داودنژاد: سینما از زندگی واقعی دورشده است
علیرضا داوودنژاد اعلام کرد هرچند علاقمند به تجربه‌های جدید است اما معتقد است سینما نیاز به فیلم‌هایی دارد که مخاطب را جلب کند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، علیرضا داوودنژاد؛ یک شنبه 19 مهرماه؛ در نشست نقد و بررسی فیلم روغن مار در خانه هنرمندان با اشاره به روند ساخت فیلم روغن مار گفت: این فیلم را با دوربین موبایل فیلمبرداری کردم و قبل از فیلمبرداری بسیار با موبایل تمرین کردم. از زمان ساخت فیلم نازنین در قبل از انقلاب به دنبال این بودم که سینما و زندگی را بهم نزدیک کنم زیرا احساس می‌کردم سینما از زندگی دور شده است و پیچیدگی ابزار سینما سایه سنگینی روی آن انداخته و آن را از زندگی دور کرده است.
وی ادامه داد: روغن مار یک کار تجربی است و اصلا نمونه و الگویی برای اینکه فیلم‌های دیگر هم به این شکل ساخته شوند و یا خودم اینگونه بسازم؛ نیست اما می‌توانیم برای ساخت فیلم‌های حرفه‌ای از تجربه‌هایی مانند روغن مار استفاده کنیم.
داوودنژاد با اشاره به اینکه امروز سینمای حرفه‌ای در همه جای دنیا دیگر جایگاه قبلی خود را ندارد؛ گفت: دور شدن سینما از زندگی در ایران و دنیا یکی از دلایل از بین رفتم جاذبه آن است و سینمای تجربه‌گرا سعی می‌کند با استفاده از اصول حرفه‌ای کلیشه‌ها را بازتولید کند و این سینما می‌تواند به سینمای حرفه‌ای کنمک زیادی کند.
وی ادامه داد: در فیلم روغن مار اجرا جلو‌تر از قصه است و بیشتر اجرا مدنظرم بود. در این فیلم قصد داشتم مانعی که سینما بین ما و زندگی ایجاد کرده را از بین ببرم یا کاهش بدهم.
کارگردان مرهم همچنین گفت: سینما از زمانی که شروع به قصه‌گویی کرد مجبور شد به دو ضرورت پاسخ دهد ابتدا اینکه ابزار و تجهیزات را طوری به‌کار گیرد تا کسانی که در جلوی آن قرار داشتند دیده نشود و بعد اثر به گونه‌ای ساخته شود که سرمایه‌گذاران را به سود برساند. لذا سینما همیشه متعهد بود که به سفارش سرمایه‌دار کار کند و تاریخ سینما نیز اینگونه ساخته شد.
داوودنژاد با اشاره به اینکه امروز بسیاری از مفاهیم در سینما تغییر کرده؛ گفت: شکل سفارش، سرمایه‌گذاری، تولید و حتی نمایش در سینما تغییر کرده و به دنبال آن زبان سینما نیز تغییر کرده است.
وی روغن مار را استثنایی‌ترین اتفاق در بین آثار خود دانست و افزود: ساختن و دیدن این گونه فیلم‌ها نگاه خاصی می‌خواهد و به همین دلیل هم احساس کردم که ابتدای فیلم باید با یک مستند شروع شود و بعد نیمه مستند و در آخر داستانی شود.
کارگردان کلاس هنرپیشگی با اشاره به نوع رفتار متفاوتش با بازیگران و عوامل گفت: من با بازیگران و عوامل فیلم زندگی می‌کنم. به همین دلیل در کلاس هنرپیشگی و در روغن مار بسیاری از سکانس‌ها با یک برداشت گرفته شده است هرچند قبل از گرفتن سکانس نهایی دو یا سه روز باهم تمرین می‌کنیم.
داوودنژاد درباره استفاده از موبایل دیجیتال برای ساخت این فیلم گفت: ساخت فیلم روغن مار به نوعی فیلمسازی تک نفره است مانند نقاشی کردن. دوربین در این فیلم برای من مانند قلمو برای یک نقاش است.
وی ادامه داد: هرچند این نوع فیلم ساختن را دوست دارم اما چنین تجربه‌هایی به معنای انکار سینمای حرفه‌ای نیست و همچنان باید در سینما فیلم‌هایی ساخته شود که مخاطب انبوه را به سینما آورد.
احمد طالبی‌نژاد؛ منتقد جلسه نیز با اشاره به فیلم روغن مار گفت: اعتماد به نفسی که کارگردان در این اثر دارد محصول نزدیک به چهل سال کار مستمر در سینمای ایران و فیلمسازی است.
وی ادامه داد: داودنژاد از همان ابتدا به دنبال تجربه گرایی بود و این مسله بعد‌ها در فیلم‌هایی همچون نیاز و مصائب شیرین ادامه پیدا کرد و در روغن مار و کلاس هنرپیشگی به اوج رسید.
طالبی‌نژاد ادامه داد: داوودنژاد به همراه خانواده‌اش سماجت و پشتکار خوبی دارد و با تجربه‌گرایی به دنبال این است که سینما را به یک رئالیتی و واقعیت نزدیک کند.
وی با انتقاد از بعضی برنامه‌های تلویزیون همچون برنامه هفت که سعی دارند یک تعریف از سینما ارائه کنند؛ گفت: گروهی که می‌گویند آثاری همچون روغن مار و کلاس هنرپیشگی سینما نیست اشتباه می‌کنند زیرا به تعداد سینماگران برای سینما تعریف وجود دارد و اینکه فکر کنیم تنها یک شکل برای فیلمسازی وجود دارد درست نیست و فیلم‌هایی همچون روغن مار و کلاس هنرپیشگی هم سینما هستند و هم با تجربه‌گرایی نگاه جدیدی را بوجود آورده و ساختارشکن شده‌اند.