«میکرو لیو» اعلام موجودیت کرد/ عقب‌نشینی حسن معجونی از اجرای صحنه‌ای
حسن معجونی گفت: شاید «میکروتئاتر» عقب‌نشینی من از اجرای صحنه‌ای نمایش و رسیدن به نقطه‌ای است که ایده‌ها تازه در حال شکل گرفتن هستند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، حسن معجونی، کارگردان سرپرست «گروه تئاتر لیو»، صبح امروز چهارشنبه، ۱۵ مهرماه در نشستی با حضور خبرنگاران از تولد یک جریان تئاتری جدید با عنوان «میکرو لیو» - در زمینه میکرو تئاتر - خبر داد. ایده‌ای که فعال شدن آن به چهار سال قبل بازمی‌گردد اما به دلیل عدم همکاری مسئولان و تغییرات پی‌درپی مدیران ناکام ماند؛ اما امروز پس از شش ماه تلاش و برنامه‌ریزی بار دیگر پا به عرصه هنرهای نمایشی کشور گذاشته تا کلیشه‌های قدیمی درباره مواجهه با اشیاء در «تئاتر اشیاء» و همچنین نگاه متوهمانه به عروسک در «نمایش عروسکی» را به چالش بکشد. اما این تمام ماجرا نیست...
سرپرست گروه تئاتر لیو با شرح جزییاتی درباره ایده شکل‌گیری «میکرو لیو» گفت: در گذشته معمولا عادت داشتم پیش از آغاز تمرین نمایش ماکتی از آنچه در ذهن داشتم را ترسیم کنم و همه آنچه علاقه داشتم در اجرای اصلی اتفاق بیفتد را به تصویر بکشم. این کار جذابیت زیادی داشت و امکانات متفاوتی را در اختیارم قرار می‌داد که گستردگی زیادی داشت.
او ادامه داد: اما هر قدر در تمرین‌ها پیش می‌رفتیم و به اجرا نزدیک می‌شدیم با حضور بازیگران و براساس شرایط، جهت ایده‌ها تغییر می‌کرد. بنابراین تصمیم گرفتم همان ایده میکروتئاتر را برای فاصله گرفتن از محدودیت‌ها اجرایی کنم چون رسیدن به یک فضای فانتزی امکان‌پذیر بود.
معجونی خاطرنشان کرد: شاید تا حدودی در میکروتئاتر به سمت نمایش‌های عروسکی حرکت کنیم اما نمی‌توانیم بگوییم این پروژه کاملا تئاتر عروسکی است، چون هنوز کاملا به لحاظ تئوریک تعریف نشده و گونه‌هایی مانند تئاتر اشیا، تئاتر کاغذی و ... را شامل می‌شود.
این کارگردان با تاکید بر اینکه همچنان در زمینه مبانی تئوریک میکر تئاتر ابهام‌هایی وجود دارد؛ اظهار کرد: اگر در سایت‌های مجازی به جستجو درباره میکرو تئاتر بپردازیم چیزی با این عنوان یافت نمی‌شود و ما با درنظر گرفتن شش اجرا که از 25 مهر آغاز می‌شود در پی تعیین مبانی ابتدایی تئوریک میکروتئاتر هستیم به همین دلیل هم فراخوان صادر نشد.
این هنرمند تصریح کرد: اجراهای موردنظر با توجه به تجربه سال 90 و در پی گفتگوهای مشترک انتخاب شده‌اند و قصد داریم فراخوان «میکروتئاتر» سال بعد را در دی ماه منتشر کنیم؛ سپس در حین اجراها جلسه‌هایی برگزار می‌کنیم که به مبانی تئوریک برسیم.
او افزود: دوره جدید میکرو تئاتر با اصلاحاتی مواجه بوده که به عنوان نمونه می‌توان به فاصله گرفتن از تمرکز بر داستان‌های کوتاه ایرانی اشاره کرد که در دوره قبل مورد نظر بود اما در دوره جدید هیچ محدودیتی قائل نمی‌شویم و کار به نوعی بینارشته‌ای پیش می‌رود.
معجونی درباره زمان اجرای «میکرو تئاترها» توضیح داد: شنبه‌های آخر هر ماه در سالن موج نو به اجرای این نمایش‌ها اختصاص دارد که تا پایان اسفند ادامه خواهد داشت و براساس برنامه‌ریزی‌ها شش نمایش انتخاب شده اجرا می‌شوند.
