آنچه در تئاترشهر می‌گذرد شوخی با آرمان‌هاست/ بلندپروازی به ارتفاع یک متر
ایوب آقاخانی معتقد است؛ نباید ایده‌های نامطمئن با صرف بودجه دولتی در تئاتر شهر تجربه شود.
به گزارش خبرنگار ایلنا، ایوب آقاخانی درباره پروژه‌های اعلام شده ازسوی شورای هنری تالار قشقایی و عناوین این پروژه‌ها مانند «تئاتر را باید به آتش کشید»، گفت: اساسا فکر می‌کنم این اتفاق راه به جایی نخواهد برد. به عنوان معلمی که سالیان سال در دل پایان‌نامه‌های پژوهشی چه به عنوان داور، مشاور یا راهنما حضور داشته‌ام؛ بارها با این عناوین مواجه بودم که هیچ نتیجه‌ای ندارد. اینها بیشتر به عناوین پرطمطراقی می‌ماند که در دانشگاه‌ها ارائه می‌شود و کتابخانه‌ها از چنین عناوینی پر هستند.
او افزود: پیشنهاد می‌کنم سری به کتابخانه‌ها بزنید و ببینید «نسبت محتوا و عنوان» این پژوهش‌ها تا چه اندازه معقولانه تعریف شده‌اند. اینها فقط اسم و ایده هستند و به جایی نخواهند رسید.
این نمایش‌نامه‌نویس و کارگردان تصریح کرد: سوال این است؛ وقتی ما با این تجربه‌های ناموفق در زمینه پژوهش روبرو هستیم باید روشنگری در عرصه‌های تجربی تئاتر را با همین عناوین کنار بگذاریم؟ پاسخ این است که خیر؛ ولی نباید با پیش‌فرض عدم موفقیت به سمت چنین آزمونی در محلی حرفه‌ای حرکت کنیم.
آقاخانی اظهار کرد: با قاطعیت می‌گویم جای این تجربه در تئاترشهر نیست و خوشبینانی که به نتیجه این تجربه امیدوار هستند؛ به کار خود ادامه دهند. اما وقتی اطمینان نداریم نباید مهمترین فضای تئاتری کشور را به چنین کاری اختصاص دهیم؛ اصلا منطقی نیست یک چهارم فضای تئاترشهر آن هم بعد از بازسازی صرف ایده‌ای شود که موفقیت آن در بهترین حالت 50 - 50 است.
کارگردان نمایش «سه‌گانه پاریسی» ادامه داد: اگر طراحان این ایده از حاصل آنچه قرار است اتفاق بیفتد اطمینان دارند، چرا طرح خود را به دل دانشگاه‌ها نمی‌برند یا در تالار مولوی اجرا نمی‌کنند؟ یا چرا در یک سالن خصوصی با حمایت دولتی چنین کاری نمی‌کنیم؟
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه «محکوم به شکست بودن این پروژه قطعی است» اظهار کرد: این پروژه‌ها مانند همان عناوین پایان نامه‌های دانشجویی بدون مهندسی و حمایت اساتید زبده با مشکل مواجه می‌شوند؛ و پرسش این است که آن اساتید زبده کجا هستند؟ چون اگر بودند ما با این تعداد پایان‌نامه که تنها به درد برگزاری آیین چهارشنبه‌سوری می‌خورد مواجه نبودیم.
آقاخانی خاطرنشان کرد: ما وقتی در محلی حرفه‌ای فعالیت می‌کنیم به محض اینکه خواسته اندکی غیر از اصول اداری نیروها توقع کنیم وارد پیچیدگی‌های عجیب و غریب می‌شویم. در چنین شرایطی گروهی عنوان «به آتش‌کشیدن تئاتر» را مطرح می‌کند؟! به نظرم آنچه در «تالار قشقایی» و مجموعه تئاتر شهر رخ می‌دهد شوخی با آرمان‌های تئاتری است.
او بار دیگر تاکید کرد: لطفا صحبت‌های من را درست بخوانید؛ منظور این نیست که چنین اتفاقی رخ ندهد بلکه باید در جای درست اتفاق بیفتد. این ایده باید در محل مناسب‌تری اجرا شود و اگر پاسخ بشنوم که تالار مولوی یا دانشگاه‌ها از این طرح استقبال نکرده‌اند پاسخ خواهم داد به ما ارتباط ندارد. چون تئاترشهر محل اجرای گروه‌های حرفه‌ای است؛ آن هم بعد از این همه کندی امور و صرف هزینه‌های هنگفت برای بازسازی و در شرایطی که روحیه کاسب‌کارانه تئاتر خصوصی با عناوین مختلف درحال رشد است.
نویسنده نمایش‌نامه «اروند خون» با بیان اینکه «تئاترشهر باید طوفانی به عرصه بازمی‌گشت» ادامه داد: امروز که ایده‌های عجیب و غریب در تئاتر و فضای فرهنگی بیداد می‌کند ما باید با تدبیر به استقبال مدیریت فضای پرحاشیه کنونی برویم و افرادی که طی این سال‌ها حاشیه‌نشین یا خانه‌نشین شده‌اند را دریابیم و آن‌ها را به میدان بیاوریم.
او افزود: چنین ایده‌هایی باید زیر بیرق دانشگاه‌ها و فضاهایی که ادعای توسعه علمی دارند اجرا و بودجه دولتی که به این منظور اختصاص یافته در فضای مناسب صرف شود. اینکه بگویند نمی‌شود مهمل است؛ چنین پروژه‌هایی در بهترین حالت با توهم بلندپروازی، پریدن در ارتفاع یک متری‌ست.