تئاتر رنج کشیدن است/ حضورم در چند نمایش شیطنت بود
آرش فلاحتپیشه میگوید هیچگاه در روند فعالیتهای حرفهای خود، برنامهای برای ایفای نقش همزمان حتی در دو نمایش را نداشته و ندارد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پرکارترین بازیگر سیوچهارمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر که در چهار نمایش ایفای نقش دارد؛ به ارائه توضیح درباره این نمایشها پرداخت و گفت: یکی از نمایشها «ازدواج آقای میسیسیپی» است که مدتی قبل به کارگردانی احسان فلاحتپیشه در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه رفت و قرار بود ابتدا در بخش «مرور» جشنواره باشد اما خوشبختانه به بخش «بینالملل» راه یافت. نمایش دوم، «داستانهای میان رودان» به کارگردانی علی شمس است که بلافاصله بعد از جشنواره در تماشاخانه ایرانشهر اجرا میشود.
این هنرمند ادامه داد: «سفر به نهایت دور» کاری از محمد میرعلی اکبری و «طبانچه خانم» به کارگردانی شهاب حسینپور دو نمایش دیگری هستند که در آنها ایفای نقش میکنم و البته تاکید دارم که به این شیوه کار عادت ندارم. من در نهایت یک نمایش روی صحنه داشتم و در تمرینهای گروهی دیگر حاضر میشدم تا کار برای اجرا آماده شود.
فلاحتپیشه قرار گرفتن در این شرایط را بر اثر پیشآمدهای «ویژه» و از قبل پیشبینی نشده توصیف کرد و گفت: کمی هم شیطنت داشتم تا بدانم چه اتفاقی میافتد ولی از ابتدا قصد چندانی برای این نوع کار کردن نداشتم. این روزها سهساعت در شبانهروز میخوابم و شرایط بهگونهای است که ساعت 9 صبح از خانه بیرون میآیم و 2 بامداد بازمیگردم.
او تصریح کرد: زمان دانشجویی انرژی زیادی وجود داشت و شرایط به نوعی بود که گرایش زیادی به تلاش شبانهروزی در ما وجود داشت؛ چون باید ایرادها را برطرف میکردیم اما تصورم این نبود که وقتی وارد فعالیتهای حرفهای میشوم چنین اتفاقی بیفتد.
این هنرمند که تجربه ایفای نقش در نمایشهایی به کارگردانی جلال تهرانی و محمود استادمحمد را در کارنامه دارد؛ در پاسخ به این پرسشی مبنی بر چگونگی حفظ تداوم حسی و فیزیکی هنگام تمرین در چند نمایش اظهار کرد: شیوه کار من اینگونه است که وقتی قرار میشود در نمایشی ایفای نقش کنم، خودم را در جهان و شخصیت نمایشنامه رها میکنم اما این روش به فراغتی نیاز دارد که این روزها اصلا موجود نیست.
فلاحتپیشه ادامه داد: این اتفاق یک اشتباه محض است و بنابراین به هیچکس پیشنهاد نمیدهم اما فعلا سعی میکنم انرژیام را برای تمرین در کارهای متفاوت حفظ کنم و اجازه ندهم تداخلی در مرزبندیها ایجاد شود. باید به این مورد هم توجه کنیم که تجربه ثابت کرده اگر بهترین کار را هم آماده اجرا در جشنواره داشته باشید، اضطرابهای موجود وضعیتی پدید میآورد که کار طبق انتظار روی صحنه نمیرود.
او در پاسخ به پرسشی درباره عادی شدن همکاری بازیگران با چند نمایش در یک روز، بیان کرد: پیشنهاد میکنم راه درست طی شود و توجه به رفتار هنرمندان با تجربه را از یاد نبرند. من وقتی منش محمود استادمحمد را به خاطر میآورم و اینکه چطور زندگیاش تحت تاثیر حرفهای که داشت قرار گرفت، نمیتوانم طور دیگری عمل کنم.
فلاحتپیشه با تاکید براینکه شان تئاتر باید توسط هنرمندان همین عرصه حفظ شود، خاطرنشان کرد: امروزه شرایطی حاکم شده که شما شاهد هستید یک نفر ماهها با گروه تمرین میکند اما به محض دریافت یک پیشنهاد سینمایی یا تلویزیونی همه چیز را کنار میگذارد و میرود. این رفتار که یک نمونه آن همین امروز برای ما رخ داد، مصداق نابود کردن تلاشهای یک گروه چند نفره است.
او ادامه داد: زمان ما یک دانشجو همواره در حال آزمون و خطا بود و اصلا از شکست ترسی نداشت. هنرجویان تمرین میکردند، زمین میخوردند و دوباره بلند میشدند تا کسب تجربه کنند؛ اما امروز پول میدهند، یک سالن تازه تاسیس خصوصی کرایه میکنند و بعد چند بازیگر چهره تلویزیونی میآورند و مدعی کارگردانی هم هستند.
این بازیگر تصریح کرد: اینها مسیر صحیح را طی نمیکنند و از جریان آموزش درست هم خبری نیست. باید راهی وجود داشته باشد که شما به هنرجوی تازه وارد بگویید باید مسیر را پلهپله پشت سر بگذارد و به دست آوردن یک شبِ امکانات درست نیست. امان از روزی که یک جایزه هم دریافت کنند!
فلاحتپیشه در پایان اظهار کرد: ما زمانی برای نمایش «هی مرد گنده گریه نکن» به کارگردانی جلال تهرانی 9 ماه تمرین داشتیم اما اگر امروز چنین خواستهای مطرح کنید به شما میخندند. در نهایت باید حرف بزرگترها را تکرار کنم که «تئاتر رنج کشیدن است. مگر میشود شما جهانی تازه را بدون رنج کشیدن خلق کنید؟ منظور از رنج این نیست که هنرمند همیشه در سختی باشد؛ بلکه رنج درک جهان پیرامون که بسیار دشوار است.»