خوشحالم که رقص خاک قبل از مرگم به نمایش درآمد

به گزارش ایلنا، ابوالفضل جلیلی (کارگردان فیلم رقص خاک) با اشاره به نمایش این فیلم گفت: همه‌جا از من این سوال تکراری را می‌پرسند که بعد از اکران اولین فیلمم چه احساسی دارم؟ هیچ احساس خاصی ندارم. سال‌ها از ساخت این فیلم می‌گذرد و خیلی از کسانی که رقص خاک را با آن‌ها ساختم این‌جا نیستند؛ از جمله دستیارم سعید مترصد که خدا رحمتش کند. به این دلیل احساس ویژه‌ای ندارم. امیدوارم فرصت حضور کارگردان‌های بهتر از من پیش بیاید و طلسم نبودن آن‌ها بکشند.

جلیلی در بخشی از صحبت‌هایش با حاضران شوخی کرد و گفت: حداقل حالا قبل از این‌که بمیرم یکی از فیلم‌هایم اکران شده است.

 این کارگردان در مورد دلیل اکران نشدن فیلم در طول این سال‌ها همچنین گفت: این را باید کسانی که فیلم را توقیف کردند پاسخ دهند؛ چون اگر فیلم مشکل دارد که الان باید من دادگاهی شوم؛ اگر هم مشکل ندارد که آن‌ها باید جوابگوی عمر هدر رفته من باشند.

 مجید مدرسی از سرمایه‌گذاران رقص خاک گفت: فیلم را کاملاً خصوصی ساختیم. شرکتی که پای ساخت این فیلم بود از قدیمی‌ترین دفتر تولید‌های فیلم بود. یادم می‌‌آید آن روز‌ها در جشنواره‌های خارجی از من راجع به این فیلم خیلی می‌پرسیدند و واقعاً نمی‌دانم چرا این همه سال از اکران جا ماند. ممنونم از هنر و تجربه که حداقل این فرصت را بالاخره فراهم کرد.

نظام‌الدین کیایی، صدابردار رقص خاک هم در سالن حضور داشت. کیایی در مورد همکاری‌اش با جلیلی شوخی کرد: خاطره‌ای از این فیلم ندارم چون آن زمان بچه بودم. آن موقع برعکس حالا خیلی با جلیلی رفیق بودم! در این فیلم که کاملاً مستقل ساخت شد، ‌در خدمت یک اندیشه، نگاه و دیدگاه بودم نه دوربین و نگاتیو. به این فکر می‌کردم که چطور کاری کنم که این اندیشه به ثمر بنشیند. هیچ وقت هم نتوانستم نسخه نهایی فیلم را ببینم اما خوشحالم که در کارنامه‌ام حضور دارد. دلیل بی‌حاشیه بودن و اکران نشدن یا متملق نبودن جلیلی هم شاید به این دلیل است که او اصلاً فیلم‌سازی دولتی نیست.