیلم فجر در تعریف آن است، گفت: جشنواره فیلم فجر جشن آیینی در دهه فجر است و نتوانسته تعریف مشخصی به عنوان جشنواره داشته باشد. در جشنواره فیلم فجر هر فردی یک توقعی دارد به همین دلیل هم هر سال با حواشی همراه است. این توهم و توطئه‌ای که در جشنواره است موجب می‌شود تا جشنواره در موقعیت اصلی خود تعریف نشود.
داوودی با بیان اینکه جشنواره فجر سال‌ها از بی‌تعریفی رنج می‌برد، ادامه داد: فایده مسابقه در جشنواره این است که فیلمساز باور می‌کند که دیده شده است و این دیده شدن بسیار مهم است. به عنوان مثال، در مورد فیلم‌های امسال یک یا دو فیلمساز اول کار ویژه‌ای ساختند که اگر توسط داوران دیده نمی‌شد موجب سرخوردگی آن می‌شد.
داوودی افزود: صدا و سیما انحصاری است و اغلب اوقات نگاهش به سینما ملی نبوده و جناحی بوده است. باید متوجه شده باشد که وقتی یک شبکه دم دستی به راحتی می‌تواند جریان سینما را پیش ببرد برای تلویزیون خوب نیست که عقب بماند و توجه داشته باشد که سینما و رسانه ملی می‌توانند به هم کمک و همدیگر را کامل کنند و امیدوارم رفاقت بین سینما و تلویزیون روزی بوجود آید.
خودسانسوری‌های نسل ما بیشتر شده است
مجتبی راعی نیز گفت: نسل ما با محدودیت‌های زیادی رشد کرده است و هر سال خودسانسوری‌های درونمان را بیشتر کردیم. در مورد موضوعاتی که انتخاب می‌کنیم هم باید توجه داشته باشیم که کلیشه نباشد زیرا اگر کلیشه شود که دیگر جذابیتی ندارد بنابراین کلیشه‌های ذهنیمان چارچوب‌هایی در ذهن خودمان پیدا کرده است اما جوان‌های امروز رها هستند و متوجه کلیشه‌های ذهنی ما نمی‌شوند. فیلمساز جوان امروز رفته تحقیق کرده و فیلمش را می‌سازد اما ما زمانی که می‌خواهیم فیلم بسازیم با نباید‌هایی مواجه هستیم.
وی درباره داوری‌ها نیز گفت: بیشتر جایزه‌ها بیشتر از ۵ رای داشتند البته تعدادی هم ۷ رای داشت. داوری سختی‌اش این است که باید با یک معیارهای تخصی داوری کنید درحالیکه فیلمها ممکن است خارج از داوری رنگ و بوی دیگری داشته باشد. آیا همه آن فیلمها باید انتظار داشته باشند که همه آن‌ها در داوری هم رای آورد؟ ما به عده‌ای گفتیم بیایند و نظرات تخصصی درباره فیلم بدهند. مهم این است که با شرافت انجام داده باشند من فضای داوری را بسیار سالم دیدم.
راعی با بیان اینکه داوری سخت بود زیرا فشارهای حاشیه‌ای زیادی داشتیم افزود: سلامتی که داورها در برخورد‌ها داشتند موجب آسانی کار می‌شد. زمانی که فیلمها خوب هستند داورها هم روی خوب بودن آن می‌ایستند. خوشبختانه ترکیب داورها به گونه‌ای بود که نمی‌شد بگوییم سخت است چون داوری‌ها صادقانه بود به همین دلیل هم راه درست زود پیدا می‌شد.
اگر «ابد و یک روز» نبود کار داوری سخت می‌شد
وی ادامه داد: اگر «ابد و یک روز» نبود کار ما سخت‌تر می‌شد. جالب است که عده‌ای می‌گفتند روی این فیلم فضاسازی شده است عده‌ای می‌گفتند شما فیلم بادیگارد را رد کردید تا حاتمی کیا مظلوم بماند درحالی که چنین نبود. یادم می‌آید یکی از سایت‌ها درباره ابد و یک روز نوشته بود داورها در راستای پروژه نفوذ کار کردند.
راعی درباره مسابقه‌ای بودن جشنواره نیز گفت: جشنواره فیلم فجر ایرانی شده به همین دلیل هم به سادگی نمی‌تواند مسیر مشخصی پیدا کند. زمانی که سینما نبضش آرام می‌تپد همین جشنواره موجب تند شدن نبض سینما شده است. بنابراین مسابقه باید باشد به شرط آنکه داوران آن مستقل و کار‌شناس باشد.همه کسانیکه این کشور را دوست دارند و فکر می‌کنند مردم باید فیلم‌های ایرانی ببینند باید به سینما کمک کنند.
وی ادامه داد : امسال داورهای کاملا تخصصی بود هرچند امکان دارد اتشباهاتی نیز وجود داشته باشد اما برای داوری،برخی فیلمها را دوبار دیدیم .
در ادامه این برنامه فیلم سینمایی برادرم خسرو با حضور احسان بیگلری کارگردان و ناصر هاشمی بازیگر فیلم نقد و بررسی شد.