آیا ترانه‌ نیازمند موسیقی هست؟

محمود معتقدی با اشاره به اینکه ریتم ترانه با شعر متفاوت است؛ به خبرنگار ایلنا گفت: ترانه عموماً دارای اوزان کلاسیک است و در حال و هوای شعر کلاسیک سروده می‌شود. این ترانه‌ها به زبان محاوره نزدیک است و عموماً از فضایی عاشقانه برخوردار هستند.

او ادامه داد: البته هستند کسانی که به سبک نیمایی و آزاد ترانه می‌گویند. بستگی دارد ترانه‌ها چطور اجرا شوند. اشعار اخوان و شاملو و امثال این‌ها برای خواندن سروده نشده‌اند، اما بعضی خواننده‌ها به خاطر مفهومی که در این اشعار وجود دارد، آنها را می‌خوانند.

این شاعر با اشاره به اینکه ترانه تا روی موسیقی ننشیند؛ لذت‌بخش نیست، گفت: اصولاً ترانه‌ها برای خواندن و اجرا کردن است. وقتی متن ترانه را می‌خوانید چندان دلپذیر به نظر نمی‌آید. خودِ من عادت‌ ذهنی‌ام اینگونه نیست که بتوانم متن ترانه را بخوانم و از آن لذتی ببرم. گاه پیش می‌آید ترانه‌ای اجرا می‌شود و بسیار دلنشین می‌شود و گاه هم لذت بخش نیست.

معتقدی افزود: ترانه را تنها موسیقی است که دلنشین می‌کند. با خواندن متن ترانه بدون اجرا، حس روزمرگی و محاوره به انسان دست می‌دهد. بعضی شاعران به خاطر اوزان و رفتاری که با زبان دارند، ژانر ترانه را انتخاب می‌کنند، اما باید بدانند ترانه‌ها باید اجرا شوند در غیر این صورت نمی‌توانند تأثیر چندانی بر مخاطب بگذارند.

او با اشاره به اینکه این روزها سرودن ترانه خیلی مد شده، بیان کرد: در شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک می‌بینم ترانه‌های زیادی منتشر می‌شود و همین ترانه‌ها به صورت کتاب نیز در بازار موجود است. اما خاصیت ترانه در اجرا شدن آن است و قطعاً متن آن چندان طالبی ندارد؛ همانطور که خیلی از کتاب‌های ترانه از استقبال لازم برخوردار نمی‌شوند. شاید بعضی‌ فکر می‌کنند می‌توانند از این راه به درآمد برسند و مشهور شوند. برخی از این ترانه‌سرایان هم ترانه‌هایی می‌نویسند که شاید خواننده‌های آن طرف آب بتوانند از آنها استفاده کرده و به این شکل به شهرت برسند.

این شاعر در پایان گفت: برخی ترانه‌سرایان بزرگ، ترانه را شناخته و می‌دانند که چه چیزی بنویسند و چطور آن را اجرا کنند. اما کار جوانانی که سعی می‌کنند از آنان تقلید کنند چندان دلچسب نیست.  این یک جور شایعه است که می‌گویند در ترانه؛ مفهوم اشعار راحت‌تر به مخاطب منتقل می‌شود.