در سینما میتوان یک شبِ داشتههای بیستساله را از دست داد
شمس لنگرودی شاعر و بازیگر فیلم احتمال باران اسیدی معتقد است که انسان از گذشته در جوامع سنتی تا امروز که مدرن شده ،تنها بوده است .
به گزارش ایلنا، نشست خبری فیلم سینمایی احتمال باران اسیدی با حضور بهتاش صناعیها کارگردان، شمس لنگرودی بازیگر و مریم مقدم بازیگر و نویسنده و سمیرا براری تهیهکننده و محمد رضا جهان پناه فیلمبردار فیلم صبح امروز سه شنبه 5 آبان در نشر ثالث برگزار شد.
بهتاش صناعیها کارگردان این فیلم با اشاره روند ساخت این فیلم و انتخاب بازیگران آن گفت: برای انتخاب بعضی نقشها همچون نقش منوچهر به افراد زیادی فکر کردیم اما به این نتیجه رسیدیم که هیچ سوپر استاری این نقش را بازی نکند و به همین دلیل گزینههای ما محدود شد و براساس پیشنهاد کامبوزیا پرتویی به سراغ شمس لنگرودی رفتیم و در همان برخورد اول وی را برای بازی در این فیلم انتخاب کردیم.
صناعیها با اشاره به نمایش این فیلم در گروه هنر و تجربه نیز گفت: تشکیل این گروه یک اتفاق مبارک در سینمای ایران است و فعالیت این گروه امروز به یک ثباتی رسیده اما زمان آن است که بخشی از سیاستهای این گروه تغییر کند و پوستاندازی صورت بگیرد تا این گروه ماندگار شود.
وی ادامه داد: امروز مخاطبان گروه هنر و تجربه مخاطبان خاص و حرفهای سینما شدهاند و فعالیت این گروه مانند کلوپهای حرفهای سینمایی در سایر کشورها است و بسیار میتواند موفقیتآمیز باشد.
کارگردان احتمال باران اسیدی با اشاره به اینکه باید تجربیات به دست آمده حفظ شود گفت: تاریخ سینمای ایران نشان داده که در طول بیست سال میتوان خیلی چیزها در این سینما بهدست آورد اما یکشبه آن را از دست میدهیم به همین دلیل باید مراقب بود.
وی در پاسخ به سوالی پیرامون بعضی برداشتهایی که درباره این فیلم صورت گرفته گفت: وضعیت اکران فیلم ما متاسفانه دستخوش سوء تفاهمهایی شده است. اینکه افراد مختلف در زمان اکران یک فیلم دیدگاههای مختلفی درباره فیلم داشته باشند بد نیست زیرا هر آدمی با هر نگاهی میتواند از هر اثر هنری یک برداشت را داشته باشد و یک نوع لذت را ببرد. همانگونه که به طور مثال اشعار حافظ برای همه مردم قابل درک و لذت است.
وی ادامه داد: اما متاسفانه بعضی برداشتهای شخصی از فیلمها که بعضاً سیاسی است به گروهی از فیلمها از جمله فیلم ما لطمه میزند اما صرف برداشت معانی مختلف از فیلم ضرری ندارد اما اینکه یک برداشت و نظر تبدیل به حربهای برای لطمه زدن به فیلم شود درست نیست؛ امری که باعث شد فیلم ما یک سال اکران نشود.
صناعیها افزود: خوشبختانه امروز با همکاری سازمان سینمایی به یک نقطه مشترک رسیدیم تا سوءتفاهمها رفع شود و با انجام اصلاحاتی که به فیلم لطمه نزند شرایط اکران فیلم در گروه هنر و تجربه مهیا شد.
کارگردان احتمال باران اسیدی ادامه داد: برای من مهمترین اتفاق دیده شدن و انتخاب شدن فیلم توسط مخاطبان داخلی بود و هرچند امروز فیلم برای جشنوارههای مختلف انتخاب شده و قرار است فیلمنامه آن نیز منتشر شود اما خوشحالم که این فیلم برای اولین بار توسط مخاطب داخلی دیده شد.
وی ادامه داد: هنر و تجربه امکان دیده شدن فیلم را فراهم کرد اماباید فضای تبلیغاتی برای فیلمهای این گروه گسترده شود و دستگاههای دیگر همچون تلویزیون و رسانهها به کمک فیلمهای این گروه بیایند. زیرا گروه هنر و تجربه پول زیادی برای اینکه خودش مستقیم تبلیغ کند ندارد.
صناعیها با اشاره به لزوم افزایش تعداد سالنهای سینماهای هنر و تجربه گفت: امروز وقت آن است که در شهرهایی همچون شیراز، رشت و بسیاری شهرهای دیگر با هزینه اندک یک سالن سینما به گروه هنر و تجربه اختصاص پیدا کند و براساس تحقیقاتی که من کردم میتوان با رقمی معادل 300 الی 400 میلیون تومان چند سالن سینما در کشور راهاندازی کرد و حجتالله ایوبی و سازمان سینمایی به جای آنکه وامهای کلان به فیلمهایی بدهند که در اکران اصلاً نمیفروشند و مردم دوست ندارند بخش بسیار اندکی را به هنر و تجربه بدهد تا سینماهای بیشتری تجهیز شود.