کیوان سررشته، مسئول اجرایی پروژه «میکرو لیو» نیز در همین رابطه توضیح داد: ما یک بخش آموزش و پژوهش درنظر گرفته‌ایم که برای پیدا کردن تجربه دیگر کشورها و کمپانی‌های تئاتری به جستجو می‌پردازد که در صورت شناسایی از آنها دعوت خواهیم کرد به ایران سفر کنند تا در کنار یکدیگر به چارچوب تئوریک مشخصی دست پیدا کنیم.
سرپرست گروه تئاتر لیو خاطرنشان کرد: آنچه برای میکروتئاتر درنظر گرفته‌ایم در وهله اول نگاهی پژوهشی است و مخاطب آن تعریف مشخص دارد. ما کاملا بر دانشجویان هنر با محوریت رشته تئاتر عروسکی متمرکز هستیم. گرچه این حوزه می‌تواند با هنرمندان تجسمی و غیره نیز ارتباط برقرار کند.
کیوان سررشته در تکمیل صحبت‌های معجونی بیان کرد: شاید میکروتئاتر به سوال همیشگی جامعه تئاتر عروسکی دامن بزند که به کدام اجرا نمایش عروسکی می‌گوییم؟ یا اینکه اصلا باید چنین عنوانی بدهیم یا خیر؟
معجونی در ادامه گفت: من همیشه علاقه داشتم به این توهم موجود در تئاتر عروسکی که قصد دارد عروسک‌ها را شبیه خودمان کند حمله کنم؛ چون باید کلیشه‌ها را کنار بگذاریم. زمان اینکه مثلا یک تابلوی ناتورالیستی برای ما عمق بسازد؛ گذشته است و آنچه در جان دادن به عروسک‌ها و همه آنچه در قالب سنت قابل پیگیری است باید کنار گذاشته شود.
او تصریح کرد: سال‌ها قبل من نمایش‌هایی با عنوان «پدر عزیزم» و «آسانسور» کار کردم که در آنها اصرار داشتم مخاطب نمایش من افراد بزرگسال هستند، چون می‌خواستم از این ایده که نمایش عروسکی برای کودکان است؛ عبور کنم. نمایش «پدر عزیزم» بسیار به میکروتئاتر شباهت داشت. همچنین این اواخر نمایش «قلعه انسانات» به کارگردانی علی شمس اجرا شد که با توجه به آنچه شنیده‌ام امکان دارد در قالب میکروتئاتر بگنجد چون از مولفه‌های موجود بهره برده است.
کارگردان نمایش باغ آلبالو گفت: در میکروتئاتر ما بیشتر با مشارکت تخیلی تماشاگر مواجه هستیم و مثلا نمی‌توان آن را در حوزه تئاتر شورایی درنظر گرفت اما می‌توانم عامل ویژگی‌هایی باشم که چنین کارکردهایی دارد. اینجا اشیاء نقش محوری ایفا می‌کنند و چندان به حضور عناصری مانند ساخت دکور صحنه و بازیگران وابسته نیست.
معجونی درباره جستجو برای پیدا کردن افرادی که در این زمینه تجربه دارند؛ توضیح داد: ما در حال شناسایی، معرفی و برقراری ارتباط بیشتر با دیگر کشورهای جهان هستیم و قطعا از افرادی که در این زمینه حرفی برای گفتن داشته باشند به عنوان مدرس دعوت خواهیم کرد. در حال حاضر نیز چهار نفر در کشور آمریکا شناسایی شدند که مشخصا در این زمینه تجربه دارند که امکان دارد از آنها دعوت کنیم.
او ادامه داد: شاید میکروتئاتر عقب‌نشینی من از اجرای صحنه‌ای نمایش و رسیدن به نقطه‌ای است که ایده‌ها تازه درحال شکل گرفتن هستند. وقتی در سال 90 این ایده فعال شد بسیار ذوق زده بودم اما به هر حال تا امروز ناکام ماند. جدیت ماجرا برای من به حدی است که به دوستان گفتم زیاد برای همراهی در مونولیو روی من حساب نکنند.
مریم سپهری؛ مشاور رسانه‌ای و مدیر روابط عمومی گروه تئاتر لیو در ابتدای این نشست درباره زمان شکل‌گیری پروژه «میکرو تئاتر» و دلایل توقف آن توضیحاتی ارائه داد.
سپهری اظهار کرد: این پروژه از سال 1390 با اجرای نمایش حشره به کارگردانی حسن معجونی در فرهنگسرای ارسباران آغاز شد اما بعدا مدیریت تغییر کرد و پروژه نیز متوقف ماند تا امروز که مجددا با عنوان «میکرولیو» آغاز به کار می‌کند و آقای کیوان سررشته مدیریت و برنامه‌ریزی را برعهده دارد.