شمس لنگرودی بازیگر فیلم احتمال باران اسیدی نیز گفت: وقتی من فیلمنامه را خواندم موضوع آن همانی بود که دوست داشتم بازی کنم و با کارگردان فیلم که صحبت کردم به درک بهتری از شخصیت رسیدم.
وی به طنز ادامه داد: گروهی به من میگویند که چرا تو علاوه بر شاعری بازیگری هم میکنی و یا ترانه هم میخوانی واقعیت این است که من خیلی کارها کردم و فقط باله مانده که امیدوارم آن هم روزی انجام شود.
لنگرودی ادامه داد: من از دوره نوجوانی و جوانی به سینما علاقه داشتم و در دهه 50 و در زمانی که 20 سال سن داشتم عضو کانون فیلم ایران بودم و برای تماشای فیلم از شهرستان به تهران میآمدم. بعد در دورههای بازیگری مصطفی اسکویی متد استانیسلاوسکی را دیدم و حتی پیشنهاداتی را هم برای بازیگری به من شد اما قبول نکردم تا بعد از انقلاب و در سالهای اخیر چند نقش را پذیرفتم.
بازیگر نقش منوچهر در فیلم احتمال باران اسیدی ادامه داد: این فیلم درباره تنهایی آدمها و افسردگی است؛ افسردگی از دیرباز در میان انسانها وجود داشته اما دلایل آن متفاوت است. در جوامع سنتی افسردگی ناشی از فشردگی افراد در کنار هم و نداشتن خلوت بود و در دوره مدرنیته افسردگی آدمها از تنهایی به دلیل رها شدن افراد است و اینکه آدمها به هیچ جا و هیچ کس بند نیستند.
لنگرودی ادامه داد: چه بخواهیم قبول کنیم و چه نه این تنهایی وجود دارد و نمیتوان با شعار دادن و حرفهایی همچون بازگشت به گذشته آن را حل کرد. امروز همه آدمها تقریباً تنها هستند و حتی آدمهای داخل خیابان نیز تنها هستند.
وی با اشاره به اینکه اکران فیلم احتمال باران اسیدی در گروه هنر و تجربه جای خشنودی دارد اما ایراداتی نیز وجود دارد گفت: اولین ایراد این است که علاوه بر تهران علاقهمندان زیادی در سایر شهرها دوست دارند تا این فیلمها را ببینند. دوم آنکه نباید شرایط اکران در این گروه به گونهای باشد که انگار فیلم کانالیزه شده تا فقط عدهای خاصی آن را نگاه کنند.
وی ادامه داد: نباید شرایط به گونهای باشد که فیلمهایی که در اکران اصلی نمیتوانند به نمایش در بیایند سریع به گروه هنر و تجربه بیایند و این گروه به نوعی تبعیدگاه سیستم اکران در سینماها باشند.
برادری تهیهکننده فیلم نیز گفت: من از ابتدا یکی از مخالفین جدی اکران این فیلم در گروه هنر و تجربه بودم زیرا معتقد بودم که فیلم قصه ساده و روانی دارد و مردم آن را دوست خواهند داشت و با آن ارتباط برقرار میکنند به همین دلیل حتی با یک پخشکننده برای اکران اصلی نیز صحبت کردیم و به نتایج خوبی هم رسیدیم اما سرانجام فیلم در گروه هنر و تجربه اکران شد.
وی با تشکر از سعهصدر کارگردان و سایر عوامل فیلم برای حل کردن مشکلات فیلم گفت: امروز احساس خوبی دارم که فیلم اکران شده اما یک نگرانی نیز دارم و آن این است که فیلم در شهرستانها اکران نمیشود و شاید گروهی از مردم نتوانند آن را ببینند.
مریم مقدم نویسنده و یکی دیگر از بازیگران فیلم نیز گفت: در این فیلم برای ما تنهایی آدمها مهم بود و میخواستیم در این فیلم نشان دهیم که روابط بین آدمها میتواند خارج از جنسیت وجود داشته باشد و آدمها همدیگر را در حین تنها بودن درک کنند و دوست داشته باشند.
محمد رضا جهان پناه فیلمبردار فیلم نیز گفت: ما در این فیلم سه کاراکتر تنها داشتیم و به گونهای آنها را در کنار هم قرار دادیم تا این تنهایی حس شود. به همین دلیل در هنگام فیلمبرداری از تراولینگ کمتر استفاده کردیم و تلاش کردیم با سکون و قاببندیها آن را به نمایش بگذاریم. البته اینها همه محصول کارگردان است و من فیلمبرداری کارگردانمحور هستم